Του Μητροπολίτη Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ’
Κύριε ο Θεός ημών, ο Παντοκράτωρ και Παντοδύναμος, συ ο τα πάντα δημιουργήσας καλώς δι’ ημάς τα πλάσματά σου και προς την σην δοξολογίαν, Φιλάνθρωπος δε υπάρχων και Πολυέλαιος, εισάκουσον της δεήσεως ημών επί τη δεινή ταύτη καταστάσει της ανομβρίας. Ναί, Κύριε, ημάρτομεν, ηνομήσαμεν, ηδικήσαμεν, τας εντολάς σου παρέβημεν και τω φόβω απεμακρύνθημεν. «Οίδαμεν δε, ότι πάσα η κτίσις συστενάζει και συνωδίνει άχρι του νυν».
Διό, μη παραδώς ημάς εις τέλος διά τα αμαρτήματα ημών. Συγχώρησον Κύριε τας αμαρτίας ημών και την δικαίαν παιδευτικήν οργήν σου απόστρεψον αφ’ ημών. Σου δεόμεθα και σε ικετεύομεν, οι ανάξιοι δούλοι σου, έντειλαι τας νεφέλας του δούναι υετόν ειρηνικόν επί πάσαν την γην. Εύφρανον την γη, σπλαγχνίσθητι παν το ανθρώπινον γένος, πότισον πάντα τα κτήνη της γης και τα πετεινά του ουρανού. Βροχήν εκούσιον και όμβρον ειρηνικόν κατάπεμψον του δούναι χλόην και πάσαν καρποφορίαν. Αποδίωξον ανομβρίαν και ξηρασίαν και καύμα ημέρας τε και νυκτός και διάσωσον πάντας ημάς επί της επικειμένης απειλής και φθοράς, τη αφάτω σου ευσπλαχνία και δικαιοσύνη σου.
Συ γαρ ει Κύριε, η πηγή του ελέους και ο των αγαθών χορηγός και σοι την δόξαν αναπέμπομεν τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.