Η εορτή της Αγίας Βαρβάρας στο ομώνυμο Δημοτικό Διαμέρισμα Βεροίας

Την Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Βαρβάρας του ομωνύμου Δημοτικού Διαμερίσματος Βεροίας.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο ανέφερε μεταξύ άλλων: «Γυναίκαν ανδρείαν τις ευρή­σει;» διερωτάτο στην προχριστια­νική επο­χη ο σοφός Σολομών, για να επι­βεβαιώσει ο ίδιος στη συνέ­χεια τη μεγάλη αξία μιάς τέτοιας γυναί­κας λέγοντας ότι είναι «τιμιωτέρα λι­θων πολυτελών η τοιαύτη», πιο πολύτιμη από τους πολύτιμους λίθους.

Αν όμως στην προχριστιανική εποχή, εξαιτίας των κοινωνικών κυρίως συνθηκών που επικρατ­ου­σαν και που περιόριζαν τη δημό­σια παρουσία της γυναίκας, η ερώ­τηση του Σολομώντος δικαιολο­γεί­ται, στη χριστιανική εποχή ανεδείχθη­σαν πολλές ανδρείες γυ­ναίκες, που τίμησαν με τη γεν­ναιότητα και την ανδρεία τους και τις πόλεις στις οποίες γεννήθηκαν και ανετράφη­σαν αλλά και την Εκκλησία του Χριστού, την οποία κοσμούν ως πολύτιμοι και πολυ­τελείς λίθοι.

Και μία τέτοια γυναίκα, νέα στην ηλικία, τιμά σήμερα η Εκκλησία μας. Γιατί γυναίκα ήταν η αγία Βαρβάρα, μία γυναίκα από αριστο­κρατική οικογένεια, που μεγά­λω­σε σε ένα περιβάλλον με ανέσεις και ευκολίες, σε ένα περιβάλλον που θα μπορούσε να της είχε δη­μιουρ­γήσει ένα χαρακτήρα μαλθα­κο και άτολμο.

Αλλά αν αυτό θα μπορούσε να είχε συμβεί σε άλλες κοπέλες της ηλι­κίας της, δεν συνέβη με την αγία Βαρβάρα, η οποία ξεπερνών­τας συνήθειες και αρχές της επο­-χης και της κοινωνίας στην οποία ζούσε, ξεπερνώντας και τον ίδιο τον εαυτό της, θα μπορούσε να πεί κανείς, χάραξε τη δική της πορεία ζωής· μια πορεία που στηριζόταν στην πίστη και την αγάπη της στον Χριστό, μια πορεία που, αν και την έφερε σε σύγκρουση με τον ίδιο της τον πατέρα, την οδή­γη­σε στη νίκη και στο θρίαμβο, την οδήγησε αθλη­φόρο και τρο­παι­ούχο στη βασι­λεία των ουρα­νων, εστεμμένη όχι με το στέμμα μιάς εγκόσμιας βα­σιλείας, αλλά με τον στέφανο του μαρτυρίου, στο­λισμένο με τους τιμίους λίθους της γενναιότητος και της ανδρείας της, της τόλμης και της παρρησίας της.

Και ακριβώς γι᾽ αυτόν τον λόγο η δόξα της δεν παρήλθε, η λάμψη της δεν έσβυσε και η Εκκλησία μας συνεχίζει να την τιμά και να εορ­τάζει τη μνήμη της, έστω και εάν έχουν περάσει 17 αιώνες από την εποχή του μαρτυρίου της. Συνε­χι­ζει να την προβάλλει ως πρότυπο και παράδειγμα ανδρείας και γεν­ναιότητος και στον άνθρω­πο του 21ου αιώνα, που αρέσκεται σε συμ­βιβασμούς, που επιλέγει συ­νήθως τον εύκολο δρόμο στη ζωή, που αποφεύγει τις αντιπαραθέσεις και τους αγώνες για το δίκαιο, το αγα­θο, την πίστη, τις αρχές και τα ιδα­νικά, που τείνει να τα απαρ­νηθεί όλα αυτά, προκειμένου να μην δια­ταραχθεί η ησυχία του, προκειμέ­νου να μη χάσει τη θέση του, προ­κειμένου να μην διακιν­δυνεύσει τα κεκτημένα του.

Όμως αυτές οι επι­λογές, είναι επιλογές ατολμίας, είναι επιλογές δειλίας, που μπορεί να μας εξασφα­λίζουν μία πρόσκαι­ρα ήρεμη ζωή, μας οδηγούν όμως με βεβαιότητα στην αποτυχία και στην απογοή­τευ­ση, διότι μας με­τα­τρέπουν από πρόσωπα, από προ­σωπικότητες, σε άβουλα όντα που άγονται και φε­ρο­νται από τα ρεύ­ματα του κό­σμου.

Μπορεί, βεβαίως, να μην βρι­σκο­μαστε εμείς σήμερα στη θέση που βρισκόταν η αγία μεγαλομάρτυς και αθληφόρος Βαρβάρα, η οποία έπρεπε να επιλέξει μεταξύ της πι­στεως στον Χριστό και των ειδώ­λων και η επιλογή της υπέρ της πίστεως είχε ως τίμημα τον μαρ­τυ­ρικό θάνατο, καλούμεθα όμως και εμείς να αποφασίσουμε υπέρ της ζωντανής και ενεργού πι­στε­ως στον Χριστό έναντι της υπο­δου­λω­σεως στα είδωλα. Διότι τα είδωλα δεν έχουν εκλείψει στις ημέρες μας, ή μάλλον τα σύγχρο­να είδωλα είναι περισσότερα από τα είδωλα της εποχής της αγίας Βαρβάρας. Και ίσως και ισχυρό­τερα, γιατί είναι παντού παρόντα με τη δύνα­μη που τους προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία.

Είναι παρόντα γύρω μας. Είναι παρόντα στην κοινωνία μας, στα σπίτια μας, στους χώρους εργασίας και ψυχαγωγίας και μας προσ­κα­λούν και μας προκαλούν να πι­στεύ­­σουμε σ᾽ αυτά και να τα ακο­λουθήσουμε. Μας προσκαλούν και μας προκαλούν προσφέροντάς μας ανέσεις, ευχαριστήσεις, ηδονές, πλού­­το, δόξα, τιμή, και με αυτούς τους τρόπους προσπαθούν να μας προσελκύσουν.

Τα σύγχρονα είδωλα δεν είναι τόσο επιθετικά, όπως τα είδωλα της εποχής της αγίας Βαρβάρας, αλλά εμφανίζονται συχνά ελκυ­στι­­κά και συμβιβαστικά, επιδιώκο­ντας να μας παρασύρουν ευκο­λότερα προς το μέρος τους και να μας απομακρύνουν προοδευτικά από την πίστη στον Χριστό και από την Εκκλησία του.

Γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή και επαγρύπνηση, χρειά­ζεται τόλμη και γενναιότητα, σαν αυτή που επέ­­δειξε η αγία μεγαλο­μάρτυς Βαρ­βάρα, για να μην γίνουμε δέσμιοι των συγχρόνων ει­δώ­λων, αλλά να παραμείνουμε μέχρι τέλους πιστά μέλη της Εκ­κλη­σίας του Χριστού και να αξιωθούμε και εμείς της βασιλείας των ουρανών, στην οποία μας περι­μένει η αγία μεγαλομάρτυς και αθλοφόρος Βαρ­βάρα που τιμούμε σήμερα και ιδιαίτερα εδώ στην ενορία σας.