Την Πέμπτη 19 προς Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Βεροίας τελέστηκε πανηγυρική αγρυπνία για την εορτή του Αγίου Ιγνατίου του θεοφόρου προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος.
Κατά την διάρκεια της Αγρυπνίας τέθηκε σε προσκύνηση η τιμία Κάρα του Αγίου Ιγνατίου που φυλάσσεται στην Ιερά Μητρόπολη μας,καθώς και η τιμία Δεξιά του Οσίου Γερασίμου του Υμνογράφου αο την Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά.
Στο τέλος της Αγρυπνιας ο Μητροπολίτης ευχήθηκε στον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως και προιστάμενο του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού, Αρχιμ. Αθηναγόρα Μπίρδα, για την επέτειο 30 χρόνων από την διακονία του ως κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
«Και τρόπων μέτοχος και θρόνων διάδοχος των αποστόλων γενόμενος, την πράξιν εύρες θεόπνευστε, εις θεωρίας επίβασιν».
Ένα από τα Απολυτίκια με τα οποία τιμά η Εκκλησία μας τον εορταζόμενο άγιο ιερομάρτυρα Ιγνάτιο, τον Θεοφόρο, τον οποίο τιμούμε και εμείς με την αποψινή αγρυπνία, ενώπιον της χαριτοβρύτου και θαυματουργού κάρας του, είναι και αυτό του οποίου προέταξα τους πρώτους στίχους.
Πράγματι ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, ο μέγας αυτός ιεράρχης και μάρτυρας, υπήρξε διάδοχος των αποστόλων στο έργο του ευαγγελισμού των ανθρώπων. Υπήρξε επίσκοπος της Εκκλησίας της Αντιοχείας, μιάς πόλεως στην οποία δίδαξαν το Ευαγγέλιο του Χριστού οι δύο πρωτοκορυφαίοι απόστολοι, Πέτρος και Παύλος, και ίδρυσαν την Εκκλησία της, η οποία ήταν ένα από τα σπουδαιότερα κέντρα του Χριστιανισμού. Εκεί μάλιστα οι μαθητές του Χριστού ονομάσθηκαν για πρώτη φορά χριστιανοί.
Δεν υπήρξε όμως μόνο διάδοχος των αποστόλων. Υπήρξε και μιμητής της ζωής τους. Υπήρξε, όπως ψάλλει ο ιερός υμνογράφος, και «τρόπων μέτοχος». Ακολούθησε δηλαδή τα ίχνη τους, βάδισε στα βήματά τους, καλλιέργησε στην ψυχή του την απόλυτη και τέλεια αγάπη προς τον Χριστό, ώστε να τον φέρει μέσα στην ψυχή του, να είναι όντως θεοφόρος και να ζει αυτό που διακήρυττε και ο μέγας απόστολος Παύλος, λέγοντας «ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός», δηλαδή δεν ζω εγώ, αλλά ζει μέσα μου ο Χριστός. Και ακόμη είχε μέσα στην ψυχή την ίδια μεγάλη επιθυμία να θυσιάσει τη ζωή του για τον Χριστό, όπως και ο πρωτοκορυφαίος απόστολος Παύλος, ο οποίος την εξέφραζε λέγοντας: «επιθυμώ αναλύσαι και συν Χριστώ είναι».
Έτσι, όταν ήλθε στην Αντιόχεια ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Τραιανός, ο οποίος είχε κηρύξει διωγμό εναντίον των χριστιανών, ο άγιος Ιγνάτιος παρουσιάσθηκε ενώπιόν του για να υπερασπισθεί τη χριστιανική πίστη και την Εκκλησία του Χριστού. Ο αυτοκράτορας διέταξε να συλληφθεί και να σταλεί στη Ρώμη, για να μαρτυρήσει εκεί. Και παρότι οι χριστιανοί της Ρώμης είχαν σκοπό να τον απαλλάξουν από το μαρτύριο, ο άγιος Ιγνάτιος επέμενε να μαρτυρήσει και να γίνει με το μαρτύριο σίτος που θα αλεσθεί στα δόντια των λεόντων, όπου θα τον έριχνε ο αυτοκράτορας, και να γίνει καθαρός άρτος.
Με τη ζωή και το μαρτύριό του, αφιερωμένα και τα δύο στην αγάπη του Χριστού που έφλεγε την καρδιά του, ο άγιος και Θεοφόρος Ιγνάτιος απέδειξε τι σημαίνει να είσαι χριστιανός και να ακολουθείς το Ευαγγέλιο του Χριστού.
Και εάν ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος έγινε μέτοχος των τρόπων των αποστόλων, εμείς που τον τιμούμε σήμερα, εορτάζοντας τη μνήμη του, έχουμε το ίδιο χρέος. Διότι εάν ο άγιος Ιγνάτιος απέδειξε ότι δεν ήταν μόνο διάδοχος των αποστολικών θρόνων αλλά και όμοιος των αγίων αποστόλων στον ζήλο, στην αγάπη, στη θυσία, το ίδιο καλούμεθα να κάνουμε και εμείς, οι οποίοι είμαστε διάδοχοι όλων εκείνων των χριστιανών, που αν και δεν είχαν ακόμη μεγάλη εμπειρία από τη δύναμη του Θεού και από την αλήθεια της Εκκλησίας, καθώς η χριστιανική πίστη δεν είχε διαδοθεί ακόμη αρκετά αλλά και η Εκκλησία του Χριστού βρισκόταν υπό διωγμό, αυτοί πίστευαν ακράδαντα και δεν υπολόγιζαν τίποτε προκειμένου να παραμείνουν σταθεροί στην πίστη και στην αγάπη στον Χριστό.
Αντιλαμβάνομαστε όλοι, πιστεύω, πόσο μεγάλη είναι η ευθύνη να μιμηθούμε όχι μόνο τον άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο, αλλά και όλους εκείνους τους χριστιανούς των πρώτων αιώνων, των οποίων είμαστε συνεχιστές. Διότι το ίδιο όνομα φέρουμε, το ίδιο βάπτισμα έχουμε λάβει, την ίδια πίστη έχουμε ομολογήσει, προς τον ίδιο σκοπό αποβλέπουμε, τη σωτηρία μας, αλλά και την ίδια βασιλεία, την ουράνια βασιλεία του Θεού, επιδιώκουμε να κληρονομήσουμε.
Έχοντας αυτά τα δεδομένα δεν μπορούμε να παραμείνουμε αδιάφοροι. Καλούμεθα να γίνουμε και εμείς μέτοχοι των τρόπων των αγίων μας. Να μιμηθούμε την αγάπη και τον ζήλο του αγίου Ιγνατίου, όπως και εκείνος μιμήθηκε τον ζήλο του αποστόλου Παύλου. Όχι για να μαρτυρήσουμε θυσιάζοντας τη ζωή μας, αλλά για να δώσουμε τη μαρτυρία του Χριστού στον κόσμο με την ενάρετη ζωή μας, με την αγάπη μας, με τη φιλανθρωπία μας, με την ταπείνωσή μας, «όπως ίδωσιν ημών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον πατέρα ημών τον εν τοις ουρανοίς», όπως μας παροτρύνει ο ίδιος ο Κύριός μας. Με τον τρόπο αυτό δεν θα μένουμε στα λόγια ότι είμαστε χριστιανοί, αλλά θα κάνουμε και εμείς τη θεωρία πράξη, ο οποίος και ο άγιος ιερομάρτυς Ιγνάτιος, γιατί έτσι μόνο θα τον τιμούμε όπως αρμόζει και θα έχουμε τη χάρη και την ευλογία του στη ζωή μας.
Σήμερα, παράλληλα με τη χαριτόβρυτο κάρα του αγίου Ιγνατίου, έχουμε και προσκυνούμε και τη δεξιά χείρα του οσίου πατρός ημών Γερασίμου του Μικραγιαννανίτου, του μεγάλου Υμνογράφου της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Το ίδιο έκανε και ο όσιος Γεράσιμος. Από νεαρό παιδί έφυγε στο Άγιον Όρος και προσπάθησε η ζωή του να είναι ακριβώς όπως ήταν η ζωή των πρώτων χριστιανών, όπως ήταν η ζωή των Αποστόλων, όπως ήταν η ζωή των οσίων Πατέρων που ασκήτευαν στο Άγιον Όρος. Και ενώ ο Θεός του έδωσε ένα τόσο μεγάλο χάρισμα, να γράφει χιλιάδες ύμνους, εκείνος παρέμενε ταπεινός. Ήθελε να ζει στην αφάνεια. Και όταν του έλεγαν «τι ωραίοι είναι οι ύμνοι αυτοί/, έλεγε «δεν είναι δικοί μου, παιδιά μου, οι ύμνοι, είναι του Αγ. Πνεύματος. Το Αγ. Πνεύμα με φωτίζει και χρησιμοποιεί το χέρι μου, και εγώ τα γράφω». Τόσο ταπείνωση είχε! Και γι᾽ αυτό ο Θεός τον αξίωσε τόσων μεγάλων ευλογιών. Και τον Κύριο να δεί και την Υπεραγία Θεοτόκο, και οι Άγιοι να πηγαίνουν και να τον ευχαριστούν για τους ωραίους ύμνους τους οποίους τους έγραφε.
Έτσι, λοιπόν, σήμερα έχουμε διπλή ευλογία και διπλά παραδείγματα, δύο αγίων, οι οποίοι μας καθοδηγούν και μας δείχνουν πως πρέπει να είναι η ζωή μας εν Χριστώ. Ας έχουμε την ευχή τους και ας είναι η χάρη και η ευλογία τους σε όλους μας.
