Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, παρέστη συμπροσευχόμενος ἀπό τοῦ Ἱεροῦ Βήματος τοῦ Π. Πατριαρχικοῦ Ναοῦ, κατά τήν τρισαρχιερατικήν Θείαν Λειτουργίαν τοῦ Σαββάτου, 18ης Μαΐου, προεξάρχοντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Τρανουπόλεως κ. Γερμανοῦ καί συνιερουργούντων αὐτῷ τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Ἰκονίου κ. Θεολήπτου καί Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στεφάνου, καθ᾿ ἥν ἐτελέσθη τό ἐτήσιον Μνημόσυνον ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Πέργης κυροῦ Εὐαγγέλου.
Κατ’ αὐτήν ἐκκλησιάσθησαν οἱ Σεβ. Ἱεράρχαι Γέρων Νικαίας κ. Κωνσταντῖνος, Γέρων Δέρκων κ. Ἀπόστολος, Μιλήτου κ. Ἀπόστολος, Μυριοφύτου καί Περιστάσεως κ. Εἰρηναῖος, Ἀμερικῆς κ. Ἐλπιδοφόρος, Κυδωνιῶν κ. Ἀθηναγόρας, Σηλυβρίας κ. Μάξιμος καί Σμύρνης κ. Βαρθολομαῖος, συγγενεῖς τοῦ ἐκλιπόντος καί πιστοί ἐντεῦθεν καί ἐξ Ἑλλάδος.
Ἐπηκολούθησεν ἐπιμνημόσυνος δεξίωσις ἐν τῇ Αἰθούσῃ τοῦ Θρόνου, καθ’ ἥν ὡμίλησεν ὁ Πατριάρχης, ἐξάρας τήν προσωπικότητα καί τά χαρίσματα τοῦ ἀποιχομένου Ἱεράρχου, διατελέσαντος Ἀρχιδιακόνου τοῦ ἀοιδίμου Πατριάρχου Ἀθηναγόρου, ἰδιαιτέρως δέ τήν συμβολήν του εἰς ἔργα πολιτιστικά καί εἰς ἄλλα ἐπιτεύγματα τῆς τέχνης, καί δή εἰς τούς τομεῖς τῆς λογοτεχνίας καί τῆς ποιήσεως.
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πέργης, ὑπέρτιμος καί ἔξαρχος Παμφυλίας, κ. Εὐάγγελος (Γαλάνης) καταγόταν ἀπό τά Θεραπεῖα τοῦ Βοσπόρου.
Τά ἐγκύκλια γράμματα διήκουσεν εἰς τάς Κοινοτικάς Σχολάς Μεγάλου Ρεύματος καί Βλάγκας.
Ἀπεφοίτησεν ἀπό τό Ζωγράφειον γυμνάσιον τό 1949 καί ἀπό τήν Ἱ. Θεολογικήν Σχολήν τῆς Χάλκης τό 1953.
Τό αὐτό ἔτος ἐχειροτονήθη Διάκονος καί προσελήφθη εἰς τό Πατριαρχεῖον ὡς Διάκονος τῆς Σειρᾶς, Γραμματεύς τῆς Πνευματικῆς Διακονίας καί Εἰσηγητής.
Τό 1957 προήχθη εἰς Κωδικογράφον τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τό 1958 εἰς Δευτερεύοντα τῶν Π. Διακόνων. Τό 1965 ὠνομάσθη Μέγας Ἀρχιδιάκονος.
Ὑπό τήν ἰδιότητά του αὐτήν συνέγραψε καί ἐξέδωκε τά ἔργα: «Ἐκ Φαναρίου…» (Χρονογραφήματα, 1968) καί «Ἀφιέρωμα στήν Πόλη» (Ποιητική Συλλογή, 1970).
Συνώδευσε τόν ἀοίδιμον Πατριάρχην Ἀθηναγόραν καί μετά τόν ἀοίδιμον Πατριάρχην Δημήτριον εἰς τάς περισσοτέρας ἱεράς ἀποδημίας των, συνειργάσθη συγγραφικῶς εἰς τά Πατριαρχικά Περιοδικά «Ὀρθοδοξία» καί «Ἀπόστολος Ἀνδρέας», διετέλεσε Γραμματεύς, Συντονιστής καί μέλος τῶν Συνοδικῶν Ἐπιτροπῶν ἐπί τῶν Διαχριστιανικῶν καί Διορθοδόξων Ζητημάτων καί μετέσχεν εἰς διαφόρους ἐπισήμους ἀποστολάς.
Τιτουλάριος Μητροπολίτης Πέργης ἐξελέγη τήν 26ην Νοεμβρίου 1970.
Τό 1976 ὠνομάσθη «ἐν ἐνεργείᾳ» καί ἐν συνεχείᾳ ἐκλήθη Συνοδικός. Συνέγραψε καί ἐξέδωκε τά ἔργα του «Λαός Χάριτος» (Χρονογραφήματα, 1973) καί «Ἡ Πέργη τῆς Παμφυλίας (ἱστορική μελέτη, 1983), «’Ισίδωρος ὁ Πηλουσιώτης» (ἀνάλυση τῶν ἐπιστολῶν του, 1993), «Ἐκ Φαναρίου Β΄, Ἀειδίνητον Ὄφλημα» (Χρονογραφήματα, 1997) καί «Ἐκ Φαναρίου Γ΄», τά Ποιητικά 2004.
Ἐπίσης, ἐμελοποίησε τό «Σύμβολον τῆς πίστεως» (1600ή ἐπέτειος τῆς Β΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, 1981) καί ἐστιχούργησε Δωδεκάστροφον «Ἄκουσμα Ἐγκωμιαστικόν» (550ή ἐπέτειος τῆς Μεγάλης τοῦ Γένους Σχολῆς, 2004) ὅπερ καί ἐμελοποίησε, ἀποδοθέν μουσικῶς.
Τό ἔτος 1983 ἀνηγορεύθη ὑπό τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Διδάκτωρ τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας.
Εἶναι ἐκ τῶν ἱδρυτικῶν Μελῶν καί σήμερον Ἐπίτιμος Πρόεδρος τοῦ Συνδέσμου τῶν Μουσικοφίλων τῆς Πόλεως.
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ