Νηστεία εἶναι ἡ λήψη «ξηράς τροφῆς» (ξηροφαγία), χωρίς λάδι ἤ κρασί, μία φορά τήν ἡμέρα, καί μάλιστα τήν ἐνάτη ὥρα (γύρω στίς 3 μ.μ.).
Λήψη τροφῆς, ἔστω καί μόνο ψωμιοῦ, περισσότερο από μια φορά την ημέρα λέγεται λύση νηστείας. Ἄν φᾶμε καί λάδι ἤ πιοῦμε κρασί, τότε κάνουμε κατάλυση νηστείας.
Οἱ κατηγορίες καταλύσεως τῆς νηστείας εἶναι τέσσερις: α) Κατάλυση «εἰς πάντα», β) κατάλυση αύγῶν και γαλακτοκομικών προϊόντων, γ) κατάλυση «ἰχθύος» καί δ) κατάλυση «οἴνου καί ἐλαίου».
Πρέπει νά σημειωθεῖ, πάντως, ὅτι, παρά τή θέσπιση συγκεκριμένων ἡμερῶν καί περιόδων νηστείας ἀπό τήν Ἐκκλησία μας «ἀκρίβεια», ἡ ρύθμιση τοῦ θέματος γιά κάθε χριστιανό ξεχωριστά ἀφήνεται στή διάκριση τῶν Πνευματικῶν Πατέρων, πού ἐνεργοῦν κάποτε μέ συγκατάβαση «οίκονομία» στήν άδυναμία τοῦ ἀνθρώπου, καί μέ γνώμονα πάντα τό συμφέρον κάθε ψυχῆς.
Κατάλυση νηστείας (καί τίς Τετάρτες καί Παρασκευές) ἐπιτρέπεται στίς ἑξῆς περιπτώσεις:
1) Ἀπό τις 25 Δεκεμβρίου μέχρι τις 4 Ἰανουαρίου («Δωδεκαήμερο»): «εἰς πάντα».
2) Τήν πρώτη ἑβδομάδα τοῦ Τριωδίου (ἀπό τήν Κυριακή τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου μέχρι τήν Κυριακή τοῦ Ἀσώτου): «Εἰς πάντα».
3) Τήν τρίτη ἑβδομάδα τοῦ Τριωδίου (ἀπό τή Δευτέρα τῶν Ἀπόκρεω μέχρι τήν Κυριακή τῆς Τυροφάγου): Κατάλυση σέ ψάρια, γαλακτοκομικά καί αὐγά (δέν ἐπιτρέπεται τό κρέας) ὅλες τίς ἡμέρες.
4) Τήν ἑβδομάδα τῆς Διακαινησίμου (ἀπό τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα μέχρι τήν Κυριακή τοῦ Θωμᾶ): «Εἰς πάντα».
5) Τήν ἑβδομάδα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (ἀπό τήν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς μέχρι τήν Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων): «Εἰς πάντα».
6) Τήν περίοδο τοῦ Πεντηκοσταρίου (ἀπό τήν Κυριακή τοῦ Θωμᾶ μέχρι τήν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς) μπορεῖ, κατά μία ἐκδοχή, νά γίνεται κατάλυση ἐλαίου τίις Τετάρτες καί Παρασκευές. Ἐπιπλέον, ἐπιτρέπεται κατάλυση «ἰχθύος» τήν Τετάρτη τῆς Μεσοπεντηκοστῆς καί τήν Τετάρτη τῆς Ἀποδόσεως τοῦ Πάσχα.
Από Ι.Μ. ΚΗΦΙΣΙΑΣ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ Ι.Μ. ΗΛΕΙΑΣ