Επιζητούσε απόλυτη γαλήνη και ησυχία στην ώρα της λατρείας.
Σε αγκάλιαζε και νόμιζες πως σε αγκάλιαζε η ίδια η Παναγία.
Η Παναγία ήταν τα πάντα για τον Γέροντα: Ζωή.πνοή,θησαυρός πλουτισμός ωραιότης,Μητέρα , ευωδία, ευτυχία,δρόσος,πύλη άνθος,παράδεισος.
Από τον Γέροντα Αιμιλιανό μάθαμε την χρήση του Ψαλτηριού. Τον «Ψαλτήρα» όπως τον ονομάτιζε Τον αποκαλούσε το «Ευαγγέλιο του Μοναχού.».
Έλεγε ότι το μοναστήρι είναι ο ουρανός πρό του ουρανού. Όλοι οι Μακαρισμοί Του Κυρίου εφαρμόζονται στην ζωή του Μοναχού.
Συγκινούταν ο Γέροντας ακόμη και ένα λουλουδάκι να του πρόσφερες.
Κάνιστρο χάριτος με ένα αξέχαστο πλατύ και ατελείωτο χαμόγελο.
π. Κύριλλος , Παντοκρατορινός
Από apantaortodoxias