Ο Άγιος Παΐσιος εξηγεί γιατί εμείς οι Ορθόδοξοι τιμούμε και ασπαζόμαστε τις ιερές εικόνες.
Αναφέρει ο Άγιος Παΐσιος:
Είπα σε έναν Ιεχωβά μια φορά: «Εσείς δεν έχετε φωτογραφίες στα σπίτια σας;».
«Έχουμε», μου λέει.
«Ε, καλά, η μάνα, όταν το παιδί της λείπει μακριά, δεν φιλάει την φωτογραφία του παιδιού της;».
«Την φιλάει», μου λέει.
«Το χαρτί φιλάει η το παιδί της;».
«Το παιδί της», μου λέει.
«Ε, όπως εκείνη, όταν φιλάει την φωτογραφία του παιδιού της, του λέω, φιλάει το παιδί της και όχι το χαρτί, έτσι και εμείς Τον Χριστό φιλούμε· δεν φιλούμε το χαρτί η το σανίδι».
– Γέροντα, και αν ένα σανίδι κάποτε είχε επάνω την εικόνα Του Χριστού, Της Παναγίας η κάποιου Αγίου και έσβησαν τα χρώματα από τον καιρό, και πάλι δεν πρέπει να το ασπαζόμαστε;
– Ναι, βέβαια!
Όταν ασπάζεται ο άνθρωπος με ευλάβεια και θερμή αγάπη τις άγιες εικόνες, παίρνει τα χρώματα από αυτές και ζωγραφίζονται οι Άγιοι μέσα του. Οι Άγιοι χαίρονται, όταν ξεσηκώνονται από τα χαρτιά η από τα σανίδια και τυπώνονται στις καρδιές των ανθρώπων.
Όταν ασπάζεται ο Χριστιανός με ευλάβεια τις άγιες εικόνες και ζητάει βοήθεια από Τον Χριστό, Την Παναγία, τους Αγίους, με τον ασπασμό που κάνει με την καρδιά του, ρουφάει μέσα στην καρδιά του όχι μόνον τη χάρη Του Χριστού, Της Παναγίας η των Αγίων, αλλά και τον Χριστό ολόκληρο η την Παναγία η τον Άγιο, και τοποθετούνται πια στο τέμπλο του Ναού του.
«Ναός του Αγίου Πνεύματος είναι ο άνθρωπος» (Α΄ Κορ. 3,16 και 6,19). Βλέπεις, και κάθε Ακολουθία με τον ασπασμό των εικόνων αρχίζει και με τον ασπασμό τελειώνει. Εάν το καταλάβαιναν αυτό οι άνθρωποι, πόση χαρά θα αισθάνονταν, πόση δύναμη θα έπαιρναν!
Πηγή: Λόγοι Αγίου Παϊσίου τόμος Β’, Πνευματική Αφύπνιση