Η πίστη ανατρέπει τα σχήματα της λογικής, την επιφάνεια του πολιτισμού που αρέσκεται σε κάθε άνεση και διευκολύνει την αποσύνθεση των πνευματικών θησαυρών ή το πάγωμα των αξιών που διατηρούνται μόνο με θυσίες.
Η μωρία του σταυρού και της θυσίας δεν καλλιεργεί τον εγωισμό στον άνθρωπο, δεν του προσφέρει φινέτσα, ώστε να τον θεωρούν μοντέρνο.
Όμως αυτή η μωρία, η σαλότητα η χριστιανική, η ζωή του Χριστού, είναι βαθιά ριζωμένη στις καρδιές των ανθρώπων.
Είναι μία ζωή αναστάσεως γεμάτη από ουράνια βιώματα.
Η χριστιανική πίστη δεν είναι ένα σύστημα δογμάτων.
Η δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας εμπνέεται και βιώνεται με την καθημερινή ζωή της πίστεως, η οποία αλλοιώνει την διάνοια του ανθρώπου και καθιστά τον Θεό δυναμικά παρόντα στην ανθρώπινη καρδιά.
Όταν οι άνθρωποι του κόσμου λέγουν στους χριστιανούς:
Να έχεις και λίγη διάκριση, εννοούν να είσαι αδιάκριτος, να έχεις κοσμικό και σαρκικό φρόνημα.
Να μην είσαι “φρόνιμος ως οι όφεις και ακέραιος ως αι περιστεραί”, όπως λέει ο Χριστός, αλλά να είσαι όπως σε θέλουν οι άνθρωποι: “φούρνος του χότζα”.
Στην Εκκλησία συναντάμε έναν ενθουσιασμό, έναν ηρωισμό που δεν υπολογίζει τίποτα.
Ο άνθρωπος θυσιάζει τα πάντα, αρκεί να πετύχει τον Θεό.
Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης