Σε μια από τις προσκυνηματικές εκδρομές, έτυχε να λάβουμε την θεία κοινωνία δύο συνεχόμενες μέρες.
Την προηγούμενη μέρα συζητώντας για την αυριανή μέρα μια κυρία είπε:
Εγώ δεν θα κοινωνήσω αύριο, διότι δεν έχω τι να εξομολογηθώ, αφού εχτές εξομολογήθηκα.
Δεν έχω αμαρτήσει από χθες.
Έπεσε σιωπή…
Τότε ένας σοφός κύριος ρώτησε:
Πώς γίνεται και δεν αμάρτησες;
Μετανόησε για αυτά σου τα λόγια και αυτά αμαρτία είναι… και η πολυλογία αμαρτία είναι…
Μια παρόμοια κατάσταση είχε διαβάσει και στον τόμο 3 “Λόγοι του γέροντα Παΐσιου” όταν μια πνευματική κόρη τού Γέροντα τον ρώτησε:
-Γιατί πρέπει να εξομολογούμαι όταν δεν αισθάνομαι την ανάγκη, και τι φταίει γιαυτό.
-Μήπως δεν παρακολουθείς τον εαυτό σου;
Η εξομολόγηση είναι μυστήριο.
Πήγαινε για εξομολόγηση και απλά μίλα για τις αμαρτίες σου.
Νομίζεις ότι τις έχεις λίγες;
Πείσμα δεν έχεις;
Εγωισμό δεν έχεις;
Δεν πληγώνεις τους γύρω σου η δεν κατηγορείς κανένα;
Ο Άγιος Παΐσιος είπε ότι και ο ίδιος μετανοεί γιατί θυμώνει και γιατί κατακρίνει.
Ο γέροντας Τύχωνας του έλεγε:
“Αμμούδα, παιδάκι μου, αμμούδα”! Δηλαδή οι μικρές αμαρτίες μαζεύονται σαν τον άμμο και στο τέλος δεν σηκώνεται πια από το βάρος. Γενικά εαν εξομολογήθηκες σήμερα και είσαι σίγουρος ότι αύριο δεν έχεις κάτι να εξομολογηθεις, αυτό είναι αυταπάτη!
Οι αμαρτίες είναι πολλές και τις περισσότερες τις θεωρούμε ασήμαντες….λάθος όμως…τα λόγια του Άγιου Παΐσιου είναι η απόδειξη.
Δόξα το θεό για όλα!
[the_ad id=”108846″]