Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεος, την Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου, χοροστάτησε στην ακολουθία του Όρθρου και τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίων Σοφίας, Ιωάννου Χρυσοστόμου και Σπυρίδωνος Καρδίτσης. Η εορτή της Αγίας Σοφίας και των τριών θυγατέρων της, Πίστεως, Ελπίδος και Αγάπης, αποτέλεσε την πνευματική αφορμή για τη σύναξη των πιστών στον Ιερό Ναό, όπου πλήθος χριστιανών συμμετείχε με κατάνυξη στη Θεία Λειτουργία.
Στο τέλος, ο Σεπτός Ποιμενάρχης απηύθυνε λόγο πνευματικής οικοδομής προς το εκκλησίασμα, αναφερόμενος στην αξία της ομολογίας της πίστεως και στη μαρτυρία της Αγίας Σοφίας και των τριών θυγατέρων της, οι οποίες με τη ζωή και το παράδειγμά τους αποτελούν φωτεινό οδηγό για κάθε χριστιανό:
«Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων,
ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρὸς μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς».
Σε μία, θα λέγαμε, διαλεκτική μας καλεί ο Κύριός μας ο Ιησούς Χριστός όλους μας. Και βέβαια αυτό το οποίον ζητά από εμάς είναι η ομολογία της πίστεως, ότι εμείς πιστεύουμε στο πρόσωπό Του, πιστεύουμε στο Άγιο όνομά Του, και αυτή η πίστη μας είναι σε αυτήν την παρούσα ζωή. Και Εκείνος έναντι αυτής της ομολογίας, μας υπόσχεται ότι θα μας ομολογήσει και Αυτός ενώπιον του Ουρανίου Πατρός.
Ουσιαστικά αυτό σημαίνει ότι θα μας αποκαλύψει τον Ουράνιο Πατέρα, θα μας δώσει την δυνατότητα μέσω της διδασκαλίας Του και της πίστεώς μας σε Αυτόν να αποκαλυφθεί μέσα στην καρδιά μας ο Ουράνιος Πατήρ. Και έχει και άλλα πολλά ωραία το σημερινό Ευαγγελικό Ανάγνωσμα, το οποίον αναγνώσαμε κατά την τέλεση της ευχαριστιακής μας συνάξεως εδώ στον Ιερό Ναό των Αγίων Μαρτύρων Γυναικών της Σοφίας και των τριών θυγατέρων της και όπου έχει επιλεγεί αυτό το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα για να τονίσει την ανάγκη μέσα στην Εκκλησία της ομολογίας.
Βέβαια, αδελφοί μου, πολλές φορές όταν εμείς ακούμε αυτά, πάει το μυαλό μας αμέσως ότι πρέπει να μας πάρουν μπροστά σε δικαστές, να μας δικάσουν, να μας ταλαιπωρήσουν και στο τέλος να χύσουμε το αίμα μας. Εμείς αυτό πολλές φορές θεωρούμε ομολογία. Αυτό, είναι το αποτέλεσμα όμως της ομολογίας. Και θα πρέπει λίγο να αναστοχαστούμε όλοι μας την πορεία και την ζωή της Αγίας Σοφίας και των κοριτσιών της, για να κατανοήσουμε τι είναι ομολογία μέσα στην Εκκλησία.
Ομολογία μέσα στην Εκκλησία, το πρώτον είναι, θα λέγαμε, αν πάρουμε λίγο σαν παραδείγματα από την ζωή των Αγίων μας που εορτάζουμε σήμερα, την προσωπικότητα της Αγίας Σοφίας, της ευλογημένης αυτής μητέρας, η οποία δίνοντας τα ονόματα των αρετών, τριών αρετών στις κόρες της, Αγάπη, Πίστη και Ελπίς, έκανε ομολογία. Σήμερα, βλέπετε, πάμε να βαπτίσουμε τα παιδιά μας και ό,τι τρελό και ανισόρροπο θέλουμε να τους το δώσουμε. Έναντι αυτής της πραγματικής και ουσιαστικής ομολογίας πίστεως, διότι και μέσω του Μυστηρίου του Ιερού Βαπτίσματος κάνουμε ομολογία πίστεως.
Και βέβαια, μετά ξέρετε όλοι σας και τα κάνετε, δυστυχώς, αρχίζουν και τα υποκοριστικά σε αυτό το όνομα, το οποίο δόθηκε είτε κατά την ονοματοδοσία είτε κατά την τέλεση του Ιερού Βαπτίσματος. Αυτά λοιπόν, καταλαβαίνετε ότι δεν είναι ομολογία πίστεως, διότι η ομολογία πίστεως ξεκινάει από τα απλά και τα χαμηλά για να διαμορφώσει τον άνθρωπο και να τον αναβιβάσει στα υψηλότερα.
Ομολογία πίστεως της Αγίας Σοφίας, ήταν και το πώς ανέθρεψε τα κορίτσια της, όχι μόνο να τους δώσει τα ονόματα, αλλά να τους δώσει να καταλάβουν ότι αυτή που επήρε το όνομα Αγάπη, δηλώνει την παρουσία του Θεού εις την ζωή της και εις την ζωή των ανθρώπων. Ο Θεός αγάπη εστί. Και μέσα σε μια εγωκεντρική κοινωνία που ζούμε πάντοτε, το να αγαπούμε και να βιώνουμε αυτήν την παρουσία της αγαπητικής σχέσεως με τους ανθρώπους και με τον Θεό πρωτίστως, είναι μια ομολογία πίστεως.
Το να έχουμε ελπίδα, «ἡ ἐλπὶς οὐ καταισχύνει» δεν μας ντροπιάζει ποτέ, η ελπίδα όταν είναι συνετή και με στέρεες βάσεις, οι οποίες πηγάζουν μέσα από την πίστη και την παρουσία του Θεού στην ζωή των ανθρώπων. Και η πίστις είναι αυτή η οποία συγκλίνει και συγκεντρώνει και συνθέτει την ζωή των ανθρώπων στη σχέση του με τον Θεό.
Όταν λοιπόν, αυτή η σοφή και συνετή γυναίκα μόρφωσε τα παιδιά της με αυτές τις διαδικασίες μέσα στην Εκκλησία, ξέρετε, το μαρτύριο, το να χύσεις το αίμα σου, είναι πολύ εύκολο μετά, διότι ζεις σε μια άλλη κατάσταση ζωής, ζεις την παρουσία του Θεού εις την ζωή σου, Τον αγαπάς, Τον πιστεύεις, ελπίζεις σε Αυτόν και Εκείνος σε στεφανώνει με τη σοφία Του και με την παρουσία Του εις την ζωή σου.
Κι έτσι, εφόσον είσαι δοσμένος πλήρως στον Θεό, είναι εύκολο να μην Τον προδώσεις ποτέ, είναι εύκολο να μάθεις να χάνεις για Εκείνον, είναι εύκολο να αποκτάς αξίες μέσα στη ζωή σου, τις οποίες τις δίνει Εκείνος, πότε; Όταν μας ομολογεί ενώπιον του Πατρός Του και του Ουρανού.
Γιατί αν θέλουμε λίγο να θεολογήσουμε και να πάμε λίγο στα πιο βαθιά της δογματικής θεολογίας, όπου υπάρχει ο Υιός είναι και ο Πατήρ και το Άγιο Πνεύμα. Άρα μας δίνει βέβαια μέσα στην σκέψη μας αυτή την παρουσία του Ουρανίου Πατρός, αλλά η παρουσία του Ουρανίου Πατρός ίσταται ενώπιόν μας, στον σαρκωμένο Λόγο του Θεού, ο οποίος πληροί τα πάντα, γεμίζει ολόκληρο το είναι και τη ζωή των ανθρώπων.
Εύχομαι λοιπόν όλοι μας να έχουμε ομολογία πίστεως, να μην περιμένουμε αιθεροβάμονες και αλλού ντ’ αλλού να μας πάρουν σε δικαστήρια και να μας δικάσουν για να επιβεβαιώσουμε την πίστη μας! Τέτοια δεν θα γίνει. Γιατί κι αν γίνει, όταν φτάσουμε εκεί θα την προδώσουμε, γιατί δεν έχουμε το υπόβαθρο της πίστεως, δεν ζούμε τη ζωή του Χριστού και της Εκκλησίας. Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας φέρνει μπροστά μας την Σοφία, την μητέρα, την συνετή, την οδηγό την πνευματική, για να μας πει ότι, ξέρετε, εις τη ζωή σας χωρίς αγάπη, χωρίς ελπίδα και χωρίς πίστη δεν μπορείτε να ζήσετε, και αν ζείτε είναι χωρίς νοστιμάδα η ζωή σας, χωρίς την παρουσία του Θεού.
Εύχομαι λοιπόν, αυτό όλοι να το πραγματοποιούμε στη ζωή μας καθημερινά. Χρόνια πολλά!
