Άγιοι Εικοσιπέντε Μάρτυρες οι εν Νικομηδεία – Οι φλεγόμενοι πυρφόροι της Πίστεως
Εορτάζουν στις 1 Ιουλίου
Οι Άγιοι Εικοσιπέντε Μάρτυρες της Νικομηδείας συγκαταλέγονται ανάμεσα στους γενναίους χριστιανούς των πρώτων αιώνων, που δεν δίστασαν να ομολογήσουν δημόσια την πίστη τους στον Χριστό, ακόμη και μπροστά στον φρικτό θάνατο. Μαρτύρησαν διὰ πυρός, δηλαδή ρίχθηκαν σε φλόγες, για να κατακαούν εξαιτίας της χριστιανικής τους ομολογίας.
Η Μαρτυρία τους
Το μαρτύριο τους διαδραματίστηκε στη Νικομηδεία (σημερινό Izmit, Τουρκία), σε εποχή σκληρών διωγμών εναντίον των χριστιανών, πιθανόν κατά τον 3ο ή 4ο αιώνα. Οι εικοσιπέντε μάρτυρες, οι οποίοι δεν κατονομάζονται όλοι ονομαστικά στις αρχαίες πηγές, οδηγήθηκαν ενώπιον των αρχών, όπου και αρνήθηκαν να προσκυνήσουν τα είδωλα.
Αντιστάθηκαν στις απειλές, τις υποσχέσεις και τα βασανιστήρια, και τελικά παραδόθηκαν στην πυρά, προσφέροντας έτσι τη ζωή τους ως ολοκαύτωμα στον Θεό.
Η αριθμητική ερμηνεία κατά Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη
Στο Νέο Συναξαριστή, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης σχολιάζει μυσταγωγικά τον αριθμό των Μαρτύρων (25), σημειώνοντας τη μαθηματική και πνευματική σημασία των αριθμών 5 και 6. Παρατηρεί ότι όταν πολλαπλασιαστούν μεταξύ τους (π.χ. 5 × 5 = 25, 5 × 25 = 125), παραμένουν “κυκλικοί” αριθμοί, που επιστρέφουν στον εαυτό τους. Αυτό ερμηνεύεται ως σύμβολο αιώνιας σταθερότητας και πνευματικής πληρότητας.
Ο αριθμός 25, ως πνευματικό σύνολο των 5 × 5, συμβολίζει τη χάρη του Πνεύματος και την πεντάδα των αισθήσεων που θυσιάζονται στο πυρ της ομολογίας.
Η σημασία της μαρτυρίας τους
Οι Άγιοι Εικοσιπέντε Μάρτυρες διδάσκουν με τον πιο συγκλονιστικό τρόπο ότι η πίστη στον Χριστό αξίζει κάθε θυσία. Το μαρτύριό τους αποτελεί υπενθύμιση ότι, όταν η Εκκλησία διώκεται, δεν παύει να αναδεικνύει γενναίους και φωτεινούς μάρτυρες.