Την Παρασκευή 27 Ιουνίου 2025 εορτάσθηκε με το παλαιό εορτολόγιο στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων η μνήμη του Αγίου Προφήτου Ελισσαίου στην επ’ ονόματι αυτού Ιερά Μονή, η οποία βρίσκεται στην Ιεριχώ.
Προς τιμήν της μνήμης Προφήτου προεξήρχε της πανηγυρικής θείας Λειτουργίας ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακού, του Γέροντος Αρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πτολεμαΐδος κ. Μακαρίου και Αγιοταφιτών Ιερομονάχων ων πρώτος ο Γέρων Δραγουμάνος Αρχιμανδρίτης π. Ματθαίος.
Τους ύμνους απέδωσε ο Πρωτοψάλτης του Ναού της Αναστάσεως διάκονος π. Ευστάθιος, ενώ συμμετείχαν πιστοί της περιοχής και προσκυνητές εξ Ιεροσολύμων και άλλων περιοχών παρουσία του Προξένου του Ελληνικού Γενικού Προξενείου στα Ιεροσόλυμα κ. Πέτρου Αναγνωστάρα.
Στο Κοινωνικό της θείας Λειτουργίας κήρυξε τον θείο λόγο ο Μακαριώτατος ως έπεται:
«Προβλέψει θεϊκῇ, Ἠλιού σε ὁ μέγας, σοφὲ Ἐλισσαιέ, φοιτητὴν ἐπισπᾶται, Προφήτην δεικνύων σε, ἐλλαμπόμενον Πνεύματι· ὅθεν σήμερον, τὴν παναγίαν σου μνήμην, ἑορτάζομεν, εὐσεβοφρόνως τιμῶντες, σὺν τούτῳ σε ἔνδοξε», ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί,
Τό Ἅγιον Πνεῦμα, τό ἐλλάμψαν τόν Προφήτην Ἐλισσαῖον συνήγαγε πάντας ἡμᾶς σήμερον ἐν τῇ φερωνύμῳ αὐτοῦ Μονῇ ἐν τῇ ἀρχαιοτάτῃ καί ἁγιογραφικῇ πόλει Ἱεριχώ, ἵνα πανηγυρικῶς ἑορτάσωμεν τήν ἱεράν αὐτοῦ μνήμην.
Ὁ Ἐλισσαῖος ὑπῆρξεν φοιτητής τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ, ὑπό τοῦ ὁποίου ἐχρίσθη προφήτης τῇ ἐντολῇ τοῦ Κυρίου· «καὶ εἶπε Κύριος πρὸς αὐτόν· (τόν Ἠλιού) πορεύου, ἀνάστρεφε εἰς τὴν ὁδόν σου καὶ ἥξεις εἰς τὴν ὁδὸν ἐρήμου Δαμασκοῦ …. καὶ τὸν Ἐλισσαιὲ υἱὸν Σαφὰτ χρίσεις εἰς προφήτην ἀντὶ σοῦ. …καὶ ἀπῆλθεν ἐπ᾿ αὐτὸν καὶ ἐπέρριψε τὴν μηλωτὴν αὐτοῦ ἐπ᾿ αὐτόν. …. καὶ ἀνέστη Ἐλισσαιέ καὶ ἐπορεύθη ὀπίσω ᾿Ηλιοὺ καὶ ἐλειτούργει αὐτῷ.» (Πρβλ. Γ΄ Βασιλ. 19, 15-21), λέγει ἡ Ἁγία Γραφή. Διά τῆς μηλωτῆς του ὁ Προφήτης Ἠλίας μετέδωσεν εἰς τόν Ἐλισσαῖον τό πνεῦμα του, τοὐτέστιν τήν προφητικήν αὐτοῦ ἀποστολήν.
Ἀξιοσημείωτον ὅτι οἱ Προφῆται προεφήτευον τῇ φωτιστικῇ ἐνεργείᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὡς μαρτυρεῖται τοῦτο ὑπό τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου λέγοντος: «Οὐ γάρ θελήματι ἀνθρώπου ἠνέχθη ποτέ προφητεία, ἀλλ’ ὑπό Πνεύματος Ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι», (Β’ Πέτρ. 1,21). Ἑρμηνεύων τόν λόγον τοῦτον ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας λέγει: «Ἄντικρυς (=φανερῶς) οὖν δείκνυσιν ὅτι τοῦ Ἁγίου Πνεύματός ἐστιν ἐνέργεια τό προφητεύειν».
Ἐκ τῶν ἀνωτέρω καταδείκνυται ἐναργέστατα ὅτι ὁ θεσπέσιος Ἐλισσαῖος ἦτο ὁ ἐκλεκτός, τοὐτέστιν ὁ ἅγιος τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἐλάλει προφητείας ἐμπνεόμενος καί κατευθυνόμενος ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Μέ ἄλλα λόγια, ὁ θαυμαστός Ἐλισσαῖος ἐγένετο διακονητής τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Πολλά δέ τεράστια (=μεγάλα σημεῖα) λέγει ὁ βιογράφος αὐτοῦ, ἐποίησεν ὁ Θεός διά χειρός Ἐλισσαίου τοῦ Προφήτου. Οὗτος διά τῆς μηλωτῆς τοῦ διδασκάλου του, προφήτου Ἠλιοῦ, διεχώρισε τά ὕδατα τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ ἔνθεν καί ἔνθεν, καί διεπέρασεν αὐτόν· ἐξ αἰτίας δέ τοῦ γεγονότος τούτου, οἱ «υἱοί τῶν προφητῶν» διέγνωσαν ἐν αὐτῷ τό πνεῦμα τοῦ διδασκάλου των Ἠλιοῦ καί προσεκύνησαν αὐτόν ἕως ἐδάφους, (Δ’ Βασιλ. 2, 13-15).
Τό δέ προφητικόν χάρισμα τοῦ δικαίου Ἐλισσαίου συνδέεται μετ’ ἐκτάκτων ἐνεργειῶν καί ποικίλων θαυμάτων. Μετέβαλεν εἰς πόσιμα τά ὑφάλμυρα ὕδατα πηγῆς τινος παρά τήν Ἱεριχώ, «καί ἰάθησαν τά ὕδατα ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης κατά τό ρῆμα, Ἐλισσαιέ, ὅ ἐλάλησε» (Δ’ Βασιλ. 2, 19-22). Κατηράσθη τά καταπαίζοντα αὐτόν παιδάρια, τά ὁποῖα κατεσπάραξαν δύο ἄρκτοι (Δ’ Βασιλ. 2, 23-25). Ἐπολλαπλασίασε τό ἔλαιον πτωχῆς χήρας, διά νά ἀπαλλάξῃ αὐτήν ἐκ σοβαρῶν χρεῶν (Δ’ Βασιλ. 4, 1-7). Ἀνέστησε τόν υἱόν φιλοξενησάσης αὐτόν πλουσίας Σουμανίτιδος γυναικός (Δ’ Βασιλ. 4, 18-37).
Ἐθεράπευσεν ἐκ τῆς λέπρας τόν Ἀραμαῖον στρατηγόν Νεεμάν (Δ’ Βασιλ. 5, 1-4). Ἐτιμώρησε διά τῆς νόσου τῆς λέπρας τόν πονηρόν καί φυλάργυρον ὑπηρέτην τοῦ Γιεζί. (Δ΄ Βασιλ. 5, 20-27). Ἔφερεν εἰς τήν ἐπιφάνειαν βυθισθέν εἰς τόν Ἰορδάνην ποταμόν σιδηροῦν ἐργαλεῖον (Δ’ Βασιλ. 6, 6-7) ὡς καί πολλά ἄλλα. Ἀξιοσημείωτον ὅτι εθαυματούργησε καί μετά θάνατον, ἀναστήσας ἕνα νεκρόν ριφθέντα εἰς τόν τάφον του καί ἐλθόντα εἰς ἐπαφήν μετά τῶν ὀστῶν του, «καί ἔρριψαν τόν ἄνδρα ἐν τῷ τάφῳ Ἐλισσαιέ, καί ἐπορεύθη καί ἥψατο τῶν ὀστέων Ἐλισσαιέ, καί ἔζησε καί ἀνέστη ἐπί τούς πόδας αὐτοῦ», (Δ’ Βασιλ. 13, 20-21).
Ὁ μακάριος Ἐλισσαῖος διεκρίνετο, ὡς ὁ διδάσκαλος αὐτοῦ, Ἠλίας ὁ Θεσβίτης, διά τό ἀτρόμητον αὐτοῦ ἀλλά καί διά τήν ὑπερφυσικήν του δύναμιν, ὡς διατυποῦται τοῦτο ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς Σοφίας Σειράχ, λεγούσης: «Ἠλίας, ὃς ἐν λαίλαπι ἐσκεπάσθη, καὶ Ἐλισαιὲ ἐνεπλήσθη πνεύματος αὐτοῦ· καὶ ἐν ἡμέραις αὐτοῦ οὐκ ἐσαλεύθη ὑπὸ ἄρχοντος, καὶ οὐ κατεδυνάστευσεν αὐτὸν οὐδείς. πᾶς λόγος οὐχ ὑπερῇρεν αὐτόν, καὶ ἐν κοιμήσει ἐπροφήτευσε τὸ σῶμα αὐτοῦ· καὶ ἐν ζωῇ αὐτοῦ ἐποίησε τέρατα, καὶ ἐν τελευτῇ θαυμάσια τὰ ἔργα αὐτοῦ», (Σοφία Σειράχ 48, 12-14).
Μεταξύ τῶν τεράτων τοὐτέστιν τῶν θαυμάτων ἤ καλλίτερον εἰπεῖν τῶν ἐν ζωῇ ἐνεργειῶν τοῦ Ἐλισσαίου ἦτο ἡ ἐκρίζωσις τῆς εἰδωλολατρείας γενικώτερον καί τῆς λατρείας τοῦ Βαάλ εἰδικώτερον, κατά τήν ὁποίαν ἐπροσφέροντο καί ἀνθρωποθυσίαι. Τοῦτο μαρτυρεῖ τήν θεοσέβειαν τοῦ Ἐλισσαίου, ὁ ὁποῖος κατά τήν κλῆσιν τοῦ εἰς τό προφητικόν ἀξίωμα ἐπέδειξεν ἀφ’ ἑνός ὑπακοήν εἰς τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἀφ’ ἑτέρου τελείαν αὐταπάρνησιν καί καθαρότητα καρδίας, ἡ ὁποία εἰσδέχεται τῆς ἀληθοῦς θεοπτίας τό φῶς. «Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται» (Ματθ. 5,8) λέγει Κύριος. Τόσον οἱ προφῆται τοῦ Νόμου τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὅσον καί οἱ Ἀπόστολοι τῆς Καινῆς Διαθήκης, οἱ ὑπό τοῦ Θεοῦ κληθέντες ἐγένοντο δοχεῖα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Διό καί ἐδόθη αὐτοῖς ἐξουσία τοῦ ποιεῖν τέρατα καί θαυμάσια.
Ἀκούσωμεν καί τοῦ ὑμνῳδοῦ ἀναφωνοῦντος καί λέγοντος: «Διπλῆν τὴν χάριν εἰληφὼς παρὰ τοῦ Πνεύματος, Προφήτης ὤφθης θαυμαστὸς πᾶσι τοῖς πέρασι, τοὺς ὑμνοῦντάς σε λυτρούμενος ἐκ κινδύνων, καὶ δωρούμενος τὴν χάριν τῶν θαυμάτων σου, τοῖς προστρέχουσιν ἐν ταύτῃ μετὰ πίστεως, καὶ βοῶσί σοι· Χαίροις Προφῆτα θεσπέσιε».
Ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία τιμᾷ καί γεραίρει τήν σεπτήν μνήμην τοῦ προφήτου Ἐλισσαίου, διότι οὗτος ὑπῆρξεν κατ’ ἐξοχήν ὄργανον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ Πνεύματος δηλονότι τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί ὄργανον τῆς θείας Ἀποκαλύψεως, προκαταγγείλας τό μέγα μυστήριον τῆς θείας Οἰκονομίας. Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Θεόπνευστος Ἐλισσαῖος ἀναγνωρίζεται ὡς ὁ θεολόγος τῶν Προφητῶν, διότι ἔλαβεν διπλῆν τήν χάριν, τοὐτέστιν τήν φωτιστικήν ἐνέργειαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος· καί ἐγένετο ὁ κῆρυξ τῆς θείας δικαιοσύνης.
Διό καί ἡμεῖς παρακαλέσωμεν τόν «ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ», Ἐλισσαῖον τόν θεσπέσιον, ἵνα σύν ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου καί Μητρός τοῦ Θεοῦ καθικετεύῃ τόν ἐλεήμονα Θεόν, ἀξιωθῆναι ἡμᾶς τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν, ἀλλά καί τῆς ἐπικρατήσεως τῆς εἰρήνης ἐν τῇ δοκιμαζομένῃ περιοχῇ ἡμῶν καί ἅπαντι τῷ κόσμῳ. Ἀμήν. Ἔτη πολλά καί εἰρηνικά.
Εν συνεχεία ο Μακαριώτατος ανέγνωσε την ευχή των οπωρών, σταφυλών, σύκων και άλλων εδωδίμων που υπάρχουν στην Ιεριχώ.
Άμα τη Απολύσει ο νέος Ηγούμενος Ιερομόναχος π. Δοσίθεος δεξιώθηκε τον Μακαριώτατο και το εκκλησίασμα. Το μεσημέρι η Κοινότης Ιεριχούς και ο Ηγούμενος παρέθεσαν τράπεζα.
Μετά το πέρας της πανηγύρεως ο Μακαριώτατος μετά της τιμίας Συνοδείας του επισκέφθηκε το εν Ιεριχώ καινούργιο γηροκομείο με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Διοκαισαρείας κ. Βενέδικτο τη χορηγία του κ. Σάμερ Χούρη.
