Ο Σεβ. Μητροπολίτης Σύμης, Τήλου, Χάλκης και Καστελλορίζου κ. Χρυσόστομος, στις 28η Μαίου, ημέρα Αποδόσεως της Εορτής του Πάσχα και μνήμης της Αγίας Παρθενομάρτυρος Ελικωνίδος, χοροστάτησε στον Όρθρο, λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον εν Σύμη Κοιμητηριακό Ι. Ναό, τον τιμώμενο επ’ ονόματι της εορταζομένης Αγίας Ελικωνίδος, ο οποίος ευρίσκεται στα όρια της Ενορίας του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, στην θέση «Παλαμιδά».
Συλλειτούργησε ο π. Αντώνιος Μανιάς, Εφημέριος του Ιερού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, ενώ το ιερό αναλόγιο διηκόνησαν μελιρρύτως οι καλλικέλαδοι Ιεροψάλτες κ. Αγαπητός Μιχελλής και κ. Ελευθέριος Ξηράκης. Παρέστησαν μεταξύ άλλων ο Διοικητής της Δ.Α.Ν. Σύμης Συνταγματάρχης κ. Χαράλαμπος Κατηφόρης και ο Διοικητής του 549 Τ.Ε. Αντισυνταγματάρχης κ. Στυλιανός Φωκάς.
Και φέτος ο εορτασμός της Αγίας Ελικωνίδος πραγματοποιήθηκε με κάθε μεγαλοπρέπεια, καθ’ ότι, μερίμνη και αιτήσει του Σεβ. κ. Χρυσοστόμου, προ διετίας ο Σεβ. Μητροπολίτης Ρόδου κ. Κύριλλος, εγνωσμένος, χαρισματικός και ταλαντούχος υμνογράφος της Εκκλησίας, συνέθεσε πλήρην ασματικήν ακολουθία της Αγίας Ελικωνίδος, την οποίαν η Ιερά Μητρόπολη Σύμης, εξέδωκε το πρώτον, μετά ιστορικού και φωτογραφικού υλικού των εν Σύμη Ιερών Εικόνων της Αγίας, προς ικανοποίησιν και αγιασμόν των φιλακολούθων και φιλαγίων χριστιανών.
Η Ιερά Ακολουθία συνεπλήρωσε το υμνογραφικόν κενόν εις το εν χρήσει μηναίον του τρέχοντος μηνός, και κάλυψε άριστα τις λειτουργικές ανάγκες του εν Σύμη φιλαγίου πληρώματος, δεδομένου ότι η Νήσος, σεμνυνομένη ιδιαιτέρως διά την Αγία Ελικωνίδα, ανήγειρε προ εκατονταετηρίδος τον Κοιμητηριακόν επ’ ονόματι αυτής Ιερόν Ναόν και επίσης εις τα Ιερά Σεβάσματα της Νήσου, υπάρχουν διάσπαρτες Ιερές Εικόνες της, ενώ η λαοφιλία των Συμαίων προς το πρόσωπόν της έδωσε το όνομα της Αγίας σε πολλές γυναίκες της Σύμης.
Μετά την Θεία Λειτουργία ακολούθησε η λιτανεία της Ιεράς Εικόνος πέριξ του Ναού και ο Σεβασμιώτατος κ. Χρυσόστομος ευλόγησε τους προσφερομένους Άρτους και τα παρατιθέμενα κόλυββα προς τιμήν της Αγίας, ενώ ετέλεσε και Τρισάγιον στους τάφους των κεκοιμημένων Ιερέων υπέρ αναπαύσεως αυτών, ως και των ψυχών πάντων των εν τω Κοιμητηρίω πατέρων και αδελφών.
Η Αγία Μάρτυς Ελικωνίς εγεννήθη εις την Θεσσαλονίκη κατά τους χρόνους του βασιλέως Γορδιανού Γ’ (238 – 244 μ.Χ.) και Φιλίππου. Μαρτύρησε εις την Κόρινθον επί του ηγεμόνος Περινίου, όπου προτίμησε να ομολογήσει τον Χριστόν και να υποστεί το μαρτύριον, παρά να θυσιάσει εις τα είδωλα. Οι τύρρανοί της αρχικώς την εφυλάκισαν, ενώ το μαρτύριό της άρχισε όταν της έδεσαν τους πόδας σε ζυγόν βοδιών και την άφησαν να ποδοπατείται. Η Αγία ελύθη όμως θαυματουργικώς και εν συνεχεία την έριξαν σε πίσσα και άσφαλτο, απ’ όπου όμως και πάλιν εξήλθεν αβλαβής. Οι δήμιοι έπειτα θέλησαν να την προσφέρουν θυσία εις τους θεούς, διά τούτο της εξύρισαν την κεφαλήν και την έριξαν στην πυρά, όμως αυτή όχι μόνο δεν υπέστη εγκαύματα, αλλ’ απεναντίας, με την δύναμιν της προσευχής, εκατόρθωσε να καταρίψει τα ξόανα της Αθηνάς, του Διός και του Ασκληπιού που ευρίσκονταν στον ναό των ειδώλων. Ακολούθως της απέκοψαν τους μαστούς και την εφυλάκισαν εκ νέου.
Όταν ο ανθύπατος Ιουστίνος διεδέχθη τον ηγεμόνα Περίνιο στην Κόρινθο, διέταξε να οδηγηθεί μπροστά του η Αγία, η οποία εσυνέχιζε να ομολογεί διαπρυσίως τον Χριστόν. Ο ηγεμών τότε διέταξε να ριφθεί και πάλιν εις την κάμινον, όπου η φλόγα δεν την άγγιξε. Εβδομήντα στρατιώτες την βασάνισαν· εξάπλωσαν την Αγίαν επί πυρακτωμένης χάλκινης κλίνης, αλλ’ ω του θαύματος οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ της συμπαραστέκονταν και θεράπευαν τις καιόμενες σάρκες της. Ούτε όμως μετά ταύτα και τα θηρία την άγγιξαν, αν και κατέφαγαν εκατόν είκοσι υπηρέτες. Τέλος ο ηγεμών διέταξε την θανάτωσιν της Αγίας, η οποία υποστάσα «πολυώδυνα βάσανα», «διά ξίφους τμηθείσα, προς Κύριον στεφανοφόρος ανήλθε».
