Απο την καρδία του Ανθρώπου εξέρχεται πάσα κακία λέει ο Χριστός!
Τι είναι όμως πνευματικά κακία;
Έλλειψη Αγάπης Χαράς και Ειρήνης!
Γιατί η έλλειψη των πιο πάνω είναι κακία;
Διότι η έλλειψη των πιο πάνω φέρνει ΦΟΒΟ, ΤΑΡΑΧΗ, ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΖΙ ΨΥΧΙΚΗ ΠΑΡΑΛΥΣΙΑ και ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ.
Η παραλυσία είναι ευρύτερη έννοια της αναισθησίας διότι είναι ψυχική και πρακτική διότι δεν μας αφήνει να κάνουμε κάτι καλό όπως το θέλει ο Θεός.
Όλα αυτά είναι η κακία διότι κακοποιούν πρώτα τον ίδιον τον Άνθρωπο και μετά τους άλλους Ανθρώπους!
Η ψυχική παραλυσία φέρνει την σωματική πρακτική παραλυσία και ο Άνθρωπος δεν θέλει να κάνει τίποτα καλό και κυρίως να δει την κακία του!
Αυτό το τίποτα φαίνεται όταν δοκιμάσει απο καρδιάς να προσευχηθεί!
Όταν ο Άνθρωπος δεν μπορεί να δει την κακία του και να προσευχηθεί απο καρδιάς και νιώθει τα λόγια του κούφια, ενώ θέλει και προσπαθεί, τότε η παραλυσία ευρίσκεται στο αποκορύφωμα της!
Χωρίς την όραση αυτής της από καρδίας εξερχόμενης κακίας που ο Ίδιος ο Χριστός μας αποκαλύπτει ότι αφορά κάθε Άνθρωπο, προσευχή αληθινή Μετανοίας δεν γίνεται.
Οι Άνθρωποι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν όλα τα πιο πάνω μπαίνοντας σε ενέργειες που τους προκαλούν φαινόμενη χαρά.
Άλλος σε χόμπι,άλλος σε σαρκικές αμαρτίες, άλλος σε φιλόδοξα προγράμματα μόρφωσης, πολιτικής, κοινωνικής ανάβασης, πλούτου, γενικά σε εξωστρέφειες και χειρότερα απο όλα σε επιτηδευμένη καλοσύνη ώστε να απομακρύνουν όσο μπορούν το νου τους περισσότερο από την όραση της εσωτερικής κακίας.
Η χειρότερη μορφή αποστασιοποίησης του νου από την όραση της εσωτερικής κακίας είναι όταν πιστεύουμε τόσο πολύ ότι είμαστε καλοί που συγκινούμαστε με την καλοσύνη μας, ζούμε την αυθυποβολή.
Άλλοι προσπαθούν να νικήσουν την εσωτερική ψυχική παραλυσία με την επιβλητικότητα και τα ξεσπάσματα στους άλλους, όπου τους παίρνει.
Τα καταφέρνουν όμως;
Εξωτερικά μπορεί έτσι να φαίνεται όταν όμως μείνουν μόνοι πάλιν και πάλιν θα τα δουν μέσα τους και θα νιώσουν αμέτρητη οδύνη.
Εύχομαι, ο Θεός να σηκώνει αυτή την παραλυσία από κάθε άνθρωπο γιατί με τα παιδιά της, τον φόβο, την ταραχή και την θλίψη, που συνέχεια ενεργούν, βασανίζει πρώτα εμάς και ύστερα τους άλλους.
Πως ο Θεός σηκώνει τον φόβο, την ταραχή, την θλίψη που όλα αυτά παραλύουν ψυχικά και πρακτικά- σωματικά τον Άνθρωπο;
Αν έστω και μια φορά αντιληφθούμε καρδιακά, ότι δεν μας φταίνε οι άλλοι πρώτα αλλά εμείς που αμαρτάνουμε και Μετανοήσουμε καρδιακά, ΑΜΕΣΑ ο Θεός μας δίνει με τη Συγχώρεση Του, την Αληθινή Χαρά, την Ειρήνη και Πραότητα και κυρίως την Αγάπη Του που αυξανόμενη με την καθημερινή Προσευχή Μετανοίας και τα Μυστήρια της Εκκλησίας, Εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία, όχι μόνο μας θεραπεύει απο την κακία αλλά μας κάνει να θέλουμε να αγκαλιάσουμε με την Αγάπη Του όλο τον Κόσμο, Ανθρώπους και Δημιουργία!
Ανδρέας Χριστοφόρου
πηγή: pothosmetanoias