Την Τρίτη 7 Ιανουαρίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου Ναούσης.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέσθηκε το τριετές μνημόσυνο της μακαριστής Καθηγουμένης της Ιεράς Μονής, Γερόντισσας Μεθοδίας Βεντούρη και ακολούθησε Τρισάγιο στον τάφο της μακαριστής Γερόντισσας και μοναστηριακή τράπεζα, με τη συμμετοχή αντιπροσωπειών Μοναζουσών από Ιερές Μονές της Μητροπόλεως μας και ευλαβών προσκυνητών.
Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία αναφέρθηκε στην μακαριστή Γερόντισσα Μεθοδία, Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής, η οποία επαναλειτούργησε μετά από πέντε δεκαετίες με την έλευση της μακαριστής Γερόντισσας και της συνοδείας της πριν από 30 χρόνια, αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Ούτός εστιν περί ου εγώ είπον· οπίσω μου έρχεται ανήρ ος έμπροσθεν μου γέγονεν ότι πρώτός μου ην».
Μία ημέρα μετά την πρώτη συνάντηση του Χριστού με τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και τη βαπτισή του, μία ημέρα μετά τη μαρτυρία του Θεού ότι «ούτός εστιν ο υιός μου ο αγαπητός εν ω ηυδόκησα», ακούεται η μαρτυρία του Τιμίου Προδρόμου: «ούτός εστιν περί ου εγώ είπον· οπίσω μου έρχεται ανήρ ος έμπροσθέν μου γεγονεν ότι πρώτός μου ην». Αυτός είναι, λέγει, για τον οποίο σας είπα ότι ύστερα από μένα έρχεται ένας άνθρωπος ο οποίος υπάρχει πολύ πριν από εμένα και είναι ανώτερός μου.
Αυτός που μαρτυρεί για τον Χριστό δεν είναι ένας τυχαίος άνθρωπος, ούτε ένας οποιοσδήποτε προφήτης. Είναι αυτός τον οποίο επέλεξε ο Θεός να είναι ο Πρόδρομος του ενανθρωπήσαντος Υιού και Λόγου του. Είναι αυτός στον οποίο εμπιστεύθηκε την ύψιστη και τιμητική αποστολή όχι μόνο να μιλήσει για τον Σωτήρα και να καλέσει τους ανθρώπους σε μετάνοια, αλλά και αυτός ο οποίος προετοίμασε «την οδόν Κυρίου». Είναι αυτός προς τον οποίον προσέτρεχαν τα πλήθη των Ιουδαίων, εξομολογούντο τις αμαρτίες τους και λάμβαναν το βάπτισμα του ύδατος. Είναι αυτός ο οποίος πληροφορήθηκε από τον Θεό ποιος είναι αυτός που τον πλησιάζει για να βαπτισθεί και αυτός ο οποίος αξιώθηκε να θέσει το χέρι του «επί την ακήρατον κορυφην του Δεσπότου». Είναι ακόμη ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, αυτός ο οποίος συνέστησε τον Χριστό στους μαθητές του που τον ακολούθησαν και έγιναν μαθητές του Κυρίου μας.
Πως όμως αξιώθηκε ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος τόσο μεγάλης τιμής και ευνοίας από τον Θεό και πως είχε το ιδιαίτερο προνόμιο να τον ονομάσει ο ίδιος ο Χριστός «μείζονα εν γεννητοίς γυναικών», ως τον σπουδαιότερο δηλαδή άνθρωπο που γεννήθηκε ποτέ από γυναίκα;
Ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος γεννήθηκε ως υιός της χάριτος, ως καρπός της ευλογίας του Θεού στους ευσεβείς γονείς του, τους αγίους Ζαχαρία και Ελισάβετ, οι οποίοι επί πολλά χρόνια προσευχόταν και ζητούσαν από τον Θεό να τους χαρίσει «καρπόν κοιλίας». Και αυτή τη χάρη που είχε από τη γέννησή του ο άγιος Ιωάννης την καλλιέργησε και την πολλαπλασίασε, ζώντας στην έρημο του Ιορδάνη σε συνθήκες δύσκολες, με προσευχή, νηστεία και άσκηση.
Με τον τρόπο αυτό κάθαρε την ψυχή και το σώμα του, ώστε να μπορεί να ακούει μέσα του τη φωνή του Θεού, αλλά και να έχει το προνόμιο να αγγίσει με τα καθαρά από κάθε κοσμικό ρύπο χέρια του τον βαπτιζόμενο Χριστό.
Αύξησε όμως τη χάρη που έλαβε και με την ταπείνωση, η οποία γίνεται εμφανής με όσα λέγει και κάνει ο Τίμιος Πρόδρομος. Γιατί ποιος άλλος στη θέση του δεν θα δεχόταν με χαρά να βαπτίσει τον ενανθρωπήσαντα Υιό του Θεού και θα έλεγε ότι δεν είναι άξιος ούτε να λύσει τα κορδόνια από τα υποδήματά του;
Ποιος άλλος στη θέση του αγίου Ιωάννου θα επαναλάμβανε ότι ο Χριστός είναι ανώτερός του και είναι ο Υιός του Θεού;
Ο Τίμιος Πρόδρομος όχι μόνο τα λέγει αλλά και τα διακηρύσσει, γιατί έχει οικειωθεί την ταπείνωση. Και ο Θεός του δίδει τη χάρη του, κατά την υπόσχεσή του, «ταπεινοίς δίδωσι χάριν», χάρη η οποία αντανακλάται σε όλη τη ζωή του Τιμίου Προδρόμου αλλά και στη μεγάλη τιμή και ευλογία που απήλαυσε από τον Θεό στη γη και απολαμβάνει πλέον και στον ουρανό.
Αυτόν τον μέγιστο των προφητών και των αγίων, τον προστάτη και έφορο της Ιεράς αυτής Μονής και της Ιεράς Αδελφότητος τιμούμε σήμερα. Και η ιερά Σύναξή του διδάσκει όλους την αναγκαιότητα του πνευματικού αγώνος για να αποκτήσουμε την ταπείνωση και την καθαρότητα της ψυχής και του σώματός μας, ώστε να ελκύουμε και εμείς τη χάρη του Θεού στην ψυχή μας. Διότι χωρίς τη χάρη του Θεού δεν μπορούμε να επιτύχουμε τίποτε στη ζωή μας και πολύ περισσότερο να επιτύχουμε τη σωτηρία μας.
Σήμερα όμως επιτελούμε και το τριετές μνημόσυνο της μακαριστής Γερόντισσας Μεθοδίας, η οποία διακρίθηκε και για την καθαρότητα της ζωής της και για την ταπείνωσή της. Αφιέρωσε τον εαυτό της στον Θεό από τη νεανική της ηλικία και λαμβάνοντας το μοναχικό σχήμα και το όνομα της νέας οσίας της Εκκλησίας μας και της πατρίδος της, της οσίας Μεθοδίας της εν Κιμώλω, αγωνίσθηκε υπό τη σκέπη της Παναγίας, όπου εμόνασε αρκετά χρόνια, για να αποκτήσει την ταπείνωση και να καθαρθεί πνευματικά. Και στη συνέχεια, όταν ο Θεός την κάλεσε και με ευλογία του Γέροντός της π. Εφραίμ, πριν από τριάντα περίπου χρόνια, γιατί λίγο μετά τη δική μου έλευση ήλθε και εκείνη να διακονήσει εδώ τον Τίμιο Πρόδρομο, συνέχισε η αείμνηστη Γερόντισσα Μεθοδία να εργάζεται με ταπείνωση και υπακοή, για την επαναλειτουργία της ιστορικής αυτής Μονής.
Ο Θεός μέσα στην πρόνοια και την ευσπλαχνία του για κάθε ψυχή την κάλεσε κοντά του, πρόωρα, θα λέγαμε, για τα ανθρώπινα μέτρα, πριν από τρία χρόνια, για να την αναπαύσει από τους κόπους της παρούσης ζωής. Εμείς ελπίζουμε, ευχόμεθα και προσευχόμεθα, ιδιαιτέρως σήμερα τελώντας το μνημόσυνό της αλλά και σε κάθε θεία Λειτουργία, να απολαμβάνει τη χαρά του ουρανού πλησίον του Τιμίου Προδρόμου και να εύχεται και για την Ιερά αυτή Αδελφότητα.
