Θεατρικό δρώμενο για παιδιά των κατηχητικών στην Μητρόπολη Βεροίας

Το απόγευμα της Κυριακής, 15ης Δεκεμβρίου, στο κατάμεστο Πνευματικό – Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αλεξάνδρειας πραγματοποιήθηκε η πρώτη Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση για τα παιδιά των κατηχητικών συνάξεων των ενοριών της Καμπανίας, της Μελίκης, της πόλεως της Αλεξανδρείας και των περιχώρων.

Στη Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση που διοργάνωσε το Γραφείο Ποιμαντικής Διακονίας της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, παρουσιάστηκε το θεατρικό δρώμενο: «Αγιογραφώντας την εικόνα της Γέννησης». Οι κατηχήτριες κ. Ευθυμία Χατζηκυριακίδου και κ. Σωτηρία Χαλδαιοπούλου εξήγησαν με απλό τρόπο στα παιδιά τα θεολογικά μηνύματα που κρύβονται στη βυζαντινή εικόνα των Χριστουγέννων.

Στο τέλος της εκδήλωσης τα παιδιά από τις διάφορες ενορίες έψαλλαν τα κάλαντα των Χριστουγέννων διαφόρων περιοχών της Ελλάδος και έλαβαν από τον Μητροπολίτη κ. Παντελεήμονα, ως δώρο μία εικόνα της Γέννησης του Χριστού σε μορφή παζλ, προκειμένου συνθέτοντάς την να θυμηθούν τα θεολογικά μηνύματα της βυζαντινής τέχνης.

Την εκδήλωση προλόγισε και παρουσίασε ο Γραμματέας της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμ. Αρσένιος Χαλδαιόπουλος, ενώ ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων, ευχαρίστησε τους κατηχητές, τις κατηχήτριες και το πλήθος των παιδιών που προσήλθαν, αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Μάγοι και ποιμένες ήλθον προ­σκυνήσαι Χριστόν τον γεννη­θέν­τα», θα ψάλουμε σε λίγες ημέρες για τη μεγάλη εορτή της Γεννή­σεως του Χριστού. Και μαζί με τους μάγους και τους ποιμένες θα προ­σκυνήσουμε και εμείς τον γεννη­θέντα Χριστό, τον Χριστό που ήλθε για χάρη μας στη γη και γεννήθηκε ως άνθρωπος, προκειμένου να μας απαλλάξει από την αμαρτία. Θα προσκυνήσουμε την εικόνα της Γεννήσεώς του, για την οποία είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε τόσα πολλά και σημαντικά στη ση­με­ρινή εόρτια εκδήλωση, την οποία διοργάνωσε το Γραφείο Ποι­μαντικής Διακονίας της Ιεράς μας Μητροπόλεως για σας τα παιδιά και τους νέους των Κατηχητικών Σχολείων των Αρχιερατικών περι­φε­ρειών Αλεξανδρείας και Καμπα­νίας.

Έτσι η εορταστική αυτή εκδήλω­ση μας προετοίμασε για την εορτή των Χριστουγέννων αλλά και για το μεγάλο αυτό γεγονός και θαύμα που εορτάζουμε τα Χριστούγεννα, τη γέννηση δηλαδή του Χριστού.

Και είναι όντως ένα μοναδικό και ανεπανάληπτο γεγονός το ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος για χάρη μας. Είναι ένα μέγιστο θαύμα, γιατί ο αχώρητος Θεός, όπως θα ψάλουμε, χώρεσε μέσα στη γαστέρα της Υπε­ρα­γίας Θεοτόκου, στην κοιλιά της Παναγίας μας. Είναι ένα μέγιστο θαύμα, γιατί ο Χριστός δεν ήλθε στη γη με τη δόξα ενός Θεού, αλλά ήλθε ταπει­νός ως βρέφος, για να μας δείξει τη μεγάλη αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο και να μας διδάξει την ταπείνωση που μπορεί να οδηγήσει και εμάς κοντά του, να μας οδη­γήσει στη σωτηρία. Αυτό είναι το νόημα και το περιεχόμενο της με­γάλης εορτής των Χριστουγέννων που θα εορτάσουμε σε λίγες ημέ­ρες.

Όμως τα Χριστούγεννα δεν είναι ούτε μόνο μία ημέρα, δεν είναι ούτε μόνο μία εορτή, δεν είναι ούτε μόνο μία εκδήλωση. Γιατί εάν ήταν μόνο αυτό, δεν θα διέφεραν καθό­λου από τα συνηθισμένα γεγονότα που ζούμε καθημερινά και ύστερα περνούν και τα ξεχνούμε.

Τα Χρι­στούγεννα είναι ένα δια­φο­ρετικό γεγονός, ένα γεγονός που πρέπει να το ζούμε διαρκώς μέσα στην ψυχή μας. Ένα γεγονός που πρέπει να το ζούμε και να το αισθανόμαστε με την παρουσία του Χριστού διαρκώς μέσα στην ψυχή μας.

Γιατί, εάν η γέννηση του Χριστού άλλαξε την ιστορία του κόσμου, ώστε να μιλούμε για προ Χριστού και μετά Χριστόν εποχή, δεν είναι δυνατόν να περνά χωρίς να αλ­λά­ζει κάτι μέσα μας.

Γιατί ο Χριστός δεν ήλθε στη γη για να επηρεάσει με τη γέννησή του μόνο τους αν­θρώπους της εποχής του· δεν γεννήθηκε στη γη για να γίνει απλώς ένας άνθρωπος όπως εμείς. Ήλθε στη γη και γεννήθηκε ως άνθρωπος, για να κάνει τον άνθρωπο, όλους εμάς, «θεούς κατά χάριν». Ήλθε στη γη και γεννήθηκε σε ένα φτωχικό σπήλαιο, για να δώσει σε κάθε άνθρωπο τη δυνατότητα να τον δεχθεί στην καρδιά του και να του προσφέρει «τόπον εν τω καταλύ­μα­τι». Ήλθε στη γη, για να μας χαρίσει τον ουρανό. Χωρίσθηκε από τον πατέρα του, για να ενώσει εμάς μαζί του, με τον Πατέρα του. Γεννήθηκε μόνος σχεδόν από ανθρώπους μέσα στο σπήλαιο της Βηθλεέμ, για να χαρί­σει σε μας τη χαρά της παρουσίας του στην ψυχή μας.

Και αυτή η χαρά της παρουσίας του Χριστού στην ψυχή μας είναι η πραγματική χαρά των Χριστουγέν­νων. Είναι η χαρά που δεν σβήνει όταν κλείσουν τα φώτα της εορτής, όταν δεν υπάρχει πιά το χριστου­γεν­νιάτικο δένδρο, όταν έχουν περάσει οι ημέρες, όταν έχει αλλά­ξει ο χρόνος. Είναι η χαρά που φέρ­νει η γέννηση του Χριστού στην ψυχή μας και διαρκεί για όλο τον χρόνο. Διαρκεί, εφόσον ανοίξουμε την καρδιά μας στον Χριστό για να γεννηθεί μέσα σ᾽ αυτήν. Διαρκεί, εφόσον η καρδιά μας προσφέρει με την αγάπη και την πίστη της ένα φιλόξενο κατάλυμα στον Χριστό.

Είναι όμως και η χαρά την οποία μας χαρίζει η ενότητα με τους άλ­λους ανθρώπους γύρω μας. Γιατί η εορτή των Χριστουγέννων μας φέρ­νει όλους πιο κοντά στον νεο­γέννητο Χριστό, αλλά και πιο κοντά και μεταξύ μας, γιατί ο Χρι­στός ποτέ δεν χω­ρίζει, αλλά αντί­θετα μας ενώνει· ενώνει τους αν­θρώ­πους με την αγάπη του.

Αυτή η αγάπη είναι που τον έκα­νε να έλθει στον κόσμο, αφή­νον­τας για λίγο τον ουρανό. Αυτή η αγά­πη είναι που τον έκανε να συγ­καλύψει για λίγο τη θεία του φύ­ση, προκει­μένου να μην μας τρο­μά­ξει· που τον έκανε να εν­δυ­θεί την ανθρώ­πινη μορφή για να είναι όμοιός μας, προκειμέ­νου να τον κα­τα­λάβουμε, προκει­μένου να τον αισθανθούμε δίπλα μας, προκειμέ­νου να τολμήσουμε να τον ακο­λου­θήσουμε.

Αυτή η αγάπη είναι που έκανε τον Χριστό να θελήσει να μας ενώ­­­σει και πάλι με τον Θεό-Πα­τέρα του, από τον οποίο μας είχε απομακρύ­νει η αμαρτία, και να μοιρασθεί μαζί μας ο Χριστός την ιδιότητα του τέκνου του Θεού.

Αυτή την αγάπη διδάσκει και σε μας με τη γέννησή του ο Χριστός και αυτή θέλει να μας μάθει με τον τρόπο που επιλέγει για να απο­κα­τα­στήσει τη σχέση μας με τον Θεό. Γιατί χωρίς αγάπη κανείς δεν μπο­ρεί να βρεθεί κοντά με τον άλ­λο και πολύ περισσότερο να βρε­θεί κο­ντά στον Θεό. Γιατί, όταν δεν υπάρχει αγάπη, τότε παρεμ­βάλ­λο­νται ο εγωισμός, ο ατομι­σμός, το συμφέρον, οι αδυναμίες και τα ελατ­τώματά μας, και δια­σπούν την ενότητα, και γίνονται αφορμή για προβλήματα και απο­τελούν αι­τία διαιρέσεως και δια­μάχης.

Όταν όμως υπάρχει αγάπη, τότε δεν χρειάζεται να διακρίνουμε και να διαχωρίζουμε τα δικά μας από τα δικά τους, γιατί ο καθένας προσ­φέρει στον άλλο από τα δικά του, γιατί θέλει ο άλλος να έχει περισ­σό­­τερα και από τον ίδιο.

Όταν υπάρχει αγάπη, τότε ο κα­θέ­νας θέλει να αγκαλιάσει τον άλλο, θέλει να του προσφέρει ό,τι έχει, θέλει να του χαρίσει τη χαρά που έχει, την επιτυχία που έχει, θέλει να του χαρίσει τον ίδιο του τον εαυτό.

Όταν υπάρχει αγάπη, δεν υπάρ­χει χώρος για παρεξηγήσεις, γιατί ο καθένας είναι πρόθυμος να ανε­χθεί και να κατανοήσει τις αδυ­­να­μίες του άλλου, είναι πρό­θυμος να συγχωρήσει και τα σφάλματά του, είναι έτοιμος να κάνει το παν για να μην χωρισθεί από αυτόν.

Όταν υπάρχει αγάπη τότε ο άλ­λος, όποιος και αν είναι, δεν είναι ένας άγνωστος, δεν είναι ένα ξένος, αλλά είναι αδελφός μας.

Αυτό είναι το αληθινό νόημα και το αληθινό περιεχόμενο της αγά­πης που μας διδάσκει ο Χριστός με τη γέννησή του. Και αυτή την αγά­πη ζητά και από εμάς. Όχι γιατί την χρειάζεται ο ίδιος, αλλά γιατί εμείς την χρειαζόμαστε.

Γιατί η αγάπη έχει αντικα­τα­στα­θεί, δυστυχώς, στις ημέρες μας από το συμ­φέ­ρον και την ιδιοτέλεια, από τον εγωι­σμό και τον ανταγω­νισμό.

Γιατί η αγάπη στις ημέρες μας έχει χάσει το πραγματικό της νόη­μα και έχει εξελιχθεί σε πυροτέ­χνημα.

Γιατί αυτό που πολλοί άνθρωποι ονο­μά­ζουν αγά­πη μοιάζει με πυρο­τέχνημα, αυτό το συναί­σθη­μα που εκ­δηλώνουν με υπερβο­λικό, ίσως τρόπο, για λίγες ημέρες και ύστερα εξαφανίζεται, ύστερα σβήνει και τη θέση του παίρνουν άλλα συναι­σθή­ματα που δεν έχουν καμιά σχέση με την αγάπη.

Γιατί η αγάπη διαρκεί για πάντα και δεν εξαρτά­ται από τη συμπε­ρι­φορά του άλ­λου. Γιατί η αγάπη μας γεμίζει με αγάπη, μας γεμίζει με την αγάπη του Θεού, διότι «ο Θεός αγάπη εστί», ο Θεός είναι ο ίδιος αγάπη.

Εμείς που έχουμε την ευλογία να γνωρίσουμε την απέραντη αγάπη του Θεού μέσα από την Εκκλησία μας και την πίστη μας· εσείς που έχετε την ευλογία να ζείτε μέσα στην αγάπη της Εκκλησίας και του Θεού μέσα στα κατηχητικά σχολεία και τις νεανικές συν­τρο­φιές της Ιεράς Μητροπόλεώς μας· εσείς που έχετε την ευκαιρία να μαθαίνετε από την παιδική και τη νεανική σας ηλικία το μεγάλο μυ­στικό της αληθινής αγάπης, δώστε αυτή την αγάπη γύρω σας, στους συνομιλή­κους σας, στα παιδιά που έχουν ανά­γκη αλλά και στους με­γαλύτε­ρους.

Δώστε την αγάπη σας στον Θεό, για να την πολλαπλασιάσει μέσα από τη δική του αγάπη και να γεμίσει με την αγάπη τις ψυχές σας και όλο τον κόσμο. Έτσι θα μπορέσετε και θα μπορέσουμε όλοι να ζήσου­με και τη χαρά των Χριστουγέν­νων, όχι μία μόνο ημέρα αλλά κα­θη­μερινά, γιατί θα αισθανόμαστε στην ψυχή μας τη χαρά της παρου­σίας του και την αγάπη που μας προσφέρει. Θα αισθανόμαστε τη χαρά να είμαστε μαζί με τους αδελ­φούς μας και να τους προσφέρουμε την αγάπη μας.

Αυτή είναι η ολόθερμη πατρική ευχή μου για τα φετινά Χρι­στού­γεν­να και για όλους εσάς, τα παι­διά και τους νέους των κατη­χη­τικών μας Σχολείων. Η αγάπη του Θεού ο οποίος έγινε άνθρωπος για να γεμίζει τις ψυχές και τον κόσμο μας με την αγάπη τη δική του και να μας χαρίζει την αληθινή χαρά και την πραγματική αγάπη.

Εύχομαι ευλογημένα Χριστούγεννα!