Όποιος πιστεύει στην πρόνοια του Θεού, δεν ανησυχεί για το πως θα πεθάνει – από ανθρώπους, ή από άγρια θηρία, ή από πείνα από την εξουθένωση των μεγάλων αγώνων, ή από άλλη αιτία. Δυο θάνατοι δεν θα υπάρξουν, και τον ένα δεν μπορεί κανείς να τον αποφύγει.
Εκείνος λοιπόν που έχει εμπιστευθεί μια για πάντα τον εαυτό του και όλες του τις ανάγκες στη φροντίδα του Θεού για τη βασιλεία των ουρανών, και που έχει πεθάνει για τον κόσμο, δεν θ’ ανησυχήσει ποτέ για τον τρόπο του θανάτου του.
Όποιος αποθέσει την ελπίδα του στον Θεό, δεν θα φροντίσει πια για τον εαυτό του, και σε οτιδήποτε κάνει, σε όλα, θα βρίσκει ψυχική ωφέλεια. Όποιος επίσης υπομένει κάθε θλίψη για τον Κύριο, σε κάθε τόπο θα βρίσκει σωτηρία.
Ανάλογα με την πίστη μας, μας παρέχεται και η χάρη του Θεού. Αν η πίστη μας είναι αδύνατη, λίγη χάρη θα μας δοθεί. Αν η πίστη μας είναι μεγάλη, πλούσια χάρη θα λάβουμε, για να υπομείνουμε στις θλίψεις.
Τίποτα δεν μας συμβαίνει έξω από την πρόνοια του Θεού και το θέλημα του. Ο Θεός ζητάει από μας μόνο αγαθή προαίρεση. Αλλά τα κρίματα του είναι απρόσιτα και ακατάληπτα, και για αυτό πρέπει να εργαζόμαστε με υπομονή για τη σωτηρία της ψυχής μας. «Ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται» (Ματθ. 10, 22), δια Ιησού Χριστού, του Κυρίου μας. Αμήν.
Όσιος Παΐσιος Βελιτσκόφκυ. Κρίνα του αγρού.
εκδ. Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός 2012, 7η έκδοση