Ο νεαρός Ζαχαρίας, ο μετέπειτα στάρετς, πήγε κάποτε στην λαύρα της Αγίας Τριάδος του οσίου Σεργίου. Δεν γνώριζε κανένα και κατέφυγε στον ξενώνα. Εκεί πληροφορήθηκε από συζητήσεις προσκυνητών για κάποιον στάρετς Βαρνάβα (ΙΘ΄ αιώνας), που ασκήτευε στο ησυχαστήριο «Γεθσημανή». Κάθε μέρα ένα πλήθος ανθρώπων μαζευόταν γύρω του με ποικίλες ανάγκες και προβλήματα. Ο Ζαχαρίας αποφάσισε να τον συναντήσει για να τον συμβουλευθεί και να πάρει την ευλογία του.
Όταν έφθασε στο ησυχαστήριο είδε ένα αναρίθμητο πλήθος ανθρώπων που συνωστίζονταν θέλοντας να δουν τον γέροντα. Διεπίστωσε ότι ήταν αδύνατο να το διαπεράσει και να τον συναντήσει. Ξαφνικά όμως ο γέροντας Βαρνάβας βγήκε από το ησυχαστήριο και φώναξε στον κόσμο:
– Εάν υπάρχει κανένας μοναχός από την λαύρα να έρθει μπροστά.
Κανένας δεν πλησίασε, γιατί δεν υπήρχε εκεί μοναχός από την λαύρα. Ο γέροντας κατέβηκε τα σκαλοπάτια της εισόδου και είπε:
– Εμπρός. Να πλησιάσει ο μοναχός από την λαύρα.
Πάλι κανείς δεν φάνηκε. Προχώρησε τότε μέσα στο πυκνό πλήθος, έφθασε στον Ζαχαρία, τον πήρε από το χέρι και του είπε στοργικά:
– Έλα μαζί μου στο κελί.
– Μα εγώ δεν είμαι μοναχός από την λαύρα, απάντησε εκείνος.
– Ναι, το ξέρω. Αλλά από τώρα θα ζήσεις εδώ στην λαύρα και θα γίνεις εδώ μοναχός.
– Μήπως όμως, δεν με δεχθούν;
– Όχι, θα σε δεχθούν! Πήγαινε στην πύλη της λαύρας. Στέκονται εκεί τώρα τρεις προϊστάμενοι και σε περιμένουν.
Πράγματι, μετά τον γέροντα Βαρνάβα, ο Ζαχαρίας πήγε στην πύλη της λαύρας και συνάντησε τον ηγούμενο και δύο άλλους προϊσταμένους. Έτσι επιβεβαίωσε μέσα του το θέλημα του Θεού, να γίνει μοναχός της λαύρας του οσίου Σεργίου.
Αργότερα, σε μια φοβερή δοκιμασία, όταν κινδύνευε η ίδια η ζωή του, κατέφυγε πάλι στον στάρετς Βαρνάβα.
– Γέροντα, πεθαίνω! Δεν θα ζήσω για να πάρω το αγγελικό σχήμα. Μήπως, σας παρακαλώ, θα μπορούσατε εσείς να μου κάνετε την κουρά μου κρυφά;
– Όχι, είπε κοφτά ο στάρετς. Δεν πρέπει η κουρά να γίνει κρυφά. Θα γίνεις μοναχός φανερά. Σου απαγορεύω όμως να πας σε γιατρούς και να χρησιμοποιήσεις φάρμακα. Να υπομένεις την αρρώστια σου με ευγνωμοσύνη στον Κύριο. Εγώ θα είμαι εγγυητής για σένα στον Θεό. Θα φθάσεις σε βαθιά γεράματα. Θα γίνεις και διάκος και ιερομόναχος και πνευματικός όλων των αδελφών της λαύρας.
Όλα αυτά πραγματοποιήθηκαν στην ζωή του μετέπειτα στάρετς Ζαχαρία.
(Ησαΐα Σιμονωπετρίτη (μετ.). Ο Στάρετς Ζαχαρίας. εκδ. Ιερού Μετοχίου Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, Ορμύλια Χαλκιδικής 1982).
Από το βιβλίο: Χαρίσματα και χαρισματούχοι. Ανθολογία χαρισματικών εκδηλώσεων. Τόμος πρώτος.
Εκδόσεις Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής, εκδ. Δ΄ 1990