Εορτολόγιο, Τετάρτη, 6/12/2023, σήμερα γιορτάζει ο Άγιος Νίσερ.
Ο Άγιος Νισέρ ήταν άγνωστος μάρτυρας στον Συναξαριστή του Αγίου Νικοδίμου και τα έντυπα Μηνιαία.
Αναγράφεται όμως στον Παρισινό Κώδικα 1621, όπου υπάρχει και μικρό βιογραφικό του σημείωμα.
Σύμφωνα λοιπόν μ’ αυτό, έζησε στα χρόνια του Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.) και επειδή ήταν χριστιανός, οδηγήθηκε στους Ιούλιο και Αιλιανό.
Όταν ρωτήθηκε αν επιμένει στη λατρεία του Χριστού, ο Νίσερ απάντησε πως ναι, μέχρι θανάτου.
Τότε τον γύμνωσαν και με πυρακτωμένα σφαιρίδια μαστίγωσαν το σώμα του, και στη συνέχεια τον φυλάκισαν.
Αλλά όταν και πάλι ανακρίνεται, ομολογεί την πίστη του στον Χριστό και τότε αμέσως τον γύμνωσαν, τον έγδαραν ζωντανό και κατόπιν τον έριξαν μέσα στη φωτιά, όπου βρήκε μαρτυρικό τέλος για τη δόξα του Χριστού.
π. Ηλίας Μάκος: Ο Άγιος Νίσερ
Λίγοι γνωρίζουν ότι στις 6 Δεκεμβρίου, μαζί με τον άγιο Νικόλαο το θαυματουργό, εορτάζεται και η μνήμη του μάρτυρα Νίσερ.
Έζησε σε χρόνια ειδωλολατρικά και δεν δίστασε να ομολογήσει τη χριστιανική πίστη του.
Ήξερε ότι ο δρόμος, που ακολούθησε, δεν ήταν ομαλός, ούτε στρωμένος με ρόδα, αλλά και ανηφορικός και με αγκάθια.
Ήταν, όμως, προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε δυσκολία και αποφασισμένος να θυσιαστεί.
Στα βασανιστήρια, που του επέβαλαν, στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαξιμιανού, όταν διακήρυξε την πίστη του, θυμόταν ότι ο Χριστός είπε για κάθε Χριστιανό το “αράτω τον σταυρό αυτού”.
Έτσι δεν άφησε να τον ζώσουν απογοήτευση και απελπισία και θλίψη.
Όσο σκεφτόταν ότι ο Κύριος βάδισε προς το Γολγοθά, κατανοούσε ότι και αυτός καλούνταν να συνακολουθήσει μαζί με Αυτόν.
Τι και αν τον γύμνωσαν, τι αν τον έγδαραν ζωντανό, τι και αν τον έριξαν στη φωτιά οι άνθρωποι.
Τον ύψωσε ο Κύριος, αφού κατά το λόγο Του “η βασιλεία των ουρανών βιάζεται και οι βιασταί αρπάζουσιν αυτήν”.
Εκείνοι, που θα βιάσουν τον εαυτό τους και θα αγωνιστούν και θα φθάσουν, αν χρειαστεί, ως το μαρτύριο, εκείνοι θα εξασφαλίσουν τη δόξα της Βασιλείας του Θεού.
Είναι απαραίτητο το αγωνιστικό στοιχείο στη ζωή του Χριστιανού, κάτι, που φαίνεται ξεκάθαρα από τη ζωή του μάρτυρα Νίσερ.
Δεν ακολούθησε το δρόμο της φιλαυτίας, αλλά αντίθετα επέδειξε αυταπάρνηση, πνεύμα κακοπάθειας και θυσίας.
Είναι αυτό, που ο Χριστός ονομάζει “απώλεια” της ζωής “ένεκεν εμού”.
Ο μάρτυρας Νίσερ δεν ζούσε για τον εαυτό του. Ζούσε για το Χριστό και ήταν αφοσιωμένος σ’ Αυτόν. Ζούσε τη σταυρωμένη ζωή, που εκφράζει ο σταυρός του Κυρίου. Όχι ασυνείδητα, αλλά συνειδητά.
Όλα, επιθυμίες, επιδιώξεις, όνειρα, τα έβαζε στα πλαίσια του θεμελιώδους σκοπού του, που ήταν η είσοδός του και η συμμετοχή του στην αιώνια και αληθινή ζωή.
Η αγάπη του Χριστού δίνει τόση δύναμη στο Χριστιανό, ώστε να κυριαρχείται από το θυσιαστικό πνεύμα, κάτι που δεν είναι εύκολη υπόθεση, αλλά πολύ απαιτητική, ωστόσο αποδεικνύεται εξαιρετικά λυτρωτική.
Έχουμε χρέος να μη λησμονούμε ότι δεν ζούμε αποκλειστικά για το σήμερα, αλλά κυρίως για το αύριο της αιώνιας κοινωνίας με το ζωντανό Θεό.