Να νικούμε την αμαρτία όχι χάριν του άλλου, αλλά χάριν ημών των ιδίων. Διότι, να ξέρεις, η κάθε αμαρτία σου είναι πολεμιστής του διαβόλου. Κάθε αμαρτία που εσύ αγαπάς, που κρατάς μέσα σου –φανερά ή κρυφά, το ίδιο κάνει– είναι το δόρυ του διαβόλου, αήττητο φοβερό όπλο.
Αήττητο βέβαια όσο δεν αποτραβιέσαι από αυτήν και όσο δεν νοιώθεις ότι η αμαρτία που κάνεις, στην πραγματικότητα σε θανατώνει, σε κάνει να αυτοκτονής, όποια και αν είναι η αμαρτία. Το μίσος π.χ., σε κάνει να αυτοκτονείς. Ο θυμός, η σκληροκαρδία, η φιλαργυρία, όλα αυτά είναι όπλα, φοβερά όπλα του διαβόλου, τα οποία σου δίνει στα χέρια και εσύ σκοτώνεις τον εαυτό σου.
Ο διάβολος προτείνει την αμαρτία
Ο διάβολος δεν μπορεί να αναγκάσει κανέναν από εμάς να αμαρτήσει. Μπορεί μόνο να προτείνει την αμαρτία. Μπορεί να σου προσφέρει το ξίφος για να σκοτώσεις τον εαυτό σου. Ο ίδιος δεν μπορεί να σε φονεύσει. Ο Θεός δεν του δίνει αυτή την δύναμι. Αλλά, αν εσύ δεχθείς από αυτόν το ξίφος, αν δεχθείς π.χ. την φιλαργυρία ή τον θυμό ή την ζήλεια ή την πονηριά, την καταλαλιά, την κλοπή, να!, τότε πήρες στα χέρια σου το ξίφος και το καρφώνεις στην καρδιά σου.
Ο διάβολος δεν έχει εξουσία να αναγκάση τον άνθρωπο να αμαρτήση· έχει μόνο την εξουσία να προτείνη την αμαρτία στον άνθρωπο. Αυτός προτείνει την αμαρτία σε σένα και σε μένα. Και εγώ και εσύ (τι κάνουμε); Εγώ και εσύ, ή αποδεχόμαστε την αμαρτία ή την διώχνουμε.
Αυτό σημαίνει ότι ή σκοτώνουμε τον εαυτό μας, χωρίζουμε την ψυχή μας από τον Θεό, ή διώχνοντας την αμαρτία βαδίζουμε ολοταχώς προς την Ανάστασι του Κυρίου Ιησού Χριστού, προς την νίκη, την οριστική και τελεία νίκη κατά της αμαρτίας, κατά του θανάτου, κατά του διαβόλου.
Γι’ αυτό, αδελφοί, ο Κύριος ήλθε σε αυτόν τον κόσμο. Γι’ αυτό μας άφησε τα πάντα. Γι’ αυτό μας άφησε την αγία νηστεία. Γι’ αυτό μας άφησε την αγία προσευχή. Για να νικάμε τον διάβολο, ο οποίος είναι ο δημιουργός της αμαρτίας και του θανάτου. Τι κάνει κάθε αμαρτία σε μένα και σε σένα; Μας σκοτίζει.
Η αμαρτία είναι σκότος
Η αμαρτία είναι σκότος. Βγάζει από μέσα της σκοτάδι, και το σκοτάδι κατακλύζει και την δική σου και την δική μου ψυχή, κατακλύζει την συνείδησί μας, κατακλύζει τις αισθήσεις μας. Και εμείς σαν να είμαστε σε παραμιλητό, σε παραλήρημα, νυχτωμένοι, στο σκοτάδι.
Αυτό είναι η αμαρτία
Δεν ξέρουμε τι κάνουμε. Αυτό είναι η αμαρτία. Κάθε αμαρτία είναι για την ψυχή μία παραζάλη.
Όμως ο Κύριος ήλθε σε αυτόν τον κόσμο ακριβώς γι’ αυτό. Για να μας δώση το φως, να μας δώση την αναμμένη δάδα, να μας δώση τα φώτα, για να αποδιώξουμε εκείνο το σκότος.
Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς