π. Λίβυος : Δε μου φτάνει να με σκέφτεσαι, θέλω να προσεύχεσαι. Για μένα, για σένα για όλους κι όλα. Έχω ανάγκη την προσευχή σου, κι εσύ την δική μου. Ο ένας του άλλου.
Όλοι έχουμε ανάγκη από μια προσευχή, που γίνεται με πίστη και αγάπη, αποδοχή και αγκαλιά.
Να μ αγαπάς, να με σκέφτεσαι και να προσεύχεσαι.
Να ανοίγεις κάθε μέρα την ψυχή σου στο Φως του Χριστού, στο Φως του Θεού.
Να αφήνεις μέσα στο φως αυτό κάθε έναν που αγαπάς.
Υγιή, όμορφο,χαρούμενο κι ευλογημένο, έτσι οπως τον βλέπει κάθε μερα ο Θεός.
Και να εμπιστεύεσαι τα σχέδια Του.
Εάν ξέραμε τι μπορεί να φέρει στην ζωή μας η προσευχή.
Εάν ξέραμε τι μπορεί να αλλάξει και να φτιάξει.
Εάν ξέραμε που μπορεί να μας φτάσει.
Λιγότερο θα μιλούσαμε και περισσότερο θα προσευχόμαστε.
Εάν πιστεύαμε έστω λίγο στην δύναμη της, κάθε μέρα θαύματα θα γευόμαστε.
Γιατί μέσα στο θαύμα ζούμε, απλά χρειάζεται να συντονιστούμε.
π. Λίβυος