Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Η μεγαλόψυχη συγχώρεση των συκοφαντών.
Χαρακτηριστικό των χριστιανών αγίων είναι η μεγαλόψυχη συγχώρεση των συκοφαντών τους και η προσευχή υπέρ αυτών.
Οι άγιοι δεν αποδίδουν τις συκοφαντίες εναντίον τους σε ανθρώπους, αλλά σε δαίμονες μάλλον, τους κύριους προξένους κάθε συκοφαντίας και κάθε αμαρτίας εν γένει.
Ο Άγιος Αβράμιος του Σμόλενσκ συκοφαντήθηκε από φθονερούς ιερείς στον πρίγκιπα και στον επίσκοπο ως πλάνος, μάγος και υποκριτής. Οι συκοφάντες δεν ζητούσαν τίποτα λιγότερο από να τον κάψουν ζωντανό .
Ο πρίγκιπας (Ρωμανός Ροστισλαβοβιτς) και ο επίσκοπος πίστεψαν τους συκοφάντες και, ο Αβράμιος εξορίστηκε από το Σμόλενσκ και του απαγορεύθηκε να ασκεί το ιερατικό του λειτούργημα.
Καθ ‘όλη τη διάρκεια των ανακρίσεων και της δίκης του, ο Αβράμιος επαναλάμβανε την προσευχή του Αγίου Στεφάνου, του πρωτομάρτυρος: «Κύριε, μην στήσης αυτοις την αμαρτία ταυτην» (Πράξεις 7:60).
Αργότερα αποδείχθηκε ότι όλοι οι κατήγοροι του Αβράμιος είπαν ψέματα και τον συκοφάντησαν. Ο πρίγκιπας έξω φρενών εναντίον τους, θέλησε να τιμωρήσει παραδειγματικά τους συκοφάντες, ο δε επίσκοπος ήθελε να τους αφορίσει από την Εκκλησία, όμως ο άγιος Αβράμιος έπεσε στα γόνατά του ενώπιον του επισκόπου και, με δάκρυα, τον παρακαλούσε να τους συγχωρήσει.
Ο Αβράμιος δεν ήθελε να επιστρέψει στο μοναστήρι του ούτε να ξαναρχίσει να ασκεί το ιερατικό του λειτούργημα, έως ότου ο επίσκοπος έδειχνε έλεος στους συκοφάντες του και τους απελευθέρωνε .. “.
Ο πρόλογος της Αχρίδος (Αύγουστος) του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς