Όλο το παρελθόν σου ζει μέσα στο παρόν σου. Δεν χρειάζεται να χάνεσαι σε αναλύσεις του παρελθόντος, απλά συνδέσουν με αυτό που συμβαίνει τώρα γύρω σου, μέσα σου.
Μάθε να ακούς το σώμα σου.
Πως αντιδράει σε αυτό που βλέπει και ακούει.
Παρατήρησε τις αντιδράσεις της ψυχής σου σε αυτό που συμβαίνει.
Πως κοιμάσαι;
Πως ξυπνάς;
Τι σκέφτεσαι;
Τι νιώθεις;
Πως τρως;
Τι τρως;
Πως περπατάς;
Πως κάθεσαι;
Τι νιώθεις και αισθάνεσαι με τους άλλους γύρω σου;
Πως αντιδράς στα λόγια τους;
Τι αισθάνεσαι στο βλέμμα τους;
Πως βιώνεις τον Θεό μέσα σου, πατέρα ή τιμωρό;
Πως προσεύχεσαι; τι ζητάς; τι θέλεις από Εκείνον;
Όλο το παρελθόν σου, ότι έζησες και βίωσες, τραύματα και πληγές, φως και σκοτάδι, καλοκαίρια και βαροχειμωνιές είναι όλα στο παρόν σου.
Οπότε σου προτείνω να μάθεις να ζεις στο ΠΑΡΟΝ, στο ΤΩΡΑ, να μην χάνεσαι στο παρελθόν ή στο μέλλον.
Μάθε να συνδέεσαι με εσένα, τους άλλους, τον Θεό.
Κάτι που επιφέρει στην ζωή μας το ψυχικό τραύμα είναι η ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ από τον εαυτό μας. Για να μην πονάμε σταματάμε να νιώθουμε, να ζητάμε, να επιθυμούμε να ονειρευόμαστε.
Πάμε ξανά να βρούμε την σύνδεση με την ιερότητα μέσα μας, με τον Θεό, με την αλήθεια μας, με το σώμα και την ψυχή μας.
π. Λίβυος