ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ιερομόναχος Αρσένιος Μπόκα-Αγιορείτης: Η μάχη της νηστείας με τα κακά πνεύματα

Ιερομόναχος Αρσένιος Μπόκα-Αγιορείτης: Η μάχη της νηστείας με τα κακά πνεύματα

Άπό προηγούμενο λόγο μου σας υπενθυμίζω, ότι πρέπει όλοι νά εξομολογούνται καί νά κοινωνούν καί νά τηρούν τίς νηστείες, πού έχουν καθιερωθή άπό τήν ορθόδοξη Εκκλησία μας.

Οί γονείς μας έγέννησαν σω­ματικά, ενώ ή Εκκλησία έξ ύδατος καί Πνεύματος» καί ή πνευματική γέννησις τής Εκκλησίας εΐναι φυσικά άνώτερη άπό τήν σωματική τών γονέων.

Άπό τήν πνευ­ματική μας γέννησι, διά τού άγιου Βαπτίσματος καί τού Χρίσματος, έλάβαμε τόν φύλακα άγγελο. Γι’ αυτό βα­πτίζονται σέ μικρή ήλικία τά παιδιά, άσχετα τί λέγουν μερικοί άλλοι, γιά νά τά προστατεύη ό άγγελος τους ά­πό τούς ορατούς καί άοράτους εχθρούς καί κινδύνους.

Όπότε, έάν ή Εκκλησία μας γεννά, αύτή καί μας άνατρέφει καί ανάμεσα στις εντολές μέ τίς όποιες μάς άνατρέφει πνευματικά, είναι καί ή νηστεία. Συνεπώς, πρέπει νά ύπακούουμε σέ αύτή τήν εντολή καί νά νη­στεύουμε. Οί άγιοι Πατέρες, κυρίως οί παλαιότεροι, παρετήρησαν ότι όλα τά κακά ξεκινούν άπό τό στομάχι.

Σήμερα, μέ τήν χάρι τού Θεού, έπιβάλλεται νά σας διδάξω καί νά πιστεύετε όλοι, ποιά είναι ή μάχη τής νηστείας μέ τά κακά πνεύματα καί γιά τόν τρόπο μέ τόν όποιον ή νηστεία σκοτώνει τά πάθη.

Τά πάθη, ή οι άμαρτίες, είναι τριών ειδών:

άμαρτίες πού γίνονται έναντίον τού εαυτού μας
άμαρτίες έναντίον τού πλησίον μας
άμαρτίες έναντίον τού Άγιου Πνεύματος, έναντίον τής Αληθείας.

Αυτά τά τρία εϊδη είναι καί άμαρτίες ενώπιον τού Θεού, διότι έσύ δέν άνήκεις στόν έαυτό σου, άλλά στόν Θεό. Επομένως καί τίς άμαρτίες, τίς όποιες κάνεις, δέν τίς κάνεις μόνον έναντίον σου, άλλά καί έναντίον τού Θεού. Γιατί; Επειδή είσαι υιός τού Θεού.

Σήμερα νά προσπαθήσουμε ιδιαίτερα ν’ άπαλλαγούμε άπό τίς άμαρτίες πού στρέφονται έναντίον μας καί έ­ναντίον τού πλησίον μας.
Οι άμαρτίες πού γίνονται έναντίον μας, είναι τά έπτά κορυφαία ή θανάσιμα άμαρτήματα: ή υπερηφά­νεια, ή φιλαργυρία, ή άκολασία, ή λαιμαργία ή γαστριμαργία, ό θυμός, ή οργή καί ή άκηδία.

Ανάμεσα σ’ αυτά τά έπτά ευρίσκεται καί ή ρίζα τών κακών: ή γαστριμαργία ή ό άπατηλός θεός τού σώμα­τος. Αύτή πρέπει νά σβήση μέ τήν νηστεία. Διότι, έάν δέν καταμαραθή μέ τή νηστεία καί δέν έκδιωχθή έξω, αυξάνεται καί εξαπλώνεται αυτό τό δένδρο τού διαβό­λου, αύτός ό ψεύτικος θεός του σώματος, καί ιδού πώς, συγκεκριμένα: άπό τή ρίζα τής γαστριμαργίας βλαστά- νουν οί κλάδοι τού θυμού, τής άκολασίας, τής φιλαργυ­ρίας καί τών άλλων παθών.

Τά μεγάλα πάθη ώνομάσθηκαν άπό τούς άγιους Πα­τέρες δαίμονες:

ό δαίμονας τής φιλαργυρίας, ό δαίμο­νας τής γαστριμαργίας, τής οργής, τής πορνείας καί οί άλλοι. Ώνομάσθηκαν έτσι διότι τά άμαρτήματα αυτά κατευθύνονται μέ τήν σκιώδη ενέργεια τού διαβόλου. Τά ώνόμασαν καί κορυφαία, διότι έργάζονται γιά την ψυχική άπώλεια τού άνθρώπου καί γίνονται πρόξενα άλλων μικροτέρων άμαρτιών καί παθών.

Άπό τήν Καινή Διαθήκη γνωρίζετε ότι ή Μαρία ή Μαγδαληνή είχε αυτά τά επτά κορυφαία πάθη, άπό τά όποια τήν άπήλλαξε ό Κύριος. Επίσης γνωρίζετε γιά τόν δαιμονισμένον τών Γαδαρηνών, στόν όποιο είχε είσέλθη μία λεγεών δαιμονίων, δηλαδή 6000 κακά πνεύ­ματα. Μόλις ό Κύριος τούς επέτρεψε νά μπούν στήν άγέλη τών χοίρων, άμέσως όρμησε τό κοπάδι στήν θά­λασσα.

Τώρα προσέχετε διότι έχω νά σας διδάξω πώς θά ήμπορέσετε καί έσεΐς νά άντιλαμβάνεσθε καί νά βλέπετε μέσα σας τήν εργασία τού πονηρού πνεύματος.
Είναι πολύ εύκολο νά άντιληφθούμε τήν άκάθαρτη πράξι μας, πού γίνεται μέσα μας. Γιά παράδειγμα, μέ τήν λαιμαργία, παρατηρείς ότι τό στομάχι γεμίζει, άλ­λά ή έπιθυμία δέν χορταίνει. Ιδού τό έργο τού διαβό­λου: επιθυμία πάνω άπό τήν φύσι. Βλέπετε πόσο εύκο­λο είναι νά τήν άντιληφθής, έάν έχης γνώσιν τού πράγ­ματος;
Είναι γνωστή ή λαιμαργία τών λύκων, καί όμως δέν τρώγουν περισσότερο, παρά μόνο, όσο πεινούν.

Ιδού λοιπόν, ότι καί τά θηρία καί όλα τά ζώα, δέν έ­χουν πάνω άπό τήν φύσι τους τήν έπιθυμία τής λαιμαρ­γίας τους καί μόνο ό άνθρωπος τά ξεπερνά, διότι μόνο τόν άνθρωπο έχει στό στόχαστρο ό διάβολος καί προ­σπαθεί νά τόν νικήση.

Ιδού γιατί δέν πρέπει νά υπακούετε ποτέ στήν άλο­γη έπιθυμία τής κοιλίας, διότι υπακούετε στόν διάβολο. Αυτό νά τό έχετε στό νού σας, όσον άφορα τό στομάχι σας. «Ετσι συμβαίνει καί μέ όλα τά πάθη.

Ό πόλεμος τού στομάχου, όμως, είναι ό πρώτος πό­λεμος τόν όποιο έχασε ό άνθρωπος στόν παράδεισο καί ή πρώτη νίκη τού διαβόλου. Καί μ’ αύτή τή νίκη έλπίζει ό διάβολος νά κερδίση τούς άνθρώπους καί νά άντικαταστήση τόν Θεό. Καί νά ξέρετε ότι, έάν δέν προσέ­ξουν οί άνθρωποι, ό διάβολος καί πάλι θά νικήση.
‘Ιδού γιατί υψώνουμε τή φωνή μας ν’ άκούσουν όλοι:

Πίσω στήν κατά Θεόν νηστεία, διότι χωρίς αυτήν έρχο­νται οί κακίες!

Λοιπόν, προσέχετε τί τρώτε. Διότι, κοίταξε πώς παι­δεύει ό Θεός τήν περιφρόνησι τής νηστείας: μέ άρρώστιες καί ενίοτε αθεράπευτες, όπως γιά παράδειγμα ό καρκίνος, ό όποιος προέρχεται άπό τήν άμετρη κατανάλωση ζωικών τροφών, γι’ αυτό υπάρχουν περισσότεροι καρκίνοι στις πόλεις καί στά χωριά, όπου υπάρχουν χασάπικα. Ή πλήρης ή μερική παραλυσία τού σώμα­τος, προέρχεται πολλές φορές άπό τήν άδιακρισία τών τροφών καί τήν περιφρόνησι τής νηστείας.

Έάν είσαι προσκολημένος σέ περιουσίες καί παιδεύ­εσαι μέ τό πάθος τής άπληστίας, νά θεραπευθής ξεκινώ­ντας μέ μεγάλη νηστεία. Πολλοί δέν νηστεύουν, διότι κάνουν μία εσφαλμένη σκέψη γιά τήν νηστεία, λέγοντες ότι, έάν νηστεύσουν δέν θά ήμπορούν νά τρέχουν καί νά έργάζωνται. Αυτοί έπίστευσαν τήν συμβουλή τού πονηρού διαβόλου περί τής άγάπης τών υλικών άγαθών. Γι’ αυτό όλοι οι φιλόπονοι νά προσέχουν καί νά κρατούν τήν νηστεία, μήπως μετά άπό πολλά μάταια τρεχάματα έλθη ό καιρός, πού θ’ άναγκασθούν νά μέ­νουν στό κρεββάτι σ’ όλη τήν υπόλοιπη ζωή τους.

Άλ­λά κι αυτό τούς συμβαίνει, πάλι άπό τό έλεος τού Θεού γιά νά συνετισθούν, δεδομένου ότι τούς δίνει τήν ευ­καιρία νά καλοζυγίσουν τά πράγματα καί νά γνωρί­σουν τό λάθος τους. Διότι ό Θεός δέν μας παιδεύει πρός θάνατον, άλλά γιά τήν επιστροφή μας* διότι τό σώμα δέν πληρώνει τίποτε, όταν άπ’ αυτό βγάζεις ένα κακό εργαλείο (άνάγκη εξαγωγής ενός όγκου διά έγχειρήσεως). Οί Άγιοι έβγαλαν κάτι τό τελείως διαφορετι­κό έβγαλαν τά πάθη τους καί έγιναν οί ίδιοι λαμπάδα του Άγιου Πνεύματος.

Επομένως, όποιος δέν κρατεί τήν νηστεία, θ’ άνάψη στό στόμα του ή φλόγα τής οργής, άπ’ όπου άρχίζουν όλες οί διχόνοιες, ενώ οί άσθένειες διαδέχονται ή μία τήν άλλη.

Ιερομόναχος Αρσένιος Μπόκα-Αγιορείτης

Από το βιβλίο: «ΒΙΟΣ, ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ» – ΤΟΥ ΡΟΥΜΑΝΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΠΟΚΑ (1910-1989)
(Μετάφρασις άπό τά ρουμανικά ύπό μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
πηγή: Σημεία Καιρών