(†) Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία στο Ευαγγέλιο της Κυριακής Β΄ Λουκά, η οποία έγινε στο Μεσόβουνο – Εορδαίας την 5-10-1975.
Ακούσατε, αγαπητοί μου, το ιερό και άγιο Ευαγγέλιο. Θέλω να πιστεύω, ότι αγαπάτε το Ευαγγέλιο και το διαβάζετε τακτικά, καθημερινώς. Και όχι μόνο το διαβάζετε, αλλά και προσπαθείτε να το εφαρμόσετε στη ζωή σας.
«Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως» (Λουκ. 6,31)
Υπάρχουν όμως άλλοι, που άμα τους πεις, Διάβασε Ευαγγέλιο, κάνουν ένα μορφασμό ειρωνείας και λένε·
– Ούφ, καημένε! Το Ευαγγέλιο ήταν για «τω καιρώ εκείνω». Τώρα πάλιωσε. Νέες ιδέες, νέα συστήματα επικρατούν στον κόσμο.
Τι έχουμε ν’ απαντήσουμε σ’ αυτούς; Δυστυχισμένοι άνθρωποι! Το Ευαγγέλιο δεν παλιώνει. Μένει αιώνιο. Όπως ο ήλιος δεν παλιώνει, έτσι και το Ευαγγέλιο. Είναι ήλιος πνευματικός που φωτίζει τον κόσμο. Απόδειξης ότι το Ευαγγέλιο δεν παλιώνει είναι και τα σημερινά λόγια του. Τι μας λέει; «Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως» (Λουκ. 6, 31). Δώδεκα λέξεις. Αλλά μέσα σ’ αυτές τις δώδεκα λέξεις περικλείονται τα πάντα. Ο Κύριος μας δείχνει τον τρόπο να ζήσουμε αρμονικά στην κοινωνία. Μας δίνει ένα χρυσό κανόνα, ένα χρυσό κλειδί, με το οποίο λύνονται και τα δυσκολότερα προβλήματα. Για να σας δείξω, ότι ο κανόνας αυτός είναι αιώνιος και έχει ισχύ και σήμερα και σε κάθε εποχή, αναφέρω μερικά παραδείγματα.or
Τι μας λέει ο Κύριος; Προτού να κάνουμε κάτι, να ρωτάμε τον εαυτό μας. Όχι τον διεφθαρμένο εαυτό μας. Γιατί καθένας μας έχει δύο εαυτούς· έναν παλαιό άνθρωπο, παλαιό Αδάμ (ένα τίγρι και λέοντα), και έναν άγγελο. Τον άγγελο, που έχεις μέσα σου, και όχι τον δαίμονα, πρέπει να ρωτάς. Και ο άγγελος αυτός είναι η συνείδησή σου. Ρώτησέ την προτού να ενεργήσεις· Αυτό, που πας τώρα να κάνεις στον άλλο, θέλεις ο άλλος να το κάνει σ’ εσένα;
Πιο συγκεκριμένα. Θέλεις, ο άλλος να πάει στο χωράφι σου και να σου κόψη τα δέντρα; Συνέβη αυτό σ’ ένα χωριό. Πήγε κάποιος τη νύχτα κ’ έκοψε όλες τις μηλιές, και το πρωί ο άνθρωπος είδε το χωράφι του και έκλαιγε. Θέλεις, ο άλλος να αλλάξει τα όρια του χωραφιού σου; Θέλεις να βάλει φωτιά και να κάψει τό σπίτι σου; Θέλεις να εργάζεσαι και να μη σου δίνουν το μισθό σου; Θέλεις να σε κλέψουν και να σ’ εκμεταλλευτούν;… Σε όλες τις ερωτήσεις αυτές θα απαντήσεις· Όχι, όχι! Θα πεις· Δεν θέλω να με κλέβουν, δεν θέλω να με εκμεταλλεύονται, δεν θέλω να με απατούν, δεν θέλω να πειράζουν την περιουσία μου. Όπως λοιπόν εσύ, άνθρωπε, δεν θέλεις ο άλλος να πειράζει την περιουσία σου, αλλά θέλεις όλοι να τη σέβονται, κατά παρόμοιο τρόπο να σεβαστής κ’ εσύ την περιουσία του άλλου. «Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως».th
Αλλ’ εκτός από την περιουσία έχουμε κάτι άλλο, πολύ ανώτερο. Και αυτό είναι η ζωή. Όλοι οι επιστήμονες να μαζευτούν, ένα μυρμηγκάκι ζωντανό δεν κάνουν. Συνεπώς, πρέπει να σεβόμαστε τη ζωή του άλλου. Και σε ρωτώ· Θέλεις, ο άλλος να πάρει μαχαίρι και να σε ακρωτηριάσει, να σου κόψη τη μύτη, τα αυτιά, τα πόδια, να σ’ αφήσει ανάπηρο; Θέλεις να σε δηλητηριάσει; Θέλεις να νοθεύσει τα τρόφιμα που τρως; να νοθεύσει, τα φάρμακα; Θέλεις να σε σκοτώσει,;… Όχι, δεν τα θέλεις αυτά. Όπως λοιπόν εσύ θέλεις να είναι τα τρόφιμα και τα φάρμακά σου γνήσια και να σέβεται ο άλλος τη ζωή σου, έτσι κ’ εσύ να σέβεσαι τη ζωή του άλλου. «Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως».od
Εμείς οι Έλληνες όμως δεν θεωρούμε πολύτιμα μόνο αυτά· έχουμε και κάτι άλλο παραπάνω από τη ζωή και τα πλούτη. Είναι η τιμή μας. «Η τιμή τιμή δεν έχει», λέει ο λαός. Θέλεις, ο άλλος να σε συκοφαντήσει, και να σε διαβάλει; Να σε πάει στο δικαστήριο, ν᾽ απλώσει, το βρωμερό του χέρι πάνω στο Ευαγγέλιο, να πει, ανυπόστατα πράγματα και να σε ρίξει, στη φυλακή; Θέλεις, να συκοφαντήσει, τη γυναίκα σου και το κορίτσι σου; Θέλεις, όταν λείπεις, να μπει σαν φίδι στο σπίτι σου και να ατιμάσει τη γυναίκα σου η την κόρη σου;…Όχι, όχι! θα πεις. Ένα βροντόφωνο Όχι θ’ ακουστή από τα στόματα όλων. Όπως λοιπόν εσύ έχεις την αξίωσι ο άλλος να σέβεται την οικογενειακή σου τιμή, έτσι κ’ εσύ να σέβεσαι την τιμή του άλλου. «Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως».xia
Αλλ’ όπως, αγαπητοί μου, το νόμισμα έχει δύο όψεις, έτσι και αυτή η θεία εντολή, ο χρυσός και βασιλικός κανόνας, έχει δύο όψεις. Και η ωραιότερη όψις δεν είναι η αρνητική· είναι η θετική. Δεν θέλεις ο άλλος μόνο να μη σου κάνει κακό, αλλά θέλεις και να σου κάνει καλό. Πεινάς; θέλεις να σου δώση ψωμί. Διψάς; θέλεις να σου δώσει ένα ποτήρι νερό. Είσαι άρρωστος; θέλεις να σε επισκεφθει. Αδικείσαι; θέλεις να σε υποστηρίξει. Είσαι ορφανός η χήρα; θέλεις να σε προστατεύσει. Πήγες στο δικαστήριο; θέλεις να βρεθούν άνθρωποι να σε υπερασπιστούν και να σε αθωώσουν. Πέθανε ο πατέρας σου και η μητέρα σου; θέλεις να έρθουν και να σε παρηγορήσουν… Ε, αυτά που θέλεις να κάνουν σ’ εσένα, να κάνεις κ’ εσύ σ’ αυτούς. «Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως».on
Όπως βλέπετε, αυτά ίσχυαν όχι μόνο τον παλαιό καιρό, αλλά ισχύουν και σήμερα, και θα ισχύουν πάντοτε.
Και γεννάται το ερώτημα· Εφαρμόζει ο κόσμος τα χρυσά λόγια του Χριστού σήμερα; Δεν τα εφαρμόζει. Όλοι έγιναν φίλαυτοι, ιδιοτελείς, συμφεροντολόγοι. Κέντρο της ζωής έχουν τον εαυτό τους, το σπίτι τους, τα παιδιά τους, την οικογένειά τους· πέρα από αυτά δεν τους ενδιαφέρει τίποτε άλλο.
Κάθεσαι το μεσημέρι και τρως. Σε ρωτώ· την ώρα που έχεις στρωμένο το τραπέζι, σκέπτεσαι ότι υπάρχει στη γειτονιά ένας πεινασμένος; Πέντε πιάτα έχεις στο τραπέζι σου; Καν’ τα έξι· θα τα ευλογήσει ο Θεός. Έρχεται ο βαρύς χειμώνας, με τα κρύα με τους πάγους με τα χιόνια, κ’ εσύ έχεις στο σπίτι σου σεντούκια με ρούχα, σκεπάσματα και βελέντζες, διπλά και τριπλά. Για σκέψου· κάπου αλλού υπάρχουν άνθρωποι που τουρτουρίζουν.
Είσαι Χριστιανός και πιστεύεις στο Χριστό; Ο σατανάς λέει· Όλα για τον εαυτό σου, τίποτε για τον άλλο. Ο Χριστός λέει· Όλα για τον άλλο, τίποτε για τον εαυτό μας. Αυτός είναι ο νόμος που υποδεικνύει ο Χριστός μας. Όχι όμως μόνο τα άτομα και οι οικογένειες, αλλ’ ούτε και επί διεθνούς πεδίου εφαρμόζεται ο λόγος αυτός. Αν είχα δικαίωμα, θα πήγαινα εκεί που συνεδριάζουν τα Ηνωμένα Έθνη και θα έγραφα με φωτεινούς λαμπτήρες· Ω μεγάλα και ισχυρά έθνη, Αμερική Αγγλία Γερμανία…, «καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως». Θέλετε να μπούν άλλοι στη χώρα σας και να την καταλάβουν; Ε, όπως εσείς δεν θέλετε να πειράξουν τα σύνορά σας, έτσι κι εσείς μην πειράζετε τα σύνορα των άλλων.line
Το εφαρμόζουν; Κάθε άλλο. Δεν εφαρμόζεται ο νόμος του Χριστού μας. Ένας άλλος νόμος βασιλεύει σήμερα· ο νόμος της ζούγκλας, «Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό». Δεν επικρατεί το δίκαιο και η ηθική, αλλά η βία, η πυγμή, το ξίφος.
Αλλά, αδελφοί μου, ας μην απελπιστούμε. Αν δεν υπήρχε Θεός, τότε έπρεπε ν’ απελπιστούμε. Παραπάνω κι από την Αμερική κι από τα Ηνωμένα Έθνη υπάρχει ο Θεός ο παντοδύναμος. Ο προστάτης των ορφανών και των χηρών. Ο προστάτης κάθε μικρού έθνους. Ο προστάτης και του δικού μας μικρού έθνους. Ο προστάτης μας, που κάνει θαύματα. Εμείς δεν πιστεύουμε στους μεγάλους. Πιστεύουμε στον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, στην υπεραγία Θεοτόκο. Και πιστεύουμε, ότι αργά η γρήγορα θα πάψη ο κόσμος να κυβερνάται με το νόμο της ζούγκλας, και θα κυβερνηθεί με το νόμο του Χριστού μας. Όλοι θα εφαρμόσουν το χρυσό κανόνα. Όλοι θα βρουν το χρυσό κλειδί. Και χρυσό κλειδί, που λύνει όλα τα προβλήματα του κόσμου, τα προσωπικά, τα οικογενειακά, τα κοινωνικά, τα διεθνή, είναι ο λόγος του Ευαγγελίου «Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως».
ΑΜΗΝ