Εθνικά θέματα

Ο «Πορθητής» και η ανεκμετάλλευτη διπλωματική αντίφαση της Τουρκίας

Κύπρος | Λαβρόφ και Πομπέο στο νησί - Πυρετώδεις επαφές Λευκωσίας για ενεργειακά

Ο Ερντογάν δεν θέλει να εδραιωθεί η άποψη διεθνώς πως η Κυπριακή Δημοκρατία ασκεί το κυριαρχικό δικαίωμά της να εκμεταλλευθεί τα όποια ενεργειακά κοιτάσματα στην ΑΟΖ της.

Αφού δεν μπόρεσε να εμποδίσει τη γεώτρηση της ExxonMobil και της Total, ετοιμάζεται τώρα με το γεωτρύπανο «Πορθητής» να δημιουργήσει τετελεσμένο, δεδομένου ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν μπορεί να εμποδίσει με στρατιωτικά μέσα την τουρκική αυθαιρεσία. Ούτε μπορεί να υπολογίζει σε στρατιωτική παρέμβαση της Ελλάδας. Όσον αφορά δε τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους, αυτοί ναι μεν διπλωματικά τάχθηκαν στο πλευρό της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως και το Ισραήλ, αλλά σε τελευταία ανάλυση θα κινηθούν στρατιωτικά μόνο για να προστατεύσουν τα συμφέροντα των εταιρειών τους.

Είναι αξιοσημείωτο ότι η Τουρκία δεν έχει κανένα δικαίωμα στη θαλάσσια περιοχή νοτίως της Κύπρου. Μια ματιά στον χάρτη το δείχνει. Ακόμα και οι πιο τραβηγμένες από τα μαλλιά ερμηνείες του διεθνούς δικαίου δεν μπορούν να της δώσουν νομικό έρεισμα. Για την ακρίβεια, προβάλλει κατά καιρούς έναν από τους τρεις παρακάτω ισχυρισμούς:

Πρώτον, ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα! Αυτό δεν το ισχυρίζεται μόνο για νησίδες, αλλά και για την Κύπρο που είναι κράτος! Σύμφωνα, λοιπόν, με τους Τούρκους ούτε π.χ. η Βρετανία, που είναι επίσης νησί, δικαιούται να έχει υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ! Σύμφωνα με την λογική της Άγκυρας τα νησιά έχουν μόνο χωρικά ύδατα. Γι’ αυτό και πρέπει η υφαλοκρηπίδα στην Ανατολική Μεσόγειο να μοιραστεί μεταξύ της Τουρκίας, της Συρίας, του Λιβάνου, του Ισραήλ και της Αιγύπτου. Δηλαδή, σαν να μην υπήρχε η Κύπρος! Πρόκειται για εξωφρενικό ισχυρισμό, ο οποίος έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο. Η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας προβλέπει ρητά πως ακόμα και η μικρότερη νησίδα, όταν συντηρεί κάποιο είδος οικονομικής δραστηριότητας (π.χ. να εκτρέφεται ένα κοπάδι κατσικιών) δικαιούται να έχει υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ.

Δεύτερον, ότι η Λευκωσία δεν έχει δικαίωμα να συνάπτει καμία διεθνή συμφωνία (όπως η οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο και το Ισραήλ) πριν λυθεί το Κυπριακό. Η αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ κυπριακή κυβέρνηση, όμως, έχει όλα τα σχετικά δικαιώματα. Η κατοχή του βόρειου τμήματος της Κύπρου από τουρκικά στρατεύματα δεν επιτρέπει στη νόμιμη κυβέρνηση να ασκεί την εξουσία της εκεί, αλλά δεν της περιορίζει τα άλλα δικαιώματά της. Κατά συνέπεια, ο ισχυρισμός ότι δεν μπορεί να συνάπτει διεθνείς συμφωνίες είναι αυθαίρετος σε βαθμό γελοιότητας. Η επίλυση του Κυπριακού είναι μια τελείως ανεξάρτητη διαδικασία από την τρέχουσα άσκηση της κυριαρχίας.

Τρίτον, ότι οι Τουρκοκύπριοι έχουν δικαιώματα σε ολόκληρη την Κύπρο (και στην ΑΟΖ νοτίως της Μεγαλονήσου) και δεν παραιτούνται απ’ αυτά. Η διατύπωση «οι Τουρκοκύπριοι έχουν δικαιώματα σε ολόκληρη την Κύπρο» είναι παραπλανητική. Σε αντίθεση με τη διεθνή κοινότητα που αναγνωρίζει ένα κράτος στην Κύπρο, η Άγκυρα και οι Τουρκοκύπριοι ισχυρίζονται ότι από το 1983, οπότε ανακήρυξαν την “Τουρκική Δημοκρατία Βορείου Κύπρου”, στην Κύπρο υπάρχουν δύο κράτη. Η «ΤΔΒΚ» στον Βορρά, την οποία η Τουρκία αναγνωρίζει και το «ελληνοκυπριακό κράτος» στο Νότο, το οποίο δεν αναγνωρίζει και το αποκαλεί «ελληνοκυπριακή διοίκηση».

Ο «Πορθητής» και τα δύο ταμπλό

[mks_button size=”large” title=”Συνέχεια στο slpress.gr” style=”squared” url=”https://slpress.gr/ethnika/o-quot-porthitis-quot-kai-i-anekmetalleyti-diplomatiki-antifasi-tis-toyrkias/” target=”_blank” bg_color=”#1e73be” txt_color=”#FFFFFF” icon=”” icon_type=”” nofollow=”1″]

orthodoxia.online