Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος: Πολλοί από τους ανθρώπους καταγίνονται σε διάφορες εφευρέσεις, τέχνες, επιστήμες και ανακαλύψεις. Εφεύραν μηχανές και επιστήμες διά των οποίων μεγάλες ευκολίες προσέφεραν εις την ανθρωπότητα.
Εφεύραν τηλεγράφους, τηλέφωνα, ραδιόφωνα, ατμόπλοια, αυτοκίνητα, αεροπλάνα, υποβρύχια, διά των οποίων διευκόλυναν τις συνεννοήσεις, τις ειδήσεις, τις συγκοινωνίες.
Ωσαύτως η ιατρική επιστήμη εφεύρε πολλές και θαυμάσιες μεθόδους και τέχνες προς ταχεία και ασφαλή θεραπεία των ασθενών, αγνώστους εις το παρελθόν. Κανείς δεν φανταζόταν ούτε πίστευε από τις προγενέστερες γενεές ότι η επιστήμη κι οι διαφορές εφευρέσεις θα έφθαναν εις τόσο δυσθεώρητο ύψος.
Αλλά με όλες τις θαυμάσιες εφευρέσεις και ανακαλύψεις η σημερινή σοφία και επιστήμη αγνοήσασα ή και παραβλέψασα ότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο υλικός, αλλά και άυλος, δεν είναι σώμα, αλλά και ψυχή, επεδόθη μόνο εις τα υλικά και φαινόμενα. Προσπάθησε μόνο όσα είναι χρήσιμα, αναγκαία για το σώμα και την ύλη να γνωρίσει και αποκτήσει.
Εφεύρε αυτοκίνητα, ατμόπλοια, αεροπλάνα προς σύντομη και εύκολη μετάβαση από πόλεως εις πόλη, από θαλάσσης εις θάλασσα, από μιας ηπείρου εις άλλη ήπειρο, και διαστήματα τα οποία διήνυαν οι άνθρωποι σε παλαιότερη εποχή εις έτη και μήνες σήμερα τα διανύουν σε ημέρες και ώρες. Δεν φρόντισε όμως να εφεύρει μέσα και μηχανές και μεθόδους διά των οποίων να μεταβαίνουν οι άνθρωποι από της γης εις τον ουρανό, από την πρόσκαιρη πατρίδα εις την αεί διαμένουσα.
Εφεύρε μεθόδους προς θεραπεία των ασθενειών του σώματος, παρέβλεψε όμως να μεθόδους και τέχνες προς θεραπεία των ασθενειών της ψυχής. Η τέτοια παράβλεψη εκ μέρους της σημερινής επιστήμης για την θεραπεία και σωτηρία της αφθάρτου και αθανάτου ψυχής και της μεταβάσεως της εκ της γης εις τον Ουρανό επέφερε όχι μόνο δυσπιστία και απιστία εις τους πολλούς, αλλά και τα μέσα τα οποία εφεύραν προς θεραπεία και ωφέλεια των σωματικών αναγκών οι πλείστοι των ανθρώπων (επειδή δεν πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός, ότι υπάρχει κρίση και ανταπόδοση, υπάρχει ψυχή και ζωή πέραν του τάφου αιώνιος) τα μεταχειρίζονται εις καταστροφή τους. Καθώς βλέπομε σήμερα τις περισσότερες των εφευρέσεων τις μεταχειρίζονται για να καταστρέψουν ο ένας τον άλλο.
Εγώ ο αμαρτωλός και ανάξιος του ουρανού και της γης, εκ παιδικής ηλικίας αναγνώσας το Ιερό Ευαγγέλιο και τις αγίες Γραφές και πιστεύσας ότι υπάρχει ζωή πέραν του τάφου, ότι υπάρχει κρίση και ανταπόδοση, ότι θα έλθει πάλι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός επί της γης, για να κρίνει τον κόσμο και ν’ ανταποδώσει στον καθένα κατά τα έργα αυτού· πιστεύσας εις την διδασκαλία του ουρανοβάμονος Παύλου, ότι «ουκ έχομν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν», πιστεύσας, ότι «το πολίτευμα ημών εν ουρανοίς υπάρχει», ότι πάντες παραστησόμεθα εις το βήμα του Χριστού.
Πιστεύσας εις το σύμβολο της Πίστεως ημών, το υπό της Α’ Οικουμενικής Συνόδου συνταχθέν και υπό των 6 οικουμενικών Συνόδων επικυρωθέν, το λέγον «και πάλιν ερχόμενον κρίναι ζώντας και νεκρούς…», και «προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος Αμήν». Αυτά, λέγω, πιστεύσας και κατανοήσας την ματαιότητα των προσκαίρων πραγμάτων, το βραχύ του βίου, το άδηλο του θανάτου και την αιώνια ζωή, σκέφτηκα να εφεύρω μέσο, και μέθοδο, πως από την γη να ανέβω στους ουρανούς.
Προς τον σκοπό αυτόν άρχισα να ερευνώ, να εξετάζω, να ερωτώ, να μελετώ για να βρω τον δρόμο πως μπορεί ασφαλώς να υπάγει κάποιος από την γη στον Ουρανό. Τέλος μετά 33 ετών μελέτη και έρευνα βρήκα την οδό διά της οποίας μπορούμε να ανέβουμε από την γη στον Ουρανό. Αυτή την οδό την οποία βρήκα δεν ευχαριστούμαι να την γνωρίζω μόνος εγώ, αλλά θέλω να την κάμω γνωστή και εις εσάς τα πνευματικά μου τέκνα και τους αδερφούς μου. Υπάρχουν πολλοί δρόμοι, που οδηγούν τον άνθρωπο από την γη στον ουρανό, αλλ’ όμως η πλέον ευκολοτέρα, συντομοτέρα και ασφαλεστέρα οδός, την οποία εκ πολλής ερεύνης και μελέτης έμαθα και σας υποδεικνύω, είναι η οδός της ταπείνωσης. Αυτή είναι η μόνη ασφαλής και ακίνδυνος οδός, την οποία όποιος βαδίζει φθάνει ασφαλώς από την γη στον ουρανό, στον Παράδεισο.
Πολλοί μη γνωρίσαντες ή μη θελήσαντες να βαδίσουν αυτή την οδό ακολούθησαν άλλους δρόμους, και άλλοι προχώρησαν λίγο διάστημα και κατόπιν γύρισαν πίσω, άλλοι έφθασαν πλησίον της πύλης του ουρανού και απ’ εκεί κρημνίσθησαν φοβερό κρημνισμό. Τουναντίον όσοι ακολούθησαν την οδό της ταπείνωσης ανέβησαν ακόπως, ακινδύνως και απροσκόπτως στους ουρανούς.
Από το βιβλίο: Αρχιμ. Φιλοθέου Ζερβάκου, Ηγουμένου Ι. Μ. Λογγοβάρδας Πάρου, Ομιλίες. Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη». Τ. Κ. 566 26, Σπαρτάκου 6, Συκιές, Θεσσαλονίκη, 2015
Πηγή: ΑΛΛΗ ΟΨΙΣ