Την στιγμή που η Τουρκία γίνεται ολοένα και πιο απειλητική, η Ελλάδα κατευνάζει ακατάσχετα. Η εξωτερική μας πολιτική εισέρχεται από το ένα αδιέξοδο στο άλλο.
Η ιστορική εμπειρία όμως διδάσκει ότι, όποτε ένα αναθεωρητικό και επιθετικό κράτος κατευνάζεται αντί να αποτρέπεται, το αποτέλεσμα σημαίνει στρατηγικός ανορθολογισμός και καταλήγει σε ένοπλη πολεμική σύρραξη. Βρισκόμαστε στην κόψη του ξυραφιού επειδή επί δεκαετίες κυριαρχούν λανθασμένες θεωρήσεις της διεθνούς πολιτικής και δόγματα αυτοκτονικών κατευνασμών.Τις δε θέσεις για αποτρεπτική στρατηγική που, όλα τα κράτη υιοθετούν όταν απειλούνται, ουκ ολίγοι να τις στοχοποιούν και να τις καταπολεμούν.
Αντίθετα με την πληθώρα ασυνάρτητων φαντασιόπληκτων ιδεολογημάτων περί ενός “ανθόσπαρτου” παγκοσμιοποιημένου πλανήτη που θα καθιστούσαν δήθεν το κράτος αχρείαστο, το αναδυόμενο πολυπολικό διεθνές σύστημα γίνεται ολοένα και πιο συγκρουσιακό. Η ανάδυση νέων μεγάλων δυνάμεων στο πολυπολικό πλέον σύστημα, οδηγεί σε καταιγισμό στρατηγικών ανακατατάξεων στις περιφέρειες και ιδιαίτερα από τα Βαλκάνια μέχρι τον Περσικό κόλπο.
Πάνω σε αυτές τις ζώνες όσα κράτη είναι αδύναμα και αναλώσιμα οδηγούνται στην Κλίνη του Προκρούστη των στρατηγικών παιγνίων για έλεγχο, κατακρεούργηση και διασκορπισμό. Η Ελλάδα, ενώ δεν είναι αδύναμη (διαθέτει ακόμη αξιόμαχες Ένοπλες Δυνάμεις και κοινωνία προικισμένη με φιλοπατρία όπως η κρίση περί την συμφωνία των Πρεσπών απέδειξε), καταντήσαμε οι άλλοι δρώντες, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας και των μεγάλων δυνάμεων, να την θεωρούν αναλώσιμη.
Γιατί να μην την θεωρούν αναλώσιμη αφού διαδοχικοί κυβερνώντες δημιουργούν παραστάσεις αδυναμίας, ακινησίας και απροθυμίας να υπερασπιστούμε την κρατική μας κυριαρχία και τους εκατοντάδες χιλιάδες ομοεθνείς στην Κύπρο! Θα οδηγηθούμε σε ένοπλη σύρραξη και μάλιστα μεγάλη εάν συνεχίσουμε να ενθαρρύνουμε την Τουρκία σε ανορθολογικές αποφάσεις.
Ανεύθυνοι σε θέσης ευθύνης…
Διαβάστε τη συνέχεια στο slpress.gr
[the_ad id=”154252″]