Όπως γνωρίζουμε από τις καθημερινές ειδήσεις αυτές τις ημέρες γίνεται στο Ντουμπάϊ η ετήσια Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για τη Κλιματική Αλλαγή με τη συμμετοχή εκπροσώπων Κυβερνήσεων 195 χωρών, αλλά και αρκετών εκπροσώπων ΜΚΟς, ως επίσης και Προσωπικό και αξιωματούχοι Διεθνών Οργανισμών, από το χώρο της Βιομηχανίας και της Παραγωγής, δημοσιογράφοι, Πανεπιστημιακοί, κάπου 80,000 κόσμος.
Τα προβλήματα της Κλιματικής Αλλαγής, σε διεθνές επίπεδο, τονίσθηκαν για πρώτη φορά σε ειδικό Συνέδριο κορυφαίων επιστημόνων που Οργάνωσε ο ΟΗΕ πριν 51 χρόνια το 1972 στην Στοκχόλμη. Το πιο σημαντικό αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί το UNEP (Πρόγραμμα για το Περιβάλλον με έδρα τη Ναϊρόμπι). Οι Αρχηγοί Κρατών, αλλά κι η πλειοψηφία της Παγκόσμιας Πανεπιστημιακής Κοινότητας , ως επίσης και πανίσχυροι οικονομικοί παράγοντες παρέμειναν «τυφλοί» στην επισήμανση ότι οι καταστροφικές οικολογικές ενασχολήσεις των ανθρώπων θα οδηγήσουν σε ακραίες κλιματικές αλλαγές που θα επιφέρουν ανυπολόγιστες οικολογικές καταστροφές, μετατρέποντας το Πλανήτη μας σ’ ένα απέραντο νεκροταφείο.
Από το 1972, έπρεπε να περάσουν 20 χρόνια για να γίνει η Παγκόσμια Συνδιάσκεψη για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη στο Ρίο Ντετζανέϊρο το (1992). Εκεί αποφασίστηκε η Σύμβαση-πλαίσιο του ΟΗΕ για τη Κλιματική Αλλαγή( UNFCCC). Η πρώτη Συνάντηση έγινε μετά από τρία χρόνια, το 1995. Έτσι γεννήθηκε η COP (conference of the Parties, συνάντηση των χωρών μελών του ΟΗΕ για να αντιμετωπίσουμε τις ορατές ανεξέλεγκτες αυξημένες οικολογικές μας καταστροφικές δραστηριότητες στη παραγωγή, μεταφορά και την υπερβολική χρήση ορυκτών καυσίμων). Η πρώτη είναι γνωστή ως COP1, έτσι πέρασαν από τότε 28 χρόνια και φθάσαμε στη COP28.
Σκόπιμα αναφέρομαι σ’ αυτή την ενημέρωση για να καταλάβουμε ότι «η πολιτική είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να αφήσουμε τους πολιτικούς μόνους τους». Πρέπει, όλοι γυναίκες, άνδρες, νέοι και νέες, μαθητές και μαθήτριες, ακόμη και τα μικρά παιδιά, να ενδιαφερόμαστε και να συμμετέχουμε σε αλλαγές που είναι απαραίτητες για να προστατευθεί η Ανθρωπότητα, οι μελλούμενες γενιές κι η ελπίδα της επιβίωσης του Πλανήτη μας. Οι Αρχηγοί Κρατών, με πολλούς δισταγμούς, κατέληξαν σε συμφωνία το 1997 στο Κιότο Πρότοκολ (COP3) για να υιοθετήσουν όλα τα Κράτη οικολογική νομοθεσία να περιορίσουν τους ρύπους μόλυνσης. Ως «τυφλοί» οι Αρχηγοί Κρατών και οι Κυβερνήσεις τους, θύματα πανίσχυρων οικονομικών συμφερόντων απoφάσισαν να το εφαρμόσουν το 2008 για τέσσερα χρόνια, με 11 χρόνια καθυστέρηση. Στην πραγματικότητα, ως «τυφλοί» είναι ως να αποφάσισαν να μη το εφαρμόσουν.
Έστω κι αν παντού βλέπαμε οικολογικές καταστροφές, αυτοί ως «τυφλοί» δεν τις έβλεπαν. Το χειρότερο είναι ότι, όταν φθάσαμε στο έτος 2008 που έπρεπε να εφαρμοσθεί για 4 χρόνια το Kyoto Protocol (πήρε αυτό το όνομα γιατί αποφασίστηκε στο Κyoto στην Ιαπωνία το 1997 στη COP3), όλες σχεδόν οι χώρες του Πλανήτη μας εκτός της ΕΕ, του Καναδά και της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας, δεν το εφάρμοσαν. Χώρες που ευθύνονται πάνω από 80% των παγκόσμιων ρύπων δεν συμμετείχαν, με πρώτες τις ΗΠΑ, τη Κίνα, τη Ρωσία, την Ινδία, τη Βραζιλία και Νότιο Αφρική. Χρησιμοποίησαν το μύθο που χρησιμοποιούν και σήμερα αυτοί που μολύνουν το Πλανήτη μας, είναι εμπόδιο στην οικονομική μας ανάπτυξη. Προτίμησαν να προστατευθούν πανίσχυρα οικονομικά συμφέροντα και να ρισκάρουν να γίνει ο Πλανήτης μας μη κατοικήσιμος και με ημερομηνία λήξεως .
Οι οικολογικές καταστροφές που βλέπουμε καθημερινά ομιλούν από μόνες τους πλέον για τις ανεύθυνες επιλογές των Ηγετών μας και των Κυβερνήσεων μας που δυστυχώς η πλειοψηφία της Παγκόσμιας Επιστημονικής Κοινότητας συμπεριφέρονται κι αυτοί ως «τυφλοί», με τη σιωπή τους και την ανοχή τους, λόγω της εξάρτησης τους για τις χρηματοδοτήσεις τους, το ίδιο φυσικά και εκ μέρους πανίσχυρων ΜΜΕς.
Ο Αίσωπος μας λέει ένα ωραίο μύθο. Κάποτε ο υπηρέτης του Βασιλιά, που φρόντιζε τα γίδια του, έσπασε το κέρατο της καλύτερης κατσίκας του που έδινε το περισσότερο γάλα. Φοβούμενος ο υπηρέτης πιθανή τιμωρία από το Βασιλιά, της είπε της κατσίκας, «πρόσεξε αν πεις κάτι στο Βασιλιά, θα σε σφάξω». Κι η κατσίκα του είπε «και εγώ να μη μιλήσω, θα μιλήσει το κέρατο». Οι οικολογικές καταστροφές από τα προβλήματα της Κλιματικής αλλαγής είναι ορατές πλέον παντού.
Μετά από πολλές πιέσεις, μετά την αποτυχία του Κyoto Protocol, ως Διεθνής Κοινότητα καταλήξαμε το 2015 στη Παγκόσμια Συμφωνία του Παρισιού (COP21, Paris Global Agreement). Από τότε περάσανε 8 ολόκληρα χρόνια κι ακόμη βρισκόμαστε στο στάδιο της συζητήσεως του Βιβλίου των κανονισμών εφαρμογής της (Book of the Rules for implementation). Ούτε πλέον με την ταχύτητα του Σουμάχερ πριν το δυστύχημα του, έχουμε πολλές ελπίδες να μη αυξηθεί η θερμοκρασία του Πλανήτη μας στους τρεις βαθμούς κελσίου που σημαίνει οικολογικές καταστροφές που δεν μπορούμε ακόμη να τις περιγράψουμε.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Δρ. Αντόνιο Γκουτέρες, τόνισε στην εναρκτήρια ομιλία του της COP28, τρία σημεία.
- Δραστική μείωση των ρύπων από όλες τις χώρες
-
Να σταματήσουμε άμεσα τη χρήση ορυκτών καυσίμων
-
Χρηματοδοτήσεις για τη πράσινη ανάπτυξη, πηγές ενέργειας που δεν μολύνουν και στήριξη των φτωχών χωρών που είναι και τα θύματα της μόλυνσης που παράγουν οι πλούσιες χώρες του κόσμου.
Αν οι Ηγέτες μας και οι Κυβερνήσεις μας και τα Κοινοβούλια μας συνεχίσουν να συμπεριφέρονται ως «τυφλοί», χωρίς άμεση οικολογική νομοθεσία σ’ όλους τους τομείς της παραγωγής, των μεταφορών και της ενέργειας, θα αναγκασθούν να το κάνουν όταν θα τρέχουμε όλοι μας να αγοράζουμε μικρές μπουκάλες με οξυγόνο για να μπορούμε να βγαίνουμε από το σπίτι μας. Θα ζούμε καθημερινά όπως αυτοί που είναι στην εντατική, που δυστυχώς οι μισοί εξ αυτών και ίσως οι περισσότεροι γνωρίζουμε ότι θα πεθάνουν. Κάποια στιγμή οι Πολιτικοί μας Ηγέτες και τα Μέλη των Κοινοβουλίων μας κι οι Πανεπιστημιακοί κι ο Δημοσιογραφικός κόσμος, και να θέλουν, δεν θα μπορούν πλέον να συμπεριφέρονται ως «τυφλοί».
Τα προβλήματα της Κλιματικής Αλλαγής, σε διεθνές επίπεδο, τονίσθηκαν για πρώτη φορά σε ειδικό Συνέδριο κορυφαίων επιστημόνων που Οργάνωσε ο ΟΗΕ πριν 51 χρόνια το 1972 στην Στοκχόλμη. Το πιο σημαντικό αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί το UNEP (Πρόγραμμα για το Περιβάλλον με έδρα τη Ναϊρόμπι). Οι Αρχηγοί Κρατών, αλλά κι η πλειοψηφία της Παγκόσμιας Πανεπιστημιακής Κοινότητας , ως επίσης και πανίσχυροι οικονομικοί παράγοντες παρέμειναν «τυφλοί» στην επισήμανση ότι οι καταστροφικές οικολογικές ενασχολήσεις των ανθρώπων θα οδηγήσουν σε ακραίες κλιματικές αλλαγές που θα επιφέρουν ανυπολόγιστες οικολογικές καταστροφές, μετατρέποντας το Πλανήτη μας σ’ ένα απέραντο νεκροταφείο.
Από το 1972, έπρεπε να περάσουν 20 χρόνια για να γίνει η Παγκόσμια Συνδιάσκεψη για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη στο Ρίο Ντετζανέϊρο το (1992). Εκεί αποφασίστηκε η Σύμβαση-πλαίσιο του ΟΗΕ για τη Κλιματική Αλλαγή( UNFCCC). Η πρώτη Συνάντηση έγινε μετά από τρία χρόνια, το 1995. Έτσι γεννήθηκε η COP (conference of the Parties, συνάντηση των χωρών μελών του ΟΗΕ για να αντιμετωπίσουμε τις ορατές ανεξέλεγκτες αυξημένες οικολογικές μας καταστροφικές δραστηριότητες στη παραγωγή, μεταφορά και την υπερβολική χρήση ορυκτών καυσίμων).
Η πρώτη είναι γνωστή ως COP1, έτσι πέρασαν από τότε 28 χρόνια και φθάσαμε στη COP28. Σκόπιμα αναφέρομαι σ’ αυτή την ενημέρωση για να καταλάβουμε ότι «η πολιτική είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να αφήσουμε τους πολιτικούς μόνους τους». Πρέπει, όλοι γυναίκες, άνδρες, νέοι και νέες, μαθητές και μαθήτριες, ακόμη και τα μικρά παιδιά, να ενδιαφερόμαστε και να συμμετέχουμε σε αλλαγές που είναι απαραίτητες για να προστατευθεί η Ανθρωπότητα, οι μελλούμενες γενιές κι η ελπίδα της επιβίωσης του Πλανήτη μας. Οι Αρχηγοί Κρατών, με πολλούς δισταγμούς, κατέληξαν σε συμφωνία το 1997 στο Κιότο Πρότοκολ (COP3) για να υιοθετήσουν όλα τα Κράτη οικολογική νομοθεσία να περιορίσουν τους ρύπους μόλυνσης. Ως «τυφλοί» οι Αρχηγοί Κρατών και οι Κυβερνήσεις τους, θύματα πανίσχυρων οικονομικών συμφερόντων απoφάσισαν να το εφαρμόσουν το 2008 για τέσσερα χρόνια, με 11 χρόνια καθυστέρηση. Στην πραγματικότητα, ως «τυφλοί» είναι ως να αποφάσισαν να μη το εφαρμόσουν.
Έστω κι αν παντού βλέπαμε οικολογικές καταστροφές, αυτοί ως «τυφλοί» δεν τις έβλεπαν. Το χειρότερο είναι ότι, όταν φθάσαμε στο έτος 2008 που έπρεπε να εφαρμοσθεί για 4 χρόνια το Kyoto Protocol (πήρε αυτό το όνομα γιατί αποφασίστηκε στο Κyoto στην Ιαπωνία το 1997 στη COP3), όλες σχεδόν οι χώρες του Πλανήτη μας εκτός της ΕΕ, του Καναδά και της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας, δεν το εφάρμοσαν. Χώρες που ευθύνονται πάνω από 80% των παγκόσμιων ρύπων δεν συμμετείχαν, με πρώτες τις ΗΠΑ, τη Κίνα, τη Ρωσία, την Ινδία, τη Βραζιλία και Νότιο Αφρική. Χρησιμοποίησαν το μύθο που χρησιμοποιούν και σήμερα αυτοί που μολύνουν το Πλανήτη μας, είναι εμπόδιο στην οικονομική μας ανάπτυξη. Προτίμησαν να προστατευθούν πανίσχυρα οικονομικά συμφέροντα και να ρισκάρουν να γίνει ο Πλανήτης μας μη κατοικήσιμος και με ημερομηνία λήξεως .
Οι οικολογικές καταστροφές που βλέπουμε καθημερινά ομιλούν από μόνες τους πλέον για τις ανεύθυνες επιλογές των Ηγετών μας και των Κυβερνήσεων μας που δυστυχώς η πλειοψηφία της Παγκόσμιας Επιστημονικής Κοινότητας συμπεριφέρονται κι αυτοί ως «τυφλοί», με τη σιωπή τους και την ανοχή τους, λόγω της εξάρτησης τους για τις χρηματοδοτήσεις τους, το ίδιο φυσικά και εκ μέρους πανίσχυρων ΜΜΕς.
Ο Αίσωπος μας λέει ένα ωραίο μύθο. Κάποτε ο υπηρέτης του Βασιλιά, που φρόντιζε τα γίδια του, έσπασε το κέρατο της καλύτερης κατσίκας του που έδινε το περισσότερο γάλα. Φοβούμενος ο υπηρέτης πιθανή τιμωρία από το Βασιλιά, της είπε της κατσίκας, «πρόσεξε αν πεις κάτι στο Βασιλιά, θα σε σφάξω». Κι η κατσίκα του είπε «και εγώ να μη μιλήσω, θα μιλήσει το κέρατο». Οι οικολογικές καταστροφές από τα προβλήματα της Κλιματικής αλλαγής είναι ορατές πλέον παντού.
Μετά από πολλές πιέσεις, μετά την αποτυχία του Κyoto Protocol, ως Διεθνής Κοινότητα καταλήξαμε το 2015 στη Παγκόσμια Συμφωνία του Παρισιού (COP21, Paris Global Agreement). Από τότε περάσανε 8 ολόκληρα χρόνια κι ακόμη βρισκόμαστε στο στάδιο της συζητήσεως του Βιβλίου των κανονισμών εφαρμογής της (Book of the Rules for implementation). Ούτε πλέον με την ταχύτητα του Σουμάχερ πριν το δυστύχημα του, έχουμε πολλές ελπίδες να μη αυξηθεί η θερμοκρασία του Πλανήτη μας στους τρεις βαθμούς κελσίου που σημαίνει οικολογικές καταστροφές που δεν μπορούμε ακόμη να τις περιγράψουμε.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Δρ. Αντόνιο Γκουτέρες, τόνισε στην εναρκτήρια ομιλία του της COP28, τρία σημεία.
- Δραστική μείωση των ρύπων από όλες τις χώρες
-
Να σταματήσουμε άμεσα τη χρήση ορυκτών καυσίμων
-
Χρηματοδοτήσεις για τη πράσινη ανάπτυξη, πηγές ενέργειας που δεν μολύνουν και στήριξη των φτωχών χωρών που είναι και τα θύματα της μόλυνσης που παράγουν οι πλούσιες χώρες του κόσμου.
Αν οι Ηγέτες μας και οι Κυβερνήσεις μας και τα Κοινοβούλια μας συνεχίσουν να συμπεριφέρονται ως «τυφλοί», χωρίς άμεση οικολογική νομοθεσία σ’ όλους τους τομείς της παραγωγής, των μεταφορών και της ενέργειας, θα αναγκασθούν να το κάνουν όταν θα τρέχουμε όλοι μας να αγοράζουμε μικρές μπουκάλες με οξυγόνο για να μπορούμε να βγαίνουμε από το σπίτι μας.
Θα ζούμε καθημερινά όπως αυτοί που είναι στην εντατική, που δυστυχώς οι μισοί εξ αυτών και ίσως οι περισσότεροι γνωρίζουμε ότι θα πεθάνουν. Κάποια στιγμή οι Πολιτικοί μας Ηγέτες και τα Μέλη των Κοινοβουλίων μας κι οι Πανεπιστημιακοί κι ο Δημοσιογραφικός κόσμος, και να θέλουν, δεν θα μπορούν πλέον να συμπεριφέρονται ως «τυφλοί».