Η σιωπή είναι…Χριστός

Του λαού μας παροιμία μας πληροφορεί ότι «η σιωπή είναι χρυσός». Στη συνέχεια θα την παραποιήσουμε και θα πούμε ότι «η σιωπή είναι Χριστός». Ο Κύριος δεν δίδαξε μόνο με λόγια, αλλά και με σιωπή. Ακολούθησε, δηλαδή, μονοπάτια άγνωστα ή δύσκολα για εμάς που καυχόμαστε για τα επιτεύγματά μας, για τις κατακτήσεις μας, για τις θέσεις μας. Η σιωπή δεν είναι λιποταξία από την αλήθεια, αλλά στάση ζωής, και δεν δείχνει έλλειψη επιχειρημάτων ούτε πρέπει να αντικατασταθεί από την κατάκριση. Τα λίγα λόγια θα μας σώσουν και ποτέ δεν θα μας προβληματίσουν. Αρκετές αφορμές για να διδαχθούμε από τον Κύριο μας χαρίζει η Γραφή. Τα λόγια Του, τα έργα Του, η ζωή Του είναι ένα πανεπιστήμιο γνώσεων που δεν προσφέρει πτυχία ακαδημαϊκής μόρφωσης, αλλά γνώσεις που θα περάσουμε στην αιωνιότητα. Δεν θέλησε τη διαφήμιση, γι’ αυτό πολλές φορές όχι απλώς ζήτησε, αλλά απαίτησε τη σιωπή. Αφησε άλλους ως εξερευνητές της θείας αλήθειας, όταν παρήγγειλε στους ίδιους τους μαθητές Του να μην πουν σε κανέναν ότι είναι ο Χριστός. Υπήρξαν όμως φορές που ο Χριστός δεν μίλησε για να δοκιμάσει. Στην παράκληση της Χαναναίας δεν απάντησε άμεσα, περίμενε την επιμονή της, δοκίμαζε την πίστη της. Αρκετές φορές, όταν δεν ακούμε τη φωνή Του στο αίτημά μας, στην παράκλησή μας για την εκπλήρωσή του, νομίζουμε ότι μας εγκατέλειψε, μας απέρριψε. Ανυπομονούμε για το θαύμα, αν και η σιωπή Του προκαλεί οδύνη έως και αποστασία. Δεν είναι υποχρεωτικό να απαντήσει άμεσα, δεν το αντιλαμβανόμαστε, και η αναμονή γίνεται σκληρή και βάρος δυσβάσταχτο. Όταν και όσο συνεχίζουμε να χτυπάμε την πόρτα Tου, θα απαντήσει, όχι γιατί θέλει να μας βασανίζει, αλλά για να δει και τη βεβαιότητά μας που γεννά και το αίτημα, και την ανάγκη μας που τρέφει τις αντοχές μας. Η σιωπή Του σίγουρα δεν σημαίνει ότι αδιαφορεί για τα παιδιά Του ούτε δηλώνει ότι θέλει να τα ταλαιπωρήσει. Στο υποτιμητικό ερώτημα του Αρχιερέα ποια είναι η απάντησή Του για όσα υποτίθεται ότι καταμαρτυρούνται στον Χριστό, Εκείνος σιώπησε. Εμπρός στη λασπολογία και στο ψέμα, τι να πει; Οσο και αν μας πνίγει το δίκαιο, εμείς ψάχνουμε επιχειρήματα αντιλογίας. Το μάθημα μάς το κάνει ο Κύριος: Σιωπή! Η σιωπή μας ταυτόχρονα μπορεί να κλείνει πολλές κουβέντες και να σταματά αντιδράσεις. Ηθελαν να Τον εγκλωβίσουν και να Τον εκθέσουν καθώς Τον ρωτούσαν για τη μοιχαλίδα, η απάντησή Του θα είχε σίγουρα επιπτώσεις στη φήμη Του μέσα σ’ ένα συντηρητικό τότε περιβάλλον. Τον έλεγξαν, δήθεν, αλλά τους ελέγχει τελικά Εκείνος: Ο αναμάρτητος να ρίξει πρώτος την πέτρα και να τιμωρήσει των ατιμασμένη γυναίκα, τους ζήτησε. Ζούμε στην εποχή της πολυλογίας. Η τεχνολογία έχει τεθεί στην υπηρεσία της διάδοσης ιδεών, πληροφοριών, ειδήσεων. Πλέον όλοι έχουν για όλα λόγο, ειδικοί και μη, κατάλληλοι ή όχι. Μιλά επί παντός επιστητού και ο πλέον ανίδεος ή αναρμόδιος. Οσο, μάλιστα, είμαστε ξένοι με την πραγματικότητα και προκειμένου να καλύψουμε την ανεπάρκειά μας αυτή τόσο περισσότερο εκφραζόμαστε για ζητήματα ασήμαντα ή απλά. Την ηρεμία μας αρκετές φορές διαταράσσουν ανούσιες πληροφορίες, οι οποίες έρχονται να κλέψουν τη σιωπή μας και να μας οδηγήσουν σε φλυαρίες που, όταν τις ανακαλέσουμε στη μνήμη μας, ανακαλύπτουμε ότι ήδη έχουμε εκτεθεί, ενίοτε και ανεπανόρθωτα. Ας προσέξουμε τι συζητάμε σήμερα, για να μην το μετανιώσουμε αύριο. π. Χρυσόστομος Χρυσόπουλος-Θεολόγος – κοινωνιολόγος, διδάσκων Πανεπιστημίου Πειραιώς Ορθόδοξη Αλήθεια