Οι φωτογραφίες από το Athens Pride 2018 που δημοσιεύτηκαν στο Ελληνικό διαδίκτυο, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καθώς και στον έντυπο τύπο ήσαν η αφορμή ώστε να ανοίξει μία μεγάλη κουβέντα σχετικά με τον ρόλο της κοινότητας των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων και τον ρόλο της κοινότητας των ορθοδόξων χριστιανών στην Ελλάδα του σήμερα.
Αρχικά αναφέρουμε σύντομα τα χαρακτηριστικά των δύο αυτών κοινοτήτων όπως τουλάχιστον εμείς τα αντιλαμβανόμαστε
Η κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων στην Ελλάδα ουσιαστικά αποτελεί παρακλάδι μιας οργανώσης η οποία δραστηριοποιείται σε παγκόσμιο επίπεδο με στόχο την ανάδειξη της διαφορετικότητας και την προστασία των δικαιωμάτων ΛΟΑΤΚΙ ατόμων στον εργασιακό καθώς και στον κοινωνικό χώρο.
Η κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων αποτελεί ένα ισχυρότατο λόμπι το οποίο διαθέτει οικονομικούς, επιστημονικούς, δημοσιογραφικούς καθώς και πολιτικούς πόλους πίεσης, οι οποίοι έχουν καταφέρει τις τελευταίες δύο δεκαετίες να φέρουν τα πάνω κάτω στις δυτικές κοινωνίες, τοποθετώντας τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα στο προσκήνιο από το παρασκήνιο της περιθωριοποίησης πού βρίσκονταν τα προηγούμενα χρόνια.
Η σεξουαλική διαφορετικότητα σήμερα δεν αποτελεί αιτία ντροπής, το αντίθετο μάλιστα τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα προβάλλονται ως πρότυπα από τα ΜΜΕ ανά την υφήλιο.
Από την άλλη η εκκλησία αποτελείται από αυτοκέφαλες εκκλησίες οι οποίες εγκλωβισμένες η κάθε μία στα εθνικά και οικονομικά τους συμφέροντα αδυνατούν να συνεννοηθούν και να διατυπώσουν μία ξεκάθαρη, ενιαία και επομένοι τοις αγίοις πατράσι φωνή, η οποία θα είναι πλαισιωμένη τόσο από ορθόδοξα θεολογικά επιχειρήματα όσο και από επιστημονικές μελέτες, ενημερωτικά άρθρα και διαλέξεις από ορθόδοξους επιστήμονες σχετικά με το θέμα της ορθότητας των επιχειρημάτων που η κοινότητα τον ΛΟΑΤΚΙ ατόμων προβάλλει συνεχώς υποστηρίζοντας την φυσιολογικότητα της συμπεριφοράς τους όσον αφορά τον σεξουαλικό τομέα.
Συμπερασματικά βλέπουμε ως τώρα πώς οι δύο κοινότητες ενώ διαθέτουν και οι δύο αρκετά εργαλεία τα οποία δύνανται να χρησιμοποιήσουν για την προώθηση και την ενημέρωση του κόσμου σχετικά με τις θέσεις τους, το έργο που η καθεμία από αυτές έχει παράξει είναι δυσανάλογο τόσο του μεγέθους όσο και των δυνατοτήτων τους και δυστυχώς η ζυγαριά δεν γέρνει προς την μεριά της εκκλησίας.
Εν κατακλείδι η ορθόδοξη εκκλησία αδυνατεί να παράξει έργο αντίστοιχο της κοινότητας των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων και το μόνο που έχει καταφέρει να παράξει τις τελευταίες δύο δεκαετίες στο συγκεκριμένο πεδίο αντιπαράθεσης είναι αφορισμοί και ξύλινα λόγια.
Ας δούμε τώρα εν συντομία μία ιστορία από τη ζωή του Αγίου Πορφυρίου.
Ο Άγιος Πορφύριος λοιπόν είναι γνωστό πως στα Θεοφανίων επισκέφτηκε ένα πορνείο ώστε να δείξει έμπρακτα την αγάπη του στις ταλαιπωρημένες αυτές ψυχές αγιάζοντας το ανίερο και κατά πολλούς βλάσφημο οίκο ανοχής.
Τα αποτελέσματα της πράξης Αυτής του Αγίου Πορφυρίου είναι γνωστά καθώς πολλές εκδιδόμενες γυναίκες οι οποίες τον συνάντησαν εγκατέλειψαν την πορνεία και βίωσαν το μυστήριο της εκκλησίας μας η πραγματική μετάνοια.
Ο Άγιος Πορφύριος δεν έκανε τίποτα άλλο από το να μιμηθεί το παράδειγμα του Κυρίου μας όποιος αναζήτησε το νέο Ισραήλ όχι στο χορό των δικαίων και των αναμάρτητων αλλά στο χώρο των αμαρτωλών.
Με αφορμή λοιπόν το παραπάνω περιστατικό δικαίως αναρωτιόμαστε γιατί η εκκλησία δεν πράττει το απλούστερο, να καλέσει δηλαδή σε δημόσιο διάλογο τα ηγετικά στελέχη της κοινότητας των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων στην Ελλάδα και μέσα από αυτόν το διάλογο ο κόσμος να ενημερωθεί για τις θέσεις και τα επιχειρήματα της ορθόδοξης εκκλησίας σχετικά όχι μόνο με την ομοφυλοφιλία αλλά και για άλλες συμπεριφορές οι οποίες τελικά θα πρέπει να ξεκαθαριστεί εάν αποτελούν εμπόδιο στην κοινωνική συνοχή και προόδο αυτής της χώρας.
Δυστυχώς όμως οι Ιεράρχες μας φροντίζουν είτε με αφορισμούς είτε με αδιαφορία ουσιαστικά να ενδυναμώνουν την κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων και δυστυχώς θεωρούμε πως αν συνεχίσουν έτσι ο ρόλος της εκκλησίας στα κοινωνικά πράγματα τα επόμενα χρόνια θα συρρικνώνεται όλο και πιο πολύ.
Κάποιοι θα πουν πώς με αυτά που λέμε δείχνουμε πώς ζούμε σε άλλο πλανήτη.
Θα θέλαμε να πιστεύουμε πως ναι, ζούμε σε άλλο πλανήτη.
Στον πλανήτη του αυτονόητου που σαν στόχο έχει την συνεννόηση και όχι την διαίρεση των ανθρώπων.
Θα κλείσουμε το σύντομο αυτό άρθρο μας με την ελπίδα πώς τελικά η μετάνοια θα επικρατήσει, ο Θείος λόγος θα φώτισει το πνευματικό σκότος που επικρατεί, η αγάπη θα πρυτανεύσει και η Θεία Δικαιοσύνη η οποία ακολουθεί φαινόμενα αποστασίας των ανθρώπων από τον Θείο Νόμο θα αναβληθεί έστω και για λίγο.
Ιωάννης Φλογερός για το orthodoxia.online
[the_ad id=”108846″]