Τι Άλλο θα δούμε;
Εδώ και χρόνια γίνονται προσπάθειες στον χώρο των επιχειρήσεων προκειμένου να αντιμετωπιστεί το στρές, να βελτιωθεί η διάθεση των εργαζομένων, η δημιουργικότητά τους, η συνεργατικότητα και επικοινωνία με συναδέλφους και εντέλει η παραγωγικότητα μίας μονάδας. Οι μεγάλες επιχειρήσεις επενδύουν στον τομέα αυτό ουκ ολίγα, όχι βέβαια από αλτρουισμό, αλλά με σκοπό την καλλιέργεια του ιδανικού εργασιακού περιβάλλοντος όπου θα επιτυγχάνεται η μέγιστη απόδοση με τελικό πάντα στόχο την κερδοφορία της επιχείρησης.
Έχουν επί τούτω δημιουργηθεί θέσεις εργασίας εντός των επιχειρήσεων, ενώ δοκιμάζονται ποικίλες μέθοδοι μέχρι να βρεθεί η σωστή «φόρμουλα». Ψυχολόγοι, γυμναστές, διατροφολόγοι και διαφόρων λογιών σύμβουλοι επιστρατεύονται κατά καιρούς για να βοηθήσουν τους εργαζόμενους.
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει στροφή σε αμφιλεγόμενες μεθόδους από το χώρο του αποκρυφισμού, του εσωτερισμού και γενικά της Νέας -λεγομένης- Εποχής. Γιόγκα και διαλογισμός για τους εργαζόμενους, ενώ η δυτική τους έκφραση ακούει σε πιο «πιασάρικους», επιστημονικοφανείς όρους, όπως π.χ. «Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός» (NLP), θετική σκέψη και λοιπές παρόμοιες μεθόδους που δεν είναι παρά παραλλαγές του διαλογισμού και της αυτούπνωσης. Εκατοντάδες τίτλοι βιβλίων με αντικείμενο την «αυτοβελτίωση», την προσωπική ανάπτυξη, οδηγοί επιτυχίας και άφιξης στην κορυφή κυκλοφορούν, δημιουργώντας ένα νέο λογοτεχνικό είδος -τρόπον τινά- που αποφέρει πολλά κέρδη στους εκδότες του. Έχει χυθεί αρκετό ορθόδοξο μελάνι για να αναδειχτεί η επικινδυνότητα των μεθόδων αυτών και το ασυμβίβαστό τους με την ιδιότητα του ορθοδόξου χριστιανού εργαζόμενου.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αδελφοί χάνουν τη δουλειά τους αρνούμενοι να ενταχθούν σε τέτοια προγράμματα – σεμινάρια υποχρεωτικού χαρακτήρα που οργανώνουν οι επιχειρήσεις τους.
Απ’ ο,τι φαίνεται ο επιχειρηματικός κόσμος άρχισε να στρέφει το ενδιαφέρον του και στην ορθόδοξη πνευματικότητα φροντίζοντας να ενθαρρύνει την άσκησή της…. νοεράς προσευχής!
Στις 16 Ιανουαρίου 2017 θα διεξαχθεί «επιστημονική» ημερίδα με θέμα «Η Νοερά Προσευχή ως οδηγός ανάπτυξης και ενδυνάμωσης στις σύγχρονες επιχειρήσεις και οργανισμούς». Η ημερίδα διοργανώνεται από το Εργαστήριο Οργάνωσης και Διοίκησης Υπηρεσιών & Ποιότητας Ζωής του Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Μονεμβασίας και Σπάρτης. «Σκοπός της ημερίδας αποτελεί η προσέγγιση της έννοιας και της μεθόδου – τεχνικής της Νοεράς Προσευχής, με ιδιαίτερη έμφαση στην επίδρασή της και στα οφέλη της στις σύγχρονες επιχειρήσεις και οργανισμούς (στελέχη του ιδιωτικού, δημόσιου, μη κερδοσκοπικού τομέα). Επίσης η συσχέτιση της Νοεράς Προσευχής με την αποτελεσματικότητα, παραγωγικότητα και κερδοφορία των επιχειρήσεων». Αυτά αναφέρει το δελτίο τύπου του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Η νοερά προσευχή λοιπόν θα είναι το νέο trend της εποχής μας! Επιχειρηματικότητα και Νήψη!
Από τους έξι ομιλητές της ημερίδας μόνο ένας είναι κληρικός (ο,τι προλάβει μέσα στον λίγο χρόνο που του δίνεται), ενώ οι υπόλοιποι δεν έχουν ούτε πτυχίο θεολογίας. Αναρωτιόμαστε τι λόγος περί προσευχής θα γίνει υπό αυτές τις προϋποθέσεις. Ήδη όμως από τον τίτλο και τα πλαίσια στα οποία θα κινηθεί η ημερίδα, διαφαίνεται ο αντιεκκλησιαστικός – αντισωτηριολογικός της χαρακτήρας, εφόσον η νοερά προσευχή προσεγγίζεται ωφελιμιστικά, μιάς και τα οφέλη της αναζητούνται από τις επιχειρήσεις για την παραγωγικότητα και κερδοφορία τους.
Για έναν ορθόδοξο χριστιανό δεν υπάρχει πιο ανέντιμος λόγος για να «προωθηθεί» η νοερά προσευχή. Το αδίστακτο πρόσωπο του επιχειρηματικού κόσμου στην προσπάθειά του να απομυζήσει κέρδος από τα πάντα, προκαλεί ακόμα και τον ίδιο τον Κύριο προσπαθώντας ανοήτως να τιθασεύσει προς ίδιον όφελος τις άκτιστες ενέργειές Του. Τι επιχειρείται εδώ; Μία στρατιά «υβριδικών αγίων» εργαζομένων που θα προσεύχονται για το έλεος του Κυρίου και τη σωτηρία τους; Από τι άραγε; Μήπως από την ανεργία; Για ποιο λόγο να μιλήσουμε περί μεθόδου προσευχής, όπως αναφέρει μία εκ των εισηγήσεων; Για να την κατακτήσουμε; Ας γίνει πρώτα λόγος για τις προσευχές του νυχθημέρου της Εκκλησίας, την ανάγνωση του Ευαγγελίου και του Ψαλτηρίου, τη μετοχή στα Μυστήρια, τη νηστεία, την ελεημοσύνη, την ομολογία.
Πόσο υποβιβάζουμε την προσευχή καταντώντας την μέθοδο και τεχνική, σαν να είναι διαλογιστική άσκηση. «Τα οφέλη της πνευματικής αναζήτησης στη διαχείριση ενός στρεσσογόνου εργασιακού περιβάλλοντος», αναφέρει άλλος τίτλος. Όπως βλέπουμε, ζητούμενο είναι η διαχείριση του στρές, όχι το έλεος του Κυρίου. Είναι δυνατόν σε ημερίδα για τη νοερά προσευχή να γίνεται λόγος για πνευματική αναζήτηση; Οι ορθόδοξοι χριστιανοί δεν κάνουν πνευματική αναζήτηση. Έχουν στόχο και πορεία. Στόχος, η ένωση με τον Χριστό και η πορεία πάντοτε σταυρική. Δεν θα απορήσουμε αν γίνει λόγος περί διαλογισμού και εξίσωσής του με την προσευχή.
Πόσο βαθιά, επαναλαμβάνουμε, ανέντιμη και βλάσφημη είναι μία τέτοια προσέγγιση. Αν οι επιχειρήσεις αναζητούν κερδοφορία και αποτελεσματικότητα με τη βοήθεια του Θεού (ευόδωση των έργων κατά Χριστόν λέμε εμείς) ας κάνουν αγιασμό, όπως έκαναν πάντοτε οι χριστιανοί εργαζόμενοι και εργοδότες στο παρελθόν. Αν θέλουν να ενθαρρύνουν τη νοερά προσευχή, ας κάνουν το ίδιο με την εξομολόγηση και τον εκκλησιασμό των εργαζομένων με την τήρηση των αργιών των χριστιανικών εορτών. Ας τοποθετήσουν εικόνες του Κυρίου και των Αγίων στους τοίχους. Ας σκεφτούν λίγο και το άδειο πορτοφόλι, εκτός από την ψυχή των εργαζομένων τους… τα εξαντλητικά τους ωράρια και ρυθμούς. Ας αναζητήσουν επιτέλους τον Κύριο Ιησού Χριστό και όχι κόλπα και τεχνικές. Αυτό υποκρύπτει απιστία στη Χάρη του Θεού και εωσφορική πίστη στον εαυτό μας και την υποτιθέμενη «δύναμη» της προσευχής, στρεβλώς ερμηνευόμενη από τα πατερικά μας κείμενα.
Αναμένουμε με ενδιαφέρον τα πορίσματα της ημερίδας, ελπίζοντες να έχουμε αστοχήσει στις επιφυλάξεις μας, για τις οποίες όμως δεν μπορούμε να σιωπήσουμε.
Πηγή: ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ