Από το απόσπασμα μιας από τις τελευταίες συνεντεύξεις της, που είχε δώσει στον «Φιλελεύθερο» της Κύπρου διαβάζουμε:
Αφού μιλά για τις δυσκολίες που έζησε στη ζωή της, ο δημοσιογράφος τη ρωτά:
Όλα αυτά δεν σας σκλήρυναν;
Καθόλου σκληρή δεν με έκαναν.
Πιο ευαίσθητη, δόξα τω Θεώ.
Πήγα 15μιση χρονών στην Αμερική, έκατσα δύο χρόνια, ούτε ξέρω πώς έγινε αυτό.
Η άγνοια κίνδυνου της νιότης;
Θες η βοήθεια της Παναγιάς;
Επιβίωσα χωρίς να ακούσω τις σειρήνες.
Και στη συνέχεια, αυτό που πόνεσα εγώ δεν ήθελα να το περάσει άλλος.
Και αυτό με έκανε πολύ μαλακή.
Ποια ανάγκη σας οδήγησε σε πνευματικό;
Η ανάγκη που οδηγεί άλλους στον ψυχολόγο.
Εγώ δεν πιστεύω στην ψυχανάλυση.
Όσες φορές πήγα, ήξερα περισσότερα από αυτούς.
Είχα ανάγκη από έναν πνευματικό άνθρωπο.
Να μοιραστεί τις απορίες μου.
Είναι ένα άτομο που μιλά τέσσερις γλώσσες, με θεατρική παιδεία, είναι ανοιχτός σε όλα.
Και πριν τον βρω, είχα πάει σε δυο-τρεις άλλους.
Και έχουμε επαφή μέχρι σήμερα.