Για την καθημερινότητα και την ρουτίνα που τελικά έχουμε παρεξηγήσει μιλά ο π.Ανδρέας Κονάνος.
Μέρες όμορφες,
αν και κουραστικές.
Σημαίνει ότι ζούμε και παλεύουμε.
Και προσπαθούμε για κάτι καλύτερο.
Ζούμε το τώρα,
με ευγνωμοσύνη και χαρά.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: π.Ανδρέας Κονάνος: «Πωπώ, Χριστέ μου, είμαι τόσο κακός; Ναι, είμαι. Αλλά Εσύ μ’ αγαπάς, ε;»
Πορευόμαστε στο αύριο με ελπίδες.
Ένα μυστήριο περιβάλλει τα πάντα
γύρω μας.
Είμαστε πολύ μικροί
να καταλάβουμε τα πάντα λεπτομερώς.
Το λίγο αρκεί.
Το πολύ ξεφεύγει.
Δέος για όλα αυτά.
Και αίσθηση μιας ιερότητας παράξενης.
Για όλα αυτά τα απλά και καθημερινά.
Ο Θεός, μέσα σε όλα.
Μυστήριο
η ζωή μας.
Αυτή η … ρουτινιάρικη.