Για πρώτη φορά, ίσως, στην ιστορία τους, οι ευρωεκλογές της Κυριακής ενδεχομένως να σηματοδοτήσουν μία αλλαγή πολιτικών συσχετισμών και κυρίως να τραβήξουν περαιτέρω το χαλί στην κυρίαρχη μέχρι πρότινος (νεο)φιλελεύθερη συναίνεση.
Η αμφισβήτηση της πολιτικής ηγεμονίας του συμπληρωματικού παρά ανταγωνιστικού διπόλου (νεο)φιλελεύθερη Κεντροδεξιά – (νεο)φιλελεύθερη Κεντροαριστερά έχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια με διακυμάνσεις να κλιμακώνεται στη Γηραιά Ήπειρο, τροφοδοτώντας εξ αντιδιαστολής τη Νέα Δεξιά. Το ίδιο και στις ΗΠΑ, όπου ο sui generis Τραμπ διεμβόλισε το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα και βρίσκεται στον Λευκό Οίκο.
Ηχηρά ονόματα του ευρωιερατείου έχουν υποχρεωθεί εδώ και πολύ καιρό να ομολογήσουν ότι “κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας”. Ο πρόεδρος της Κομισιόν Γιούνκερ, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Τουσκ, ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ντράγκι, ακόμα και η Λαγκάρντ του ΔΝΤ έχουν μιλήσει –με τον έναν ή τον άλλο τρόπο– για την ανάγκη μίας νέας πορείας. Όπως σωστά, άλλωστε, είχε πει ο Τουσκ «δεν μπορούμε να ξεκινήσουμε τις συζητήσεις με μία μακάρια πεποίθηση ότι τίποτα δεν είναι λάθος, ότι τα πάντα είναι εντάξει».
Θα περίμενε κανείς μετά από τέτοιου είδους δηλώσεις την ανάληψη δραστικών πολιτικών πρωτοβουλιών εκ μέρους των υπό αμφισβήτηση και εκλογικά απειλούμενων συστημικών δυνάμεων του (νεο)φιλελεύθερου Κέντρου. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν έκαναν τίποτα το ουσιαστικό, επιβεβαιώνοντας το «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι«. Για την ακρίβεια, η κατάληξη του αναστοχασμού για το μέλλον της ΕΕ, που είχε εγκαινιασθεί στη σύνοδο κορυφής της Μπρατισλάβας, ήταν η απόφαση για ΕΕ πολλών ταχυτήτων, η οποία, βεβαίως, δεν έλυσε το πρόβλημα.
Το Brexit ήταν ένα μήνυμα που δεν μπορεί να παρακαμφθεί. Δεν πρόκειται απλά και μόνο για την εκδήλωση του παραδοσιακού βρετανικού ευρωσκεπτικισμού. Αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου. Και το παγόβουνο είναι η ραγδαία άνοδος της αντισυστημικής ψήφου σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γηραιάς Ηπείρου. Το γεγονός ότι η αντισυστημική ψήφος στον ευρωπαϊκό Νότο εκδηλώθηκε κυρίως με αριστερό ή τουλάχιστον ιδιότυπο (Κίνημα 5 Αστέρων) πρόσημο, ενώ στον Βορρά και στην Ανατολή με νεοδεξιό-εθνικιστικό (και συχνά ακροδεξιό) πρόσημο δεν αλλάζει την ουσία του προβλήματος. Και η ουσία είναι η αμφισβήτηση της κατεστημένης νεοφιλελεύθερης πολιτικής που με επιμέρους διαφοροποιήσεις εφαρμόζουν τις τελευταίες δεκαετίες στην ΕΕ και η Χριστιανοδημοκρατία και η Σοσιαλδημοκρατία.
[mks_button size=”large” title=”Διαβάστε τη συνέχεια στο slpress.gr” style=”squared” url=”https://slpress.gr/diethni/eyroekloges-poios-trofodotei-tin-epelasi-tis-neas-dexias/” target=”_blank” bg_color=”#1e73be” txt_color=”#FFFFFF” icon=”” icon_type=”” nofollow=”1″]
orthodoxia.online