Το φως της δημοσιότητας είδε ανάρτηση στο fb νεαρού ιερέα ο οποίος κάνοντας κριτική σε πρόσφατες δηλώσεις Μητροπολίτη θεώρησε καλό να του πει «Σκάσε επιτέλους»!!!
Καταρχάς παίρνοντας παράδειγμα από τους πνευματικούς μας που δεν έχουν καν λογαριασμό στο fb, όχι γιατί δεν ξέρουν πως να το χειριστούν, αλλά γιατί επιλέγουν να διακονούν πρώτα την ενορία τους, με εξομολόγηση, κατήχηση, φιλανθρωπίες κ.τ.λ και μετά τα πλήθη του κόσμου στα κοινωνικά δίκτυα, θα θέλαμε να πούμε πως δυστυχώς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι δίκοπο μαχαίρι για τους ιερείς.
Από την μακρά πείρα μας στο διαδίκτυο ξέρουμε πως αρκετοί ιερείς δεν επιλέγουν να κάνουν μια Ορθόδοξη Σελίδα στο fb όπου θα τους δινόταν η δυνατότητα χωρίς να εμπλακούν σε προσωπομαχίες και πολλά λόγια να διαδώσουν τον ευαγγελικό λόγο, αλλά επιλέγουν να κάνουν προσωπικά προφίλ μαζεύοντας αρκετούς ακόλουθους που συνήθως ουδεμία σχέση έχουν με τον τόπο της διακονίας τους.
Φαίνεται πως έχουν λύσει τα ποιμαντικά θέματα εντός των ορίων τους, προσεύχονται όπως είναι η αποστολή τους νυχθημερόν για την σωτηρία των πνευματικών τους τέκνων και τους περισσεύει και χρόνος για ιεραποστολή εντός της Βαβυλώνας του φατσοβιβλίου, μακάρι ο καλός Θεός να τους δίνει δύναμη στην δύσκολη αποστολή που επέλεξαν.
Μετά από τον σύντομο αυτόν πρόλογο θα παραθέσουμε ορισμένα αποσπάσματα από τον Ιερό Χρυσόστομο
***
Διατί οφείλομεν να τιμώμεν τους ιερείς, να πειθαρχώμεν εις αυτούς και να μη τους κακολογώμεν.
(Εκ της 86ης ομιλίας του εις το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον)
Οφείλομεν να περιβάλλωμεν με πολλήν τιμήν τους λειτουργούς της χάριτος του αγίου Πνεύματος. Διότι μέγα είναι το αξίωμα των Ιερέων. Το φανερώνει και μόνος ο λόγος του Χριστού, αν τίνων αφήτε τας αμαρτίας, αφίενται αυτοίς (Ιωάν. Κ’ 23). Δια αυτό και ο Παύλος λέγει: πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε (Εβρ. ΙΕ’ 17). Εννοεί με αυτό ότι η τιμή μας προς τους ιερείς πρέπει να είναι πλήρης, ότι οφείλομεν προς αυτούς όχι σεβασμόν μόνον, αλλά και πειθαρχίαν και ύπακοήν.
Διότι συ μεν έχεις να μεριμνήσης μόνον δια την ιδικήν σου ψυχικήν σωτηρίαν. Διέθεσες καλώς τα κατ’ αυτήν; Σου είναι αρκετόν. Δια τον ιερέα όμως το πράγμα είναι πολύ διαφορετικόν. Δεν φθάνει να φροντίση δια τον εαυτόν του˙ οφείλει να μεριμνήση επιμελώς και δια την ψυχήν την ιδικήν σου. Και αν δεν ήθελε να το κάμη, πηγαίνει εις την κόλασιν μαζί με τους πονηρούς, όχι δια τα ιδικά του, τα προσωπικά του αμαρτήματα, αλλά δια τα αμαρτήματα του ποιμνίου του, καθ’ ην περίπτωσιν δεν έκαμεν ό,τι εξ αυτού εξηρτάτο, δια να το κατάρτιση καλώς˙ ένας επί πλέον λόγος, όχι μόνον δια να σέβεσθε τον Ιερέα, αλλά και δια να τον περιβάλλετε με πολλήν αγάπην και με μεγάλην συμπάθειαν.
Αυτό ηθέλησε να διδάξη και ο Παύλος, όταν έλεγεν ότι οφείλετε να πείθεσθε και να υπακούετε εις τους εν τη Εκκλησία ηγουμένους, διότι αυτοί αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών υμών και όχι αγρυπνούν απλώς, άλλ’ ως λόγον αποδώσοντες (Εβρ. ΙΓ’ 17). Ιδού, διατί πρέπει να φέρεσθε προς τους Ιερείς με πολύν σεβασμόν και πολλήν εύνοιαν.
Ας κάμωμεν προς τον ιερέα ό,τι και προς τον κοσμικόν άρχοντα.
Δεν βλέπετε τι γίνεται εις τους κοσμικούς άρχοντας; Ακόμη και εκείνοι, οι οποίοι, υπό πολλάς επόψεις, είναι καλύτεροί των, φέρονται προς αυτούς με πειθαρχίαν και υπακοήν και ανεξαρτήτως της προσωπικής αξίας των από σεβασμόν προς το αξίωμά των και προς το Κράτος, το οποίον αντιπροσωπεύουν. Πως, λοιπόν, προκειμένου περί ιερέως, οποίος είναι ο επιτετραμμένος του Θεού, όχι μόνον δεν τον σεβόμεθα και δεν τον ευλαβούμεθα, αλλά και τον καταφρονούμεν και τον κακολογούμεν, μερικοί δε και τον λούομεν με μυρίας ύβρεις; Πως, ενώ εμποδιζόμεθα από τον Χριστον να κρίνωμεν τους λαϊκούς, ακονίζομεν την γλώσσαν μας εις βάρος του ιερατείου; Πως δε θα δικαιολογηθώμεν δια την διαγωγήν μας αυτήν, όταν τα μεν τόσα ιδικά μας αμαρτήματα παρατρέχωμεν, σχολιάζωμεν δε πικρά το παραμικρόν αμάρτημα του άλλου; Δεν ηξεύρεις ότι με αυτό το κριτήριον, το τόσον εγωϊστικόν, το τόσον άνισον, το τόσον μισάδελφον, χειροτερεύεις ενώπιον του υπέρτατου Κριτού την ιδικήν σου θέσιν;
Δι’ όσους επικρίνουν τους ιερείς και δι’ όσους τους σέβονται.
Μ’ αυτά, τα όποια λέγω, δεν επιδοκιμάζω εκείνους, οι οποίοι διαχειρίζονται αναξίως την ιερωσύνην των, άπ’ εναντίας, τους οικτείρω πολύ και τους κλαίω. Άλλ’ όμως δεν θεωρώ δίκαιον να τους κρίνουν και να τους κατακρίνουν οι αποτελούντες το ποίμνιόν των, όπως το κάμνουν δυστυχώς τόσοι, ακόμη και οι περισσότερον απαίδευτοι και αμόρφωτοι και, επομένως, και ολιγώτερον κατάλληλοι εις το να κρίνουν τους άλλους.
Δι’ όλα, λοιπόν, αυτά και τον Θεόν ας φοβούμεθα και προς τους ιερείς ας δεικνύωμεν όλην την πρέπουσαν ευλάβειαν και τιμήν. Ο Θεός, τότε, θα μας ανταμείψη πλουσίως και δια τας ιδιαιτέρας αρετάς μας και δια τον σεβασμόν, με τον οποίον συμπεριεφέρθημεν προς τους πνευματικούς μας πατέρας.
Ο κακολογών τους ιερείς ανάξιος να εισέλθει εις τον ναόν.
Και αν μεν κακολογήση κανείς τον αδελφόν του, κρίνεται ανάξιος και ν’ αναγινώσκη τας Αγίας Γραφάς. Ίνα τι αναλαμβάνεις την διαθήκην μου δια στόματός σου; λέγει ο Θεός (Ψαλμ. ΜΘ’ 16)• έπειτα, δηλώνων δια τι η τοιαύτη απαγόρευσις, προσθέτει, καθήμενος κατά του αδελφού σου κατελάλεις (Αυτόθι 20). Πως, λοιπόν, όταν καταλαλής τον πνευματικόν πατέρα σου, πως θεωρείς τον εαυτόν σου άξιον να πατήση εις τα ιερά πρόθυρα του ναού; Πως τολμείς να νομίζης ότι σου είναι το τοιούτο συγχωρημένον;
Όσοι κακολογούν τον πατέρα των ή την μητέρα των θεωρούνται από την Γραφήν άξιοι μεγίστης τιμωρίας. Ποία, λοιπόν, ποινή δεν θα έπρεπε να επιβληθή κατ’ εκείνου, ο οποίος κακολογεί τον Ιερέα; Δεν φοβείσαι μήπως άνοιξη η γη και σε καταπίη ή κεραυνός πέση άνωθεν και σε κατακαύση;
***
Για να είμαστε δίκαιοι με τον νεαρό και μάλλον άπειρο ιερέα θα επισημάνουμε πως δεν έκανε ονομαστική αναφορά στον Μητροπολίτη, όμως το ξεκάθαρο λογοπαίγνιο που χρησιμοποίησε έδωσε την λαβή στον ηλεκτρονικό και έντυπο τύπο να εμφανίσει το σχόλιο του ως ευθεία επίθεση στον Μητροπολίτη.
Θα κλείσουμε λέγοντας πως οι στιγμές είναι δύσκολες, οι έριδες και τα σχίσματα καραδοκούν στη γωνία και όλοι από την μεριά μας θα πρέπει να συμβάλουμε στην ενότητα της Εκκλησίας μας που περνά δύσκολες ώρες εδώ και χρόνια.
Ευτυχώς έχουμε άξιους αρχιερείς και ιερείς που εργάζονται προς αυτήν την κατεύθυνση, ας τους στηρίξουμε και ας στηρίξουμε με τον καλό τρόπο και με την προσευχή μας αυτούς που σφάλλουν.
Δυστυχώς η αυτοδικαίωση δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος, η σιωπή είναι….
Πηγή: www.impantokratoros.gr
[the_ad id=”108846″]