Η Αποτομή Της Τιμίας Κεφαλής Του Αγίου Ιωάννου Του Προδρόμου από τον βασιλέα των Ιουδαίων Ηρώδη, την οποίαν εορτάζουμε σήμερα, μας δίδει την δυνατότητα ως ιστορικό γεγονός να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε πλήρως -μέσα από τα συγκλονιστικά γεγονότα- την μεγαλειώδη μορφή του Βαπτιστού του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Ο ταπεινός, δίκαιος, ευσεβής και άγιος Ιωάννης, ως τέκνο του ιερέως Ζαχαρία, ο οποίος συνδέονταν με συγγένεια και με την Παρθένο Μαρία, ζει ασκητικώς εις την έρημο κηρύττοντας την μετάνοια στον λαό του Ισραήλ, προετοιμάζοντας την “οδόν του Κυρίου” εξ’ ου και η προσωνυμία του “Πρόδρομος”.
Βαπτίζει στον Ιορδάνη όσους προσέρχονται σ’ αυτόν εξομολογούμενοι τις αμαρτίες τους. Διδάσκει τον λόγο και τις εντολές του Θεού τονίζοντας τη λύτρωση που θα φέρει ο αναμενόμενος Μεσσίας και καλεί όλους σε μετάνοια.
Ο μέγιστος των Προφητών, είναι αυτός, ο οποίος συνδέει την Καινή με την Παλαιά Διαθήκη και ύψιστος σκοπός της ζωής του υπήρξεν η αναγγελία της ενανθρωπήσεως του Υιού του Θεού, αφού με αυτόν τον τρόπον εδόθη η ευκαιρία της επιφανείας του Τριαδικού Θεού. Σ’ αυτόν, τον Ιωάννη τον Πρόδρομον, επιφύλασσεν ο Θεός την εξαιρετική τιμή της προαναγγελίας της σωτηρίας του γένους των ανθρώπων, την οποίαν είχεν υποσχεθεί αιώνες πριν, ο Ίδιος στους πρωτοπλάστους.
Ο Ιωάννης, διακατεχόμενος από βαθεία ταπείνωση, λέγει σε εκείνους που τον παρομοιάζουν με τον αναμενόμενο Μεσσίαν, ότι: “ου ουκ ειμί άξιος το υπόδημα των ποδών λύσαι” κι αποτολμά ακόμη και να αρνηθεί να βαπτίσει τον Ιησού, λέγοντας “εγώ έχω χρείαν υπό σου βαπτισθήναι, και συ έρχη προς με;”!
Tο πρόσωπο του Ηρώδη, σε αντίθεση με αυτό του δικαίου και Αγίου Προδρόμου, παρουσιάζεται ως αμαρτωλό και απερίσκεπτο, διότι με ιδιαίτερην ευκολία και επιπολαιότητα δίνει σοβαρές υποσχέσεις. Επίσης είναι αυτός, ο οποίος συζεί με την σκανδαλώδη κι εκδικητικήν Ηρωδιάδα…
Ο Θεός δια του ελεγκτικού κηρύγματος του Ιωάννου, προσφέρει την ευκαιρία στον Ηρώδη να αλλάξει τρόπο ζωής και να σταματήσει να είναι δούλος των παθών του. Ωστόσο, εκείνος κλείνει τα αυτιά του και προβαίνει στον αποκεφαλισμό του Ιωάννου προς ικανοποίηση του παρανοϊκού αιτήματος της κόρης της παράνομης γυναικός του.
Η αφορμή, λοιπόν, για να αρχίσει να μετρά αντίστροφα η επίγεια ζωή του Αγίου Ιωάννου, και η έναρξη της εξαγριώσεως του Ηρώδη Αντίπα εναντίον του, ήταν αυτά τα λόγια του Προφήτου: “Ουκ εξεστί σοι έχειν, την γυναίκα του αδελφού σου”. Η κατάλληλη ευκαιρία για την μνησίκακη Ηρωδιάδα, η οποία τόσον καιρό -χωρίς αποτέλεσμα- προσπαθούσε να πείσει τον Ηρώδη να συλλάβει τον Ιωάννη, δόθηκε κατά την ημέρα των γενεθλίων του βασιλέως. Ο ηδυπαθής και γοητευμένος Ηρώδης -από τον χορό και το κάλλος της Σαλώμης- παρά την λύπη του, διότι σεβόταν και τιμούσε τον Προφήτη, της υπεσχέθη την εκπλήρωση του αιτήματός της να έχει την κεφαλή του δικαίου Ιωάννου επί πινάκι … Η απόφαση εκτελέσθηκε ταχέως και σύντομα ένας στρατιώτης επέστρεψε με την ματωμένη ακόμη τιμία κάραν, η οποία σιωπηλώς απηύθυνε μομφή προς την εγκληματικήν αδυναμία του βασιλέως. Ο Άγιος Ιερώνυμος διηγείται πως η Ηρωδιάς ξέσπασε το μένος της πάνω στην κεφαλή του αθώου θύματός της τρυπώντας την γλώσσαν, η οποία έως πρότινος την ήλεγχε, με στιλέτο!
Οι μαθητές του Αγίου παρέλαβαν το σώμα του και μετέβησαν εις την Σεβάστεια προκειμένου να το ενταφιάσουν. Κατόπιν, επληροφόρησαν τον Χριστό περί του θλιβερού γεγονότος.
Ίσως με τα θεολογικά δεδομένα της ψευδοκουλτούρας της σημερινής εποχής, η ελεγκτική στάσις του Προδρόμου ως προς την διαπραττομένη μοιχεία του Ηρώδου, να χαρακτηριζόταν ως αδιάκριτος και ακραίος… Ωστόσο, ο Τίμιος του Κυρίου Πρόδρομος, ο Κήρυκας της Χάριτος, ο ασυμβίβαστος ασκητής, ζούσε μόνο για την αγάπη και τη δόξα του Χριστού. Αυτή την αφοσίωσή του την υπέγραψε με την ίδια του την κεφαλήν, αρνούμενος να γίνει συμμέτοχος ! Ο Πρόδρομος είναι ο γνήσιος Προφήτης, ο οποίος παραμένει ασυμβίβαστος και αρνείται να καλύψει την αμαρτία και τη διαστροφή ενός άρχοντος –του οποίου ο βίος θα έπρεπε να είναι παράδειγμα προς μίμηση για τους πολίτες- με ένα φαινομενικό «θεολογικό» μανδύα και με επιχειρήματα μιας «νεοπατερικής εποχής»… Η μεγαλύτερη μαρτυρία αυτής της συνέπειάς του προς την ορθή πίστη και πράξη είναι το τίμιον αίμα του το οποίον εκχύθη ώστε να δοξασθεί το παντοκρατορικό θέλημα του Θεού.
Με τον άμεμπτο βίο και τον θάνατό του ο Τίμιος Πρόδρομος, η καλλικέλαδος τρυγών της ερήμου, παραμένει για τους χριστιανούς, μέγας διδάσκαλος της πνευματικής ζωής και φωτεινό παράδειγμα για όποιον θέλει και επιζητά να ζήσει με αρετή και καθαρότητα καρδιάς.
Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη της Αποτομής της Τιμίας Κεφαλής του με αυστηρή νηστεία.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος β΄.
Μνήμη δικαίου μετ᾽ ἐγκωμίων· σοὶ δὲ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου Πρόδρομε· ἀνεδείχθης γὰρ ὄντως καὶ Προφητῶν σεβασμιώτερος, ὅτι καὶ ἐν ῥείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τὸν κηρυττόμενον· ὅθεν τῆς ἀληθείας ὑπεραθλήσας, χαίρων εὐηγγελίσω καὶ τοῖς ἐν ᾅδῃ, Θεὸν φανερωθέντα ἐν σαρκί, τὸν αἴροντα τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, καὶ παρέχοντα ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε…
Ὡς πάντων ὑπέρτερος, τῶν Προφητῶν ἀληθῶς, αὐτόπτης καὶ Πρόδρομος, τῆς παρουσίας Χριστοῦ, Προφῆτα γεγένησαι, ὅθεν καὶ παρ’ Ἡρῴδου, ἐκτμηθεῖς σου τὴν Κάραν, ἔδραμες τοὶς ἐν Ἅδῃ, προκηρύξαι τὸ λύτρον διὸ σὲ Ἰωάννη Βαπτιστά, ποθῶ γεραίρομεν.
Κοντάκιον
Ἦχος πλ. α΄…
Ἡ τοῦ Προδρόμου ἔνδοξος ἀπoτομή, οἰκονομία γέγονέ τις θεϊκή, ἵνα καὶ τοῖς ἐν ᾅδη τοῦ Σωτῆρος κηρύξῃ τὴν ἔλευσιν. Θρηνείτω οὖν Ἡρωδιάς, ἄνομον φόνον αἰτήσασα, οὐ νόμον γὰρ τὸν τοῦ Θεοῦ, οὐ ζῶντα αἰώνα ἠγάπησεν, ἀλλ᾽ ἐπίπλαστον πρόσκαιρον.
Κείμενο Α.Τ για το οrthodoxia.online
