Περί ελεημοσύνης
Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης
Ατένισε τόν αδελφόν σου μέ αγάπη καί οικτιρμούς καί βοήθησέ τον πρόθυμα. Είναι μέλος του Χριστού καί δικό σου ‒«αλλήλων μέλη εσμέν» (Εφ. 4, 25)‒, είναι ναός του Αγίου Πνεύματος. Ο Θεός τόν αγαπά καί τόν υπολήπτεται όπως καί σένα.
Δέν δίνεις τίποτε τό αληθινά δικό σου. Δίνεις ό,τι ανήκει στόν Θεόν, στά πενόμενα παιδιά του Θεού. Δέν είσαι τίποτε άλλο παρά οικονόμος καί διαχειριστής της θείας περιουσίας. Νά θεωρής τόν εαυτό σου ταπεινό υπηρέτη των «ελαχίστων» αδελφών του Κυρίου…
Νά μή δίδης στούς άλλους ανάλογα μέ τήν αξία τους, αλλά ανάλογα μέ τίς ανάγκες τους.
Η ελεημοσύνη κάνει καλό, πρίν απ᾽ όλα, στόν ίδιο τόν ελεήμονα.
Αληθινά ελεήμων είναι όποιος όλα τά εναγκαλίζεται καί δέν αφήνει κανέναν άνθρωπον έξω από τήν καρδιά του.Πως είναι δυνατόν αξίως, «μετά πίστεως καί αγάπης», νά δεχθής μέσα σου τό Σώμα του Χριστού, όταν περιφρονής καί δέν αγαπάς τά μέλη Του; Όλοι οι Χριστιανοί είναι μέλη του Χριστού, ανάμεσά τους καί ο πτωχός. Αγάπα τά μέλη Του, έχε συμπάθεια γι᾽ αυτά καί ο Κύριος θά σέ αξιώση τό πλούσιο έλεός Του…
Κάνε τό καλό ακόμη καί στούς αχαρίστους καί τούς κακούς, ώστε νά είσαι γνήσιο παιδί του Υψίστου…
Τί είναι ψευδής ευγνωμοσύνη στόν Θεό; Τό νά ευχαριστή κανείς τόν Θεό μονάχα μέ τά χείλη γιά τά αγαθά πού έλαβε καί νά χρησιμοποιή αυτά τά αγαθά μονάχα γιά τόν εαυτό του, χωρίς νά νοιάζεται γιά τόν πλησίον του… Τί νά τίς κάνη ο Θεός τίς ευχαριστίες μας, όταν δείχνουμε αχαριστία στήν πράξι; Όταν δέν δίνουμε στούς άλλους από εκείνα πού μας δίνει;
Θεία σοφία, τέλος, είναι νά μή σωρεύουμε πλούτη γιά τόν εαυτό μας, αλλά νά δίνουμε στόν φτωχό, ώστε νά θησαυρίζουμε θησαυρούς ασυλήτους καί αφθάρτους στόν ουρανό, όπως λέγει τό Ευαγγέλιο (Λουκ. 12, 33).
Κύριε, δίδαξέ με νά εκτελώ τά έργα της αγάπης πρός τόν πλησίον μέ προθυμία καί χαρά καί νά πιστεύω ότι προσφέροντας στούς άλλους δέν χάνω, αλλά κερδίζω… Κύριε, δέξου τίς προσφορές μου στό πρόσωπο των πτωχών…
Νά είσαι ζηλωτής της αγάπης. Όλα θά παρέλθουν, η αγάπη όμως θά μείνη, στόν αιώνα, όπως καί ο Θεός, πού είναι Αγάπη.