Κάθε φοράν κατά την οποίαν συνέρχονται οι χριστιανοί μιας ενορίας για να γίνει η θεία ευχαριστία γίνονται Εκκλησία, ολόκληρος η Εκκλησία…
Το γεγονός ότι η ενορία εκφράζει την ζωήν ολοκλήρου της Εκκλησίας, φανερώνεται και από την εν γένει πνευματικήν ζωήν των ενοριτών, η οποία πραγματώνεται εις τα πλαίσια της ζωής της ενορίας.
Η ενορία έχεις τους ιερείς, οι οποίοι υπάγονται εις τον κανονικόν Ορθόδοξον επίσκοπον της περιοχής και εγγυώνται διά την παρουσίαν του Χριστού εις την λειτουργικήν ζωήν και διά την ενότητα μαζί Του.
Εις την ενορίαν θα εύρωμεν και το μυστήριον των μυστηρίων, την θείαν ευχαριστίαν. Καθέ φοράν κατά την οποίαν συνέρχονται οι ενορίται διά να τελεσθή η θεία λειτουργία, πρέπει να γνωρίζουν ότι συνέρχονται «εν Εκκλησία», συγκροτούν την Εκκλησίαν ολόκληρον. Κάθε μέλος μιάς ενορίας ανήκει διά της ενορίας του εις την Καθολικήν Ορθόδοξον Εκκλησίαν.
Τοιουτοτρόπως, η ενορία δεν αποτελεί μέρος της Εκκλησίας αλλά ολόκληρον την Εκκλησίαν, η καθολικότης της οποίας προσδιορίζεται, εσωτερικώς, με την παρουσίαν του Χριστού εις την θείαν ευχαριστίαν.
Κατά την θείαν λειτουργίαν της ενορίας είναι παρών ο επίσκοπος. Αυτήν την…σημασίαν έχει το γεγονός ότι μνημονεύεται το όνομά του από τον ιερέα. Είναι, ακόμη, παρόντες οι πρεσβύτεροι της Εκκλησίας, οι διάκονοι και ολόκληρος ο λαός του Θεού.
Από το βιβλίο του πατρός Αντωνίου Αλεβιζοπούλου «Εφόδιον Ορθοδοξίας»