Ορθοδοξία

Η δαιμονισμένη και οι Χαιρετισμοί της Παναγίας

Η δαιμονισμένη και οι Χαιρετισμοί της Παναγίας

Newsletter

   

Αν δεν το ακούγαμε οι ίδιοι από το στόμα μιας ευσεβούς μεν και πιστής, αλλά εξαιρετικά επιφυλακτικής για να μην πω δύσπιστης, σε θέματα θαυμάτων,  σεβάσμιας γυναίκας, θα λέγαμε ότι ίσως κάποια σημεία της διήγησης είναι υπερβολικά !

Έχοντας υπάρξει – για την εποχή και το φύλο της – μία εξαιρετική επιχειρηματίας, έχοντας συστήσει με τον μακαριστό σύζυγο της μια πολύ εύρωστη και γνωστή επιχείρηση, που τώρα διαχειρίζονται τα παιδιά τους , η αγαπητή μας φίλη είχε μια καλή μεν, όχι όμως συνειδητή και στενή σχέση με την Εκκλησία !

Ήταν μέχρι πριν λίγα χρόνια μια Χριστιανή – κατά δική της ομολογία – των Χριστουγέννων και του Πάσχα !

Ούτε πνευματική ζωή, ούτε εκκλησιασμός, ούτε μετοχή στα Μυστήρια !

Ακόμη και μετά τον θάνατο του συζύγου της, του εκτελούσε μεν τα δικαιώματα του, δηλαδή τρισάγια μνημόσυνα και τα σχετικά, αλλά κυρίως για κοινωνικούς, συμβατικούς – όπως πάντα μας λέει η ίδια – λόγους !

Μαθαίνοντας από έναν βαστάζο, ο οποίος και γείτονας της είναι και ο οποίος διακονούσε ως Ιεροψάλτης στον Ναό που εκτελούσε τα Ιερά Μνημόσυνα, για τους Χαιρετισμούς, και μάλιστα για την ευλογημένη συνήθεια των Βορειοελλαδιτών αδελφών μας να μοιράζουν βιβλιαράκια Χαιρετισμών στο Τεσσακονθήμερο Μνημόσυνο, μας ζήτησε να της προσφέρουμε γύρω στα διακόσια να τα μοιράσει, εις μνήμη του συζύγου και των συγγενών της, για τους οποίους κάθε χρόνο και επί πολλά χρόνια εκτελούσε ανελλιπώς Μνημόσυνο !

Τα διευκρινίζουμε αυτά ευθύς εξ αρχής για να καταστήσουμε σαφές στην αγάπη σας ότι δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε ως ζηλώτρια περί τα πνευματικά, πολλώ δε μάλλον ως θρησκόληπτη.

Προχθές το βράδυ λοιπόν, όταν την επισκεφθήκαμε στο σπίτι της, μαζί με πολλά όμορφα που είπαμε μας διηγήθηκε και το ακόλουθο περιστατικό, που της δυνάμωσε την πίστη, ότι οι Χαιρετισμοί της Παναγίας μας αποτελούν όχι μόνο βακτηρία, καταφυγή, σκέπη και προστασία των πιστών Χριστιανών, αλλά και διώκτη και όλεθρο των φρικτών δαιμόνων !!

Σχεδόν κάθε Κυριακή πηγαίνει με την εξαδέλφη της εκδρομή !

Παρά το προχωρημένο της ηλικίας της οδηγεί και συχνά επισκέπτεται και στην Αττική και σε κοντινούς Νομούς Ιερά Προσκυνήματα και Ιερές Μονές !

Αρχές του χρόνου, και συγκεκριμένα δύο μέρες μετά τα Άγια Θεοφάνεια, οκτώ Ιανουαρίου του 2017, ξεκίνησαν πολύ πρωί με την ξαδέλφη της για να λειτουργηθούν σε κάποιο Μοναστήρι, που για εύλογους λόγους δεν θα αναφέρουμε για να μην κοινολογηθεί η αρετή και το χάρισμα του Λειτουργού !

Μάλιστα έφυγαν βιαστικά και δεν είχαν πάρει ένα από τα πακετάκια με τα 80 τευχίδια των Χαιρετισμών, που οι βαστάζοι τους ετοιμάζουν και τακτικά τους πηγαίνουν για να δίνουν ως ευλογία !!

Το κατάλαβαν αργά, στα μέσα της διαδρομής, αλλά πίστευαν ότι στο πορτμπαγκάζ θα είχε κάποιο να προσφέρουν !

Φθάνοντας διαπίστωσαν ότι και αυτά θα είχαν δοθεί και στεναχωρήθηκαν μιας και δεν είχαν ξαναπάει σε αυτό το Μοναστήρι Χαιρετισμούς και πολύ θα το ήθελαν !

Εισήλθαν στο Ναό στη μέση σχεδόν της Θείας Λειτουργίας, άκουσαν τον Απόστολο από την Καλόγρια, το Ιερό Ευαγγέλιο από τον πάλλευκο Λειτουργό, κοινώνησαν τα Άχραντα Μυστήρια και λίγο μετά στο Αρχονταρίκι που πήγαν για καφέ ξεκίνησαν οι θαυμαστές παρεμβάσεις της Πρόνοιας του Θεού, που τελικά φάνηκε ότι σκοπό είχαν να δυναμώσουν την πίστη τους στην αξία των Χαιρετισμών !

Μπαίνοντας λοιπόν στο νοικοκυρεμένο Αρχονταρίκι το μάτι τους έπεσε σε δύο μικρές στοίβες με βιβλιαράκια των Χαιρετισμών ! Ήταν τα ίδια ακριβώς βιβλιαράκια με αυτά που μοιράζουν οι βαστάζοι !Τα ίδια ακριβώς με αυτά που ήθελαν να φέρουν ως ευλογία για να μοιραστούν !

Ήταν επιμελώς τοποθετημένα στην κορυφή ενός μεγάλου τραπεζιού, μπροστά ακριβώς από την καρέκλα που θα καθόταν λίγο αργότερα ο Ιερέας !

Τους έκανε εντύπωση, κοιτάχτηκαν με νόημα μεταξύ τους αλλά μιας και ήταν κόσμος πολύς που έμπαινε για να πάρει καφέ, δεν το σχολίασαν !

Μετά από λίγο ήλθε και ο σεβαστός Λευίτης, σηκώθηκαν, πήγαν να πάρουν την ευχή του μαζί με τους άλλους Προσκυνητές και αφού του φίλησαν το χέρι ο καλός Ιερέας τους προσέφερε, και σε αυτές και σε όλους , από ένα βιβλιαράκι των Χαιρετισμών !

Κοιτάχτηκαν ξανά οι δύο εξαδέλφες , δεν μίλησαν και κάθισαν !

“Σας τα έδωσα όχι για να τα καταχωνιάσετε σε κάνα συρτάρι, αλλά για να τους διαβάζετε ! Καθημερινά !! Ακούτε … Καθημερινά !!” ήταν οι πρώτες κουβέντες του Ιερέα σε όσους είχαν καθίσει για να κεραστούν !!

“Μεγάλη ωφέλεια θα δείτε από τους Χαιρετισμούς !! Πολλά θαύματα γίνονται !! Προστασία από την Παναγία μας θα έχετε διαβάζοντας τους κάθε ημέρα !! Θα σας σκεπάζει και εσάς και τα παιδιά και τα εγγόνια σας από κάθε κακό !! Έχω πει εδώ στις Καλογραίες , ειδικά στις νέες, την ώρα που διακονούν τους Χαιρετισμούς να λένε ! Και αν ξεχνάνε κάτι να σταματάνε, να βγάζουν το βιβλιαράκι να θυμούνται την αρχή και πάλι να τους λένε από μέσα τους ! Σε παγκοινιές, στα διακονήματα, στον κήπο, πάντα με τους Χαιρετισμούς στο στόμα και στο μυαλό !

Η καλή μας αδελφή με την εξαδέλφη της κρατώντας στα χέρια τους, αυτά τα ίδια βιβλιαράκια που και οι ίδιες ήθελαν να φέρουν και να μοιράσουν και ακούγοντας τα λόγια αυτά από το στόμα του Ιερέα, είχαν μείνει ενεές !

Ήρθαν οι καφέδες, η κουβέντα άλλαξε και σιγά σιγά άρχισαν να αποχωρούν οι πρώτοι Προσκυνητές !

Σκόπιμα κάθισαν οι δύο μας φίλες επειδή ήθελαν να μιλήσουν στον Ιερέα !

Όταν ήδη είχαν φύγει οι περισσότεροι και οι αδελφές άρχισαν να μαζεύουν την Τράπεζα, τον πλησίασαν και η καλή μας φίλη του είπε !

“Γέροντα θα το πιστεύατε ότι και εμείς είχαμε σκοπό να σας φέρουμε αυτά ακριβώς τα βιβλιαράκια, να τα δώσουμε στις Μοναχές να τα μοιράζουν ?”

“Που τα βρήκατε εσείς αυτά τα τευχίδια των Χαιρετισμών ? “ ρώτησε ο καλός Ιερέας και πριν προλάβουν να απαντήσουν πρόσθεσε

“Και πριν μοίραζα και εδώ και στον Ναό που υπηρετούσα ω Εφημέριος βιβλιαράκια με Χαιρετισμούς !
Όταν όμως μου έφερε μια πνευματική μου κόρη ένα πριν κάποια χρόνια ένα από αυτά , και είδα το πόσο καλαίσθητο ήταν και πόσο μεγάλα γράμματα έχει, και κυρίως τον Πρόλογο, τότε της ζήτησα να τους γράψει να της στείλουν !
Από τότε επικοινωνεί αυτή μαζί τους, της στέλνουν ταχυδρομικά Χαιρετισμούς, μου τους φέρνει στην Εξομολόγηση και τους μοιράζω.
Εσάς όμως πως έχουν βρεθεί στα χέρια σας ?”

Η καλή μας αδελφή, που πάντα ποιεί το καλό εν κρυφώ και παραβύστω, και επιμένει να κρατάει καλά σφραγισμένα και να μην διαλαλεί όσα καλά κάνει, απάντησε λέγοντας την αλήθεια μεν , αλλά κρύβοντας την δική της μέγιστη και καθοριστική συμμετοχή στο έργο της διάδοσης των Χαιρετισμών !!!

“Να κάποιοι αδελφοί που έχουν χώρο στο σπίτι τους και παίρνουν τις κούτες από τον τυπογράφο, και είναι γείτονες μου, μου ετοιμάζουν και εμένα πακετάκια και κάθε Κυριακή που πάω σε κάποιο Μοναστήρι ή Προσκύνημα, τα δίνω ευλογία να μοιράζονται !”

“Πω πω ευλογημένη να σαι και εσύ και αυτοί που τα εκδίδουν και τα μοιράζουν !! Δεν ξέρετε πόσο καλό κάνετε !! Δεν ξέρετε πόσο πολύ ωφελούνται οι ψυχές !! Αχ… πόσο τους τρέμουν οι δαίμονες !!!”

Εκεί σταμάτησε ο παππούλης την διήγηση, έκανε να σηκωθεί αλλά σαν κάτι να έβαλε την καλή μας φίλη, που και λιγομίλητη είναι και γενικά απερίεργη και πάντα διακριτική , και τον ρώτησε ..

“ Τι εννοείτε πάτερ μου λέγοντας ότι τους τρέμουν οι δαίμονες ?”

Ο Γέροντας αρχικά σιώπησε. Την κοίταξε βαθιά στα μάτια και της είπε

“ Δεν τα λέω αυτά στον κόσμο. Πολύ σκιάζονται. ´Αλλοι δεν τα πιστεύουν …. Αχ ο διάβολος… αυτή είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του, κόρη μου… να μας κάνει να πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει… έλα μωρέ…υποβάλλει στο μυαλό του κόσμου… φαντασίες των παπάδων είναι όλα αυτά…. δαίμονες και αηδίες… μην τα πιστεύετε…. έτσι λέει ο διάβολος κόρη μου για να κάνει την δουλειά του…. αχ… και έτσι και βρει κενά και του δώσουμε δικαίωμα με την εφάμαρτη ζωή και τις αισχρές μας πράξεις… αχ να ξέρατε παιδιά μου πόσο ταλαιπωρεί το πλάσμα του Θεού !”

Οι δύο μας φίλες δεν διέκοψαν τον καλό Λευίτη !!

“Ευτυχώς ο Φιλάνθρωπος Δεσπότης μας δεν μας έχει εγκαταλείψει !! Όπλον κατά του διαβόλου τον Σταυρό Του έδωσε !! Και η Παναγιά μας όπλο ακαταμάχητο κατά των δαιμόνων τους Χαιρετισμούς Της μας έδωσε !!!”

“Τι εννοείτε πάτερ μου ότι οι Χαιρετισμοί είναι όπλο κατά των δαιμόνων !”

Ο καλός Γέροντας δίστασε και πάλι αλλά συνέχισε

“Άκου δεν θέλω να τα λέω αυτά !! Και προς Θεού μην νομίσετε ότι κάτι είμαι η κάτι κάνω !! Απλά όταν μου έρχονται άνθρωποι και μου διηγούνται το πόσο ταλαιπωρούνται από τις μεθοδείες του πονηρού, δεν μπορώ να μένω αμέτοχος ! Πονάει η ψυχή μου ! Βάζω το πετραχήλι μου και τους διαβάζω ευχούλες !!
Όχι κατευθείαν εξορκισμούς που μου ζητάνε όλοι πολύ…. Δεν είναι σωστό να αντιπαρατεθείς με την πρώτη στον σατανά…Δεν ξέρεις πως θα αντιδράσει και τι κακό ενδεχομένως να προκληθεί ….Ευχούλες λέω στην αρχή… σαν υετός, σαν βροχούλα να έρθει η Χάρις του Θεού και το Έλεος Του στο ταλαίπωρο πλάσμα Του… και μετά σιγά σιγά όταν μπει σε μια σειρά , θα πούμε και τα παραπάνω, να τον εκδιώξουμε τον κακο και τα δαιμόνια του ! “

Οι δύο μας φίλες κάθονταν σιωπηλές και άκουγαν με έντονο ενδιαφέρον τα όσα τους έλεγε !!

“ Να.. όταν έρχονται και μου λένε …διάβασε μου παπά νου ευχή για τα μάγια… ερχόμαστε εδώ δίπλα από το Αρχονταρίκι, να μην βλέπει ο επισκέπτης στο Ναό και σκανδαλίζεται , στην γωνία εκεί έξω, που είναι το Προσκυνητάρι με το Καντήλι και την Εικόνα της Παναγίας μας, και τους βάζω να διαβάσουν λίγο κάποιες ωδές από τον Μικρό Παρακλητικό και κάποια Τροπάρια της Παναγίας… να Την παρακαλέσουν δηλαδή οι ίδιοι για το πρόβλημα τους, να δει και το δαιμόνιο ότι δεν τρέχουν στα μέντιουμ και στους μάγους να τους λύσουν τα μάγια – λες και ο διάβολος θα διώξει ποτέ τον διάβολο – αλλά προστρέχουν στην Μητέρα του Κυρίου και μάνα όλων μας, και έτσι να ενεργήσει η Χάρις του Θεού !!

Και εγώ κάθομαι δίπλα με το πετραχήλι μου και λέω τους Χαιρετισμούς !!

Αυτή είναι η γραμμή που μου παρέδωσε ο μακαριστός Γέροντας μου, που κι αυτός την βίωσε χρόνια ως υποτακτικός στο Άγιο Όρος σε αυστηρούς Γεροντάδες, που όταν έκαναν το εργόχειρο τους έλεγαν άλλοτε το “Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με “ μαζί με το “Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς” και όταν ένοιωθαν ότι κουραζόταν ο νους από την ευχή ξεκινούσαν τους Χαιρετισμούς, αλλά κοίτα, άλλο το πρόγραμμα των ασκητών στην έρημο του Αγίου Όρους και άλλο το δικό μας στον κόσμο ! “

Και συνέχισε ο καλός Ιερέας

“ Τι λέμε στους Χαιρετισμούς …..Χαίρε το των Αγγέλων πολυθρύλητον θαύμα, Χαιρε το των δαιμόνων πολυθρήνητον τραύμα… καταλαβαίνετε τι λέει… ότι θρηνούν οι δαίμονες και μόνο που μας ακούν να Την χαιρετίζουμε….

Και αν κοιτάξετε τους Χαιρετισμούς θα δείτε ότι βρίθουν από παρόμοιες εκφράσεις…. Χαίρε ανόρθωσις των ανθρώπων, χαίρε κατάπτωσις των δαιμόνων, και αλλού… Χαίρε θάλασσα ποντίσασα Φαραώ τον νοητόν…δηλαδή τον διάβολο…τον καταποντίζει η επίκληση της Παναγίας μας….και πάλι Χαίρε αοράτων εχθρών αμυντήριον…ποιοί είναι οι αόρατοι εχθροί, οι δαίμονες είναι και εμείς αμυνόμεθα, προφυλασσόμαστε με το να λέμε τους Χαιρετισμούς !!

Έρχονται και μου λένε …Παππούλη πήραμε και διαβάζουμε τους εξορκισμούς τους Αγίου Κυπριανού.. και το λένε με μία ευκολία… τους λέω… αυτά είναι λόγια των Ιερέων… μην διαβάζετε εσείς εξορκιστικές ευχές…δεν έχετε την Ιερωσύνη.. τι να πω… ο κόσμος τα δικά του κάνει… τους καταλαβαίνω , απελπισμένοι είναι… και για αυτό τους το λέω και σε αυτές και σε εσάς.. Θέλετε προστασία από τα μάγια και τα δαιμόνια ?… τους Χαιρετισμούς να λέτε… κάθε μέρα… πολλές φορές… μέχρι που θα τους μάθετε απ έξω !!

Αχ… να ξέρατε πόσο τους καίνε τους δαίμονες οι Χαιρετισμοί..
δεν θα πρεπε να σας το πω… αλλά ας είναι…

Μου ήρθε μια νέα κοπέλα με την μητέρα της… κοσμική κοπέλα… δε φταίνε και τα παιδιά… αυτά βλέπουν να γίνονται, αυτά κάνουν… δεν καταλαβαίνουν πως με την εφάμαρτη ζωή ανοίγουν την πόρτα στο διάβολο και τα δαιμόνια του…

Λοιπόν η κοπέλα άρχισε να μην θέλει να πάει στη Σχολή της, σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο, κλείστηκε στον εαυτό της, είχε μαύρες σκέψεις… ξέρεις τώρα… να κάνει κακό στον εαυτό της.. τέτοια της έβαζε στο μυαλό ο παμπόνηρος….απελπίστηκε αυτή… απελπίστηκε και η μάνα… και ήρθαν εδώ στον Άγιο μας… να προσκυνήσουν να λυτρωθεί…

Με πιάνει η μάνα της… Παππούλη μου το και το με το παιδί μου, σε παρακαλώ διάβασε της ευχές να φύγει το κακό…τι να κάνω… τις λυπήθηκα … και την έφερα εδώ δα που βλέπετε… και της δίνω να διαβάζει λίγο από τον Παρακλητικό, ενώ εγώ ξεκίνησα να λέω από μέσα μου τους Χαιρετισμούς….

Όταν έφτασα στο γράμμα Λ εκεί που γράφει αυτό που σας είπα δηλαδή το …Χαίρε ανόρθωσις των ανθρώπων, χαίρε κατάπτωσις των δαιμόνων… το επανέλαβα δυο τρεις φορές …και ω Παναγία μου τι έγινε…

Η ήρεμη κοπελίτσα που διάβαζε αργά τις ωδές του Παρακλητικού, γυρνάει ξαφνικά το κεφάλι της, μου ρίχνει μια αγριεμένη ματιά, πως να σας το πω , βλοσυρή ματιά, σας το λέω και ανατριχιάζω, και με μία φωνή αλλόκοτη… τραχιά, άγρια, απόκοσμη, σαν να γρύλιζε άγριο ζώο…ξεστόμισε

“ Σκάσε τραγόπαπα, σκάσε πια, δεν βαρέθηκες να την χαιρετάς τη Μαρία….”

… και μετά άρχισε έναν οχετό από βωμολοχίες, αχ Παναγία μου, δεν μίλαγε η κοπελίτσα, ο μυσαρός μίλαγε…

Σταύρωνα το κορίτσι με τον Σταυρό αυτό που βλέπετε και μετα από λίγο ηρέμησε και συνέχισε να διαβάζει και τα Απολυτίκια της Κοιμήσεως και τους Ευαγγελισμού και το το Θεοτόκε Παρθένε… ήρεμα ως πριν…σαν να μην έγινε τίποτα… δεν το θυμόταν καν μετά.

Ξαναήρθε με την μητέρα της, μια δυο φορές και την ξαναδιάβασα αλλά δεν ξανάπε το δαιμόνιο αυτά τα λόγια..

Μετά μου είπε η Ηγουμένη ότι στην Παναγιά την Μαλεβή που είχαν πάει να προσκυνήσουν, ήρθε στην κοπέλα έντονη αδιαθεσία, βγήκε έξω και έκανε εμετό πολύ… και μετά ξαλάφρωσε…. η Παναγία μας την λευτέρωσε στο σπίτι Της… το ξέρετε δα ότι η Παναγιά η Μαλεβή πρώτη φορά μυρόβλυσε τη ώρα που της έψαλλαν τους Τέταρτους Χαιρετισμούς πριν πολλές δεκαετίες … τυχαίο δεν νομίζω να ήταν, ότι εκεί ελευθερώθηκε το κορίτσι.

Ε… από τότε κατάλαβα πια ξεκάθαρα το πόσο τον καίνε τον διάβολο οι Χαιρετισμοί..

Και για αυτό το λέω και το ξαναλέω…

Μην πιάνετε να λέτε λόγια των παπάδων, μην διαβάζετε ευχές εξορκιστικές… τους Χαιρετισμούς να λέτε…

Μου λένε… Παππούλη μου διαβάζουμε αλλά είναι αρχαία και δεν τα καταλαβαίνουμε… τους λέω… δεν πειράζει τα καταλαβαίνει ο διάβολος με τους δαίμονες του και παίρνουν δρόμο και τρέχουν… ακούσατε Μαρία Την είπε την Παναγία μας… δεν τολμά καν να Την αποκαλέσει με το Όνομα Της, Παναγία ή Θεοτόκο…καίγεται όταν Την ακούει να Την επικαλούμεθα και να Την χαιρετίζουμε με τους Χαιρετισμούς Της ….

Για αυτό σας λέω όταν είδα ότι το βιβλιαράκι αυτό των Χαιρετισμών το γράφει στην πρώτη σελίδα .. ότι είναι επιθυμία και εντολή της Δέσποινας μας να διαβάζουμε κάθε μέρα τους Χαιρετισμούς, ε…. από τότε παρακαλώ την πνευματικοθυγατέρα μου και οικονομεί η Παναγία μου και έχουμε εδώ βιβλιαράκια και τα μοιράζουμε ευλογία !”

Ακούγοντας αυτά τα λόγια οι δύο εξαδέλφες αισθάνθηκαν ότι πολύ οικοδομήθησαν πνευματικά και τόσο πολύ ενισχύθηκε η πίστη τους, ώστε με περισσότερο ακόμη ζήλο από ότι πριν, και με ζέση υπέρμετρη, να διακονούν το έργο αυτό της διάδοσης των Χαιρετισμών , πάντα αθόρυβα, πάντα αποτελεσματικά, όπως η Υπεραγία Θεοτόκος μας τις φωτίζει !!

Αμήν !! Γένοιτο !!