Η ὕπαρξη τῆς ἀγάπης εἶναι αὐτή πού ἀποκαλύπτει τόν βαθμό τῆς ὀρθοδοξίας μας καί ὄχι βεβαίως οἱ ζητω-ορθοδοξιακές κραυγές καί κινήσεις μας, καθώς πολύ ὀρθά ἔχει εἰπωθεῖ.
Από τήν ἄποψη αὐτή αὐτό πού προβάλλει ἡ ἑορτή τῆς ὀρθοδοξίας εἶναι τό τοῦ ἀποστόλου «ἀληθεύοντες ἐν ἀγάπῃ» (᾽Εφ. 4, 15).
Πατᾶμε στέρεα πάνω στήν ἀλήθεια τῆς παράδοσης τοῦ Χριστοῦ καί τῶν ἀποστόλων καί φανερώνουμε τό στέρεο αὐτό πάτημά μας μέ τό βίωμα τῆς ἀγάπης μας.
Αλήθεια καί ἀγάπη συνυπάρχουν στήν πορεία τῆς Εκκλησίας μας καί συνεπῶς ἡ ἔκπτωση τῆς μίας ἐκ τῶν δύο διαστρέφει καί τίς δύο.
Σέ μία ἐποχή σάν τή σημερινή, ὅπου πάμπολλοι παραμορφωτικοί φακοί ὑπάρχουν πού διαστρεβλώνουν τήν ἀλήθεια, ἀκόμη καί μέσα στήν ὀρθόδοξη ᾽Εκκλησία μας, ἡ Κυριακή τῆς ὀρθοδοξίας γιά μία ἀκόμη φορά ἔρχεται μέ τήν ἀνάμνηση τῆς ἀναστήλωσης τῶν εἰκόνων νά μᾶς ὑπενθυμίσει τόν ρεαλισμό τοῦ Θεοῦ μας μέ τήν κατά σάρκα Γέννησή Του καί τό μεγαλεῖο μας ὡς ἀνθρώπων πού συνιστᾶ καί τόν σκοπό τῆς σάρκωσής Του, δηλαδή τήν ἀναμόρφωση τῆς εἰκόνας Του μέσα μας, τήν ἴδια τή θέωσή μας.
Η πορεία μας πιά εἶναι μονόδρομος: μέσα στήν ᾽Εκκλησία Του διά τῆς τηρήσεως τῶν ἁγίων Του ἐντολῶν, κατεξοχήν δέ τῆς ἀγάπης.
Διαβάστε εδώ όλο το κείμενο
παπα Γιώργης Δορμπαράκης