Πολλοί φοβούνται την αλάδωτη νηστεία γιατί νομίζουν πως θα στερήσουν τον οργανισμό τους από θρεπτικά συστατικά. Γιατί όμως οι άγιοι πατέρες της εκκλησίας θέσπισαν την αλάδωτη ευλογημένη νηστεία;
Όταν η εργασία που κάνουν είναι χειρωνακτική ο φόβος είναι διπλός.

Η παρακάτω ιστορία με πρωταγωνιστή τον Γέροντα Σίμωνα Αρβανίτη μιλάει για μία τέτοια περίπτωση.

• Είχε έλθει στον Γέροντα, θυμάται ο π. Ζωσιμάς, ένας κηπουρός εργάτης στην αρχή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και εξομολογήθηκε. Στο τέλος του είπε ο Γέροντας:

Να νηστέψεις όλες τις ημέρες από λάδι, σαρανταεννέα ημέρες, και θα καταλύεις Σάββατο και Κυριακή. Τότε μόνο επιτρέπεται το λάδι. Τις άλλες ημέρες το φαγητό θα είναι αλάδωτο.

Ο εργάτης, μόλις άκουσε από τον Γέροντα αυτή τη μεγάλη νηστεία, φοβήθηκε και είπε: «Πάτερ Σίμων, με αυτά τα δύο μου χέρια ζω την οικογένειά μου, έχω έξι παιδιά. Εάν κάνω αυτή τη νηστεία και δε φάω το λάδι, θα πέσω κάτω και θα αρρωστήσω και θα πεθάνουμε όλοι από την πείνα».

Ο Γέροντας τον ενθάρρυνε και του είπε: «Όχι, παιδί μου, δεν θα πεθάνετε. Αντίθετα, θα είσαι πιο υγιής. Διότι αυτή την εποχή περιστρέφεται το αίμα του ανθρώπου τετρακόσιες φορές περισσότερο από τις άλλες εποχές και η νηστεία ωφελεί.

Δεν παθαίνει ο άνθρωπος τίποτα, έχει την υγεία του και τρώει το φαγητό του με όρεξη. Όλοι οι άλλοι που δεν τηρούν τη νηστεία, όπως λέει η Εκκλησία μας, αρρωσταίνουν από πολλές αρρώστιες και καταλήγουν στα νοσοκομεία και κατόπιν τους τρώνε τα μαχαίρια.

Αλάδωτη νηστεία: Γιατί η εκκλησία θέσπισε αυτή την νηστεία;

Οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, που εθέσπισαν αυτή την ευλογημένη νηστεία, τα πρόβλεψαν όλα.

Πρώτον, από σεβασμό στα Πάθη του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, οφείλομε ως χριστιανοί να αγωνιστούμε και να καθαριστούμε με τη νηστεία, την προσευχή και την ιερά εξομολόγηση, για να αναστηθούμε κι εμείς μαζί με τον Κύριό μας Ιησού Χριστό το Πάσχα εις την Ανάσταση και δεύτερον, αυτή την εποχή η νηστεία ωφελεί, όπως αναφέραμε πιο πάνω.

Οι άγιοι Πατέρες λένε: «Νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, ουράνια χαρίσματα λαβών. Διά της νηστείας εύρον την ψυχήν μου». Και ο Γέροντας συνέχισε: «Να ξέρεις ακόμη κάτι. Να ζυγιστείς τώρα πόσο είσαι και θα δεις ότι, μέχρι το Πάσχα, θα βάλεις και δύο κιλά παραπάνω».

Ο εργάτης αναπαύθηκε από τα λόγια του Γέροντα, πήρε θάρρος, δύναμη και υποσχέθηκε ότι θα κάνει υπακοή σε όλα αυτά που του είπε. Πήρε την ευχή του και έφυγε χαρούμενος.

Ο εργάτης ήλθε ξανά στον Γέροντα τη Μεγάλη Εβδομάδα, για να εξομολογηθεί, και του είπε:

• Πάτερ Σίμων, την ευχή σου. Με γνωρίζεις; Είμαι ο κηπουρός, που φοβόμουνα να νηστέψω. ΄Εκανα όπως με συμβούλεψες. Φοβόμουνα πως θα ζαλιστώ και θα πέσω κάτω. Όμως, όχι μόνο δεν ζαλίστηκα, αλλά είχα και πιο πολλή δύναμη από πρίν, που δε νήστευα. Και στην υγεία μου έγινα καλά. Πριν είχα πονοκεφάλους, με πονούσαν τα πόδια μου και όλο μου το σώμα, ήμουν ένα ερείπιο.

Με τη νηστεία που έκανα, μου έφυγαν όλα αυτά, δεν έχω τίποτα. Είμαι υγιέστατος! ΄Ετρωγα δύο πιάτα γεμάτα. Μάλιστα σήμερα, πάτερ Σίμων, πήγα και ζυγίστηκα και έγινε όπως μου είπες. Πήρα δύο κιλά. Ευχαριστώ τον Θεό και εσάς, πάτερ Σίμων, που με κάνατε καλά και με βάλατε στο δρόμο του Θεού. (B – 147 / 148).

Γέροντας Σίμων Αρβανίτης

π. Ζωσιμάς: Αποφθέγματα του π. Σίμωνος Αρβανίτη (+1988)