Ἐλεημοσύνη δέν εἶναι μόνο νά δίνης ἀπό τό σακουλάκι σου.
Ἐλεημοσύνη εἶναι νά δέχεσαι τόν ἄνθρωπο νά καθίσει δίπλα σου, χωρίς νά τόν ἀπομακρύνεις μέ τόν λογισμό σου.
Ἔχεις κάποιο συνάδελφο, ὁ ὁποῖος διέρχεται μία συμφορά στήν ζωή του.
Πρέπει νά ξέρης πῶς νά τόν παρηγόρήσης, πῶς νά καταπραΰνεις τό πρόσωπό του.
Γιά τούς φτωχούς μπορεῖς νά κάνης μία σύντομη προσευχή:
”Κύριε ἐλέησε τόν τάδε”, ἐάν δέν μπορεῖς κάτι νά τοῦ δώσεις, γιατί εἶσαι μέσα στό λεωφορεῖο κι ἐκεῖνος στό πεζοδρόμιο.
Τό ἐρώτημα εἶναι σέ ποιά κατάσταση εὑρίσκεται ἡ καρδιά μας ὅσον ἀφορᾶ τόν πόνο, πού ἐπικρατεῖ γύρω μας;
Τό μεγαλύτερο ἔργο γιά τό ὁποῖο θά ἀπολογηθοῦμε στήν Μέλλουσα Κρίση, θά εἶναι αὐτό:
”Γιατί δέν ἔδωσα περισσότερη προσοχή στούς συνανθρώπους μου”;
Γέροντας Ἀρσένιος Παπατσιόκ
Κάνε το σχόλιο σου