Δεν παίρνουμε ούτε θετική, ούτε αρνητική στάση για πράγματα ή για πρόσωπα, όποια κι αν είναι αυτά.
Όταν κάποιος θελήσει να «δει» τις καταστάσεις με το «πνευματικό μικροσκόπιο», θα αντιληφθεί ότι ως Χριστιανοί πιστεύουμε πως υπάρχει Θεός, άρα σε αυτόν θα προσευχόμαστε για να λάμψει η αλήθεια.
Από την άλλη, ξέρουμε ότι υπάρχει και ο διάβολος, που μπορεί έναν Άγιο να τον κάνει δαίμονα σε μία στιγμή και από την άλλη ένας δαίμονας με τη χάρη του Θεού να γίνει Άγιος.
Ας μην προδικάζουμε όταν δεν γνωρίζουμε. Λέμε όλοι να αφήσουμε τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της, αλλά γινόμαστε είτε μάρτυρες υπεράσπισης ή κατηγορίας για τον οποιοδήποτε. Ο κάθε άνθρωπος είναι ικανός για το καλύτερο ή και για το χειρότερο. Θέλουμε δουλειά για να μάθουμε τι σημαίνει τελικά σιωπή και προσευχή.
Να χαλαρώσουμε λιγάκι αδέρφια. Δεν γνωρίζω τον π. Αντώνιο, δεν ξέρω τα παιδάκια εκεί, ούτε τους εργαζόμενους.
Δεν ξέρω τι έχει γίνει και ποιος αν έχει κάνει και τι έχει κάνει.
Πάντως ως Χριστιανοί βλέπω ότι έχουμε ταλέντο στην «ξερολίαση». Ξέρουμε ποιος έβγαλε τον κορονοϊό, τι είναι τα εμβόλια, ποιος είναι ένοχος και ποιος είναι αθώος, αλλά και ημερομηνίες για σεισμούς, φωτιές ή την Αποκάλυψη. Να χαλαρώσουμε λιγάκι αδέρφια. Δεν γνωρίζω τον π. Αντώνιο, δεν ξέρω τα παιδάκια εκεί, ούτε τους εργαζόμενους. Δεν ξέρω τι έχει γίνει και ποιος αν έχει κάνει και τι έχει κάνει.
Το να χαρακτηρίζουμε τον π. Αντώνιο είτε ως νέο “Άγιο Νεκτάριο” είτε ως “διαβολοκινούμενο”, είναι σαν να λέμε στον Χριστό να κατέβει από τον θρόνο Του και να κάτσουμε εμείς εκεί, δεν ανήκει η κρίση σε εμάς.
Τελεία και παύλα. Σιωπή και προσευχή.
Το μόνο που μπορώ να πω είναι :
«Κύριε Ιησού Χριστέ φανέρωσε να λάμψει η αλήθεια όποια και αν είναι τελικά, ιδιαίτερα για την προστασία αυτών των παιδιών».
Δεν μπορώ να βάλω το χέρι μου στη φωτιά ούτε για αυτόν που βλέπω κάθε πρωί στον καθρέφτη.
«καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ,
ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας·»
Αμήν
π. Σπυρίδων Σκουτής