Newsletter
Σε αδιέξοδο οδηγούνται οι άνθρωποι, όταν αντιμετωπίζουν το θάνατο κάποιου προσφιλούς προσώπου.
Προσπαθούν να εξηγήσουν, γιατί συνέβη και καταλήγουν σε συμπεράσματα βλαπτικά για τη δική τους ζωή.Βλέπουν το δυσάρεστο γεγονός, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους ότι ο Θεός είναι εκείνος,που ρυθμίζει τη ζωή των ανθρώπων και φυσικά και τη διάρκειά της. Εκείνος δίνει τη ζωή, εκείνος φέρνει και το θάνατο.
Εκείνος επίσης έχει έτοιμη και την αιώνια ζωή, την οποία θα απολαύσουν οι πνευματικοί αγωνιστές, αυτοί που στην παρούσα ζωή είχαν ως οδηγό τους τις εντολές Του.
Ο Μέγας Βασίλειος, απευθυνόμενος σε μια πενθούσα γυναίκα, που της είχε πεθάνει ο γιός της, σημειώνει μερικές χρήσιμες σκέψεις, γιά τήν ορθή αντιμετώπιση του θανάτου προσφιλών προσώπων:
«Από το Ευαγγέλιο διδαχτήκαμε ότι τα όσα συμβαίνουν στη ζωή καθοδηγούνται από την πρόνοια, γιατί ούτε ένας σπουργίτης δεν πέφτει χωρίς το θέλημα του Πατέρα μας. Γι᾽ αυτό ο,τι έγινε έγινε με το θέλημα του Κτίστου μας. Στη θέληση δε τού Θεού ποιος μπορεί να αντισταθεί;
Ας δεχτούμε λοιπόν το συμβάν, διότι με τη δυσανασχέτηση δεν διορθώνουμε το γενόμενο, καταστρέφουμε όμως τον εαυτό μας.Ας μη κατηγορήσουμε τη δίκαιη κρίση του Θεού, διότι είμαστε πολύ αμαθείς, για να ελέγχουμε τις ανέκφραστες κρίσεις του.
Τώρα ο Κύριος δοκιμάζει την προς αυτόν αγάπη σου. Τώρα έχεις την ευκαιρία να λάβεις διά της υπομονής τη μερίδα των Μαρτύρων. Η μητέρα των Μακκαβαίων είδε το θάνατο επτά παιδιών και δεν στέναξε ούτε έχυσε αγενές δάκρυ, αλλά λόγω των ευχαριστιών της προς τον Θεόν, την ώρα που τα έβλεπε να απαλλάσσονται από τα δεσμά της σάρκας με φωτιά και σίδηρο και σκληρά βασανιστήρια, κρίθηκε από μεν το Θεό ευδοκιμος, από δε τους ανθρώπους αοίδιμος.Μεγάλη η συμφορά, το ομολογώ και εγώ.
Αλλά μεγάλοι και οι μισθοί, που απόκεινται από τον Κύριο στους υπομένοντες “Όταν έγινες μητέρα και είδες το παιδί σου και ευχαρίστησες τον Θεό, γνώριζες πάντως ότι είσαι θνητή και γέννησες θνητό! Τι το παράδοξο λοιπόν, που ο θνητός απέθανε; Αλλά μας λυπεί ότι αυτό έγινε πρόωρα. Είναι άγνωστο αν αυτό δεν είναι εύκαιρο, γιατί εμείς δεν γνωρίζουμε να εκλέγουμε τα συμφέροντα των ψυχών και να ορίζουμε προθεσμίες στην ανθρώπινη ζωή.
Στρέψε τα μάτια σου σε όλο τον κόσμο, όπου κατοικείς και θα κατανοήσεις ότι όλα τα βλεπόμενα είναι θνητά και ότι υπόκεινται όλα στη φθορά. Κοίταξε πάνω στον ουρανό, κάποτε θα διαλυθεί και αυτός. Κοίταξε τον ήλιο, ούτε αυτός θα παραμείνει. Όλα τα αστέρια, τα ζώα της ξηράς και των υδάτων, οι ωραιότητες της γης, η ίδια η γη, όλα είναι φθαρτά, όλα δεν θα υπάρχουν λίγο αργότερα”.
Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης
