Newsletter
Σήμερα θα προσπαθήσουμε να κάνουμε χώρο για να βάλουμε στην καρδιά μας όποιον έχουμε βγάλει απ΄ έξω.
Να ζητήσουμε συγγνώμη για να χωρέσουμε στην καρδιά του άλλου, και ακόμα κι αν δεν μας ανοίξει, δεν πειράζει.
Ας δώσουμε αγάπη απλόχερα. Δεν χρειαζόμαστε ανταποδώσεις και αυτοδικαιώσεις. Να κάνουμε ένα μικρό βήμα προς την αιωνιότητα μέσα από τον πνευματικό αγώνα.
Ο Θεός μας χωράει στην αγκαλιά Του, ας προσπαθήσουμε να μείνουμε εκεί, διότι ναι, θέλει προσπάθεια να μην ξεφύγεις.
Σήμερα θα ακούσουμε αυτόν τον φοβερό ύμνο που πάντα όταν τον ακούω κυλάει ένα δάκρυ. Ένα δάκρυ λύπης που αποτυγχάνω να γίνω αυτό που θέλεις Κύριε.
40 Μέρες . . . Ένα δάκρυ, ένα γόνατο στο πάτωμα, μια κραυγή ελέους και μια προσευχή ικεσίας. Μέρες να βυθιστούμε λιγάκι στον βυθό του εαυτού μας. Με απλότητα και αγάπη..
Κάθε κραυγή μετανοίας είναι ένα εσωτερικό αναστάσιμο γεγονός. Ας προσπαθήσουμε….
Ό,τι μπορεί ο καθένας με φιλότιμο και αγάπη κι έχει ο Θεός . . .
Καλό αγώνα, καλή κι ευλογημένη σαρακοστή σε όλους . . .
Μέγα Προκείμενον ( Ἦχος πλ. δ’): Μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τοῦ παιδός σου, ὅτι θλίβομαι, ταχὺ ἐπάκουσόν μου, πρόσχες τῇ ψυχῇ μου, καὶ λύτρωσαι αὐτήν.
π. Σπυρίδων Σκουτής
