Κάθε άνθρωπος μέσα στην καρδιά του έχει έναν θρόνο. Από εκεί νοηματοδοτεί την ύπαρξή του.
Έχει κάτι ή κάποιον επάνω στον θρόνο και αυτό είναι η αιτία που τον κάνει να ζει, να ελπίζει, να αγωνίζεται, δηλαδή να τροφοδοτεί με νόημα τη ζωή του. Αυτό που έχουμε βάλει στον θρόνο, είναι στην ουσία ο Θεός μας. Ακόμα και ο άθεος, κάτι έχει βάλει εκεί και το έχει κάνει Θεό ώστε να μπορεί να τροφοδοτεί την ύπαρξή του με κάποιο νόημα.
Το θέμα είναι τι ή ποιον θα βάλεις στον θρόνο. Σε αυτή τη θέση οι άνθρωποι τοποθετούν διάφορα πράγματα που τους δίνουν νόημα. Μπορεί να είναι ένα σπίτι, η δουλειά, τα χρήματα, η επαγγελματική καριέρα ή και ακόμα και τα παιδιά, οι γονείς μας, ο/η σύζυγός μας. Άλλοι βάζουν ακόμα και τον διάβολο ή σκοτεινές δυνάμεις και συντάσσονται με το σκότος. Η ελευθερία των επιλογών μας θα καθορίσει και την πορεία της τραγωδίας ή της σωτηρίας της ύπαρξής μας.
Αν μέσα στον θρόνο της καρδιάς μας δεν έχουμε τίποτα, δηλαδή είναι άδειος, τότε ο άνθρωπος θα πέσει στην κατάθλιψη ή μπορεί ακόμα και να αυτοκτονήσει.
Ας προσέξουμε κάτι σημαντικό. Οτιδήποτε από τα παραπάνω κι αν βάλεις στον θρόνο της καρδιάς σου και το κάνεις Θεό, η ζωή σου θα είναι μια τραγωδία. Όλα τα παραπάνω θα τα «καταπιεί» κυριολεκτικά ο θάνατος. Ο θάνατος θα πάρει το νόημα της ζωής σου, ο θρόνος θα μείνει άδειος και τότε θα αρχίσει ο άνθρωπος κυριολεκτικά να κατρακυλά, σε σημείο να φτάσει στην καταστροφή. Παρατηρήστε τι έχει συμβεί σε ανθρώπους που είχαν στον θρόνο το παιδί τους και κάτι του συνέβη κι έφυγε από τη ζωή, ή έχασαν τη δουλειά τους κι έμειναν άνεργοι ή για κάποιο λόγο έμειναν χωρίς περιουσίες. Διαλύθηκαν κι έγιναν χίλια κομμάτια. Το νόημα διαλύθηκε και το ίδιο και η πνευματική και η ψυχολογική τους κατάσταση. Αυτό που έδινε νόημα δεν υπάρχει πια και πήρε και το νόημα παρέα.
Το θέμα δεν είναι τι θα βάλουμε στον θρόνο αλλά ποιόν! Ο άνθρωπος που βάζει στον θρόνο της καρδιάς του τον Χριστό, όχι μόνο δεν έχει να φοβάται τίποτα, αλλά το νόημα πλέον της ζωής του δεν γνωρίζει θάνατο, αλλά αιωνιότητα. Πλέον, αυτός που έχεις βάλει στην καρδιά σου, όχι μόνο δεν γνωρίζει θάνατο, αλλά νίκησε και τον θάνατο. Δεν θα σε απογοητεύσει ποτέ και δεν πρόκειται να φύγει ποτέ από τον θρόνο, παρά μόνο αν Τον διώξεις!
Η ζωή σου πλέον παίρνει άλλο νόημα και η πυξίδα πλέον δείχνει προς την Ανατολή και τον ήλιο της δικαιοσύνης. Ο Χριστός δεν είναι αποδοχή μιας φιλοσοφίας, θρησκείας, αντίληψης, είναι κάτι παραπάνω από όλα αυτά. Είναι Αυτός που είναι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος των πάντων, η πηγή της ζωής, ο νυμφίος της Εκκλησίας. Και μέσα στην Εκκλησία έχουμε πραγματική σχέση μαζί Του. Μια οντολογική σχέση με το πρόσωπο του Χριστού μέσα από το Μυστήριο των Μυστηρίων τη Θεία Ευχαριστία.
Η τραγικότητα του σύγχρονου κόσμου είναι ότι έχει βάλει στον θρόνο της καρδιάς του το διάβολο γι’ αυτό πάμε με απίστευτη ταχύτητα στον γκρεμό. Νικητής όμως θα είναι ο Χριστός, δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα ούτε και ακόμα το διάβολο, αλλά το αδύναμο εαυτό μας.
Η μετάνοια είναι το κλειδί για τη σωτηρία, όχι μια αόριστη αλλαγή, αλλά σε σχέση με το πρόσωπο του Χριστού. Όπως δηλαδή μας έπλασε και μας θέλει Εκείνος.
π. Σπυρίδων Σκουτής