π. Λίβυος: Την νύχτα που θα πιάσεις πάτο το ξημέρωμα δεν θα είναι ξανά το ίδιο. Θα σε βρει αντιμέτωπο με μεγάλα ερωτήματα, απέναντι στον ίδιο σου τον εαυτό που αυτή την φορά θα είναι γυμνός από τα ψέματα του εγώ.
Αυτός ο εαυτός που θα έχει πλέον ακουμπήσει την κόλαση, ραγισμένος και θρυμματισμένος θα ζητάει να ενώσει τα κομμάτια του. Θα απαιτεί τον σεβασμό που του στέρησες, τις αλήθειες που του έκρυψες, την ζωή που του έκλεψες.
Δεν εννοώ ότι σε ένα πρωινό θα λυθούν όλα τα προβλήματα και τα τραύματα μιας ζωής, αλλά ότι πλέον δεν θα είναι τίποτε όπως παλιά. Όλα θα είναι αλλιώς.
Ένα κλικ, μια στιγμή, μια αρχή έχει συμβεί.
Ο Θεός σε άγγιξε μέσα από το τραύμα σου.
Ο Θεός επέτρεψε να αγγίξεις την κόλαση για να ποθήσεις απόλυτα τον παράδεισο, γατί μονάχα στο ανατριχιαστικό άγγιγμα του θανάτου ερωτεύεσαι ξανά την ζωή.
Έχω περάσει φρικτές ημέρες και νύχτες, μήνες και χρόνια, λέγοντας ψέματα στο ίδιο μου τον εαυτό. Γιατί να το θυμάστε τα μεγαλύτερα ψέματα τα λέμε εμείς οι ίδιοι στο εαυτό μας, τις πιο φρικτές προδοσίες δεν τις κάνουν οι άλλοι σε εμάς, αλλά εμείς απέναντι στην ζωή μας.
Οπότε μέχρι να έρθει η πραγματική μετάνοια και οι αληθινές αλλαγές στην ζωή μου, έλεγα φρικτά ψέματα και έτσι οι αρρώστιες και τα προβλήματα φούντωναν. Έθαβα, κουκούλωνα, μπάλωνα σκισμένα ρούχα που πλέον από τα πολλά μπαλώματα δε μπορούσαν να κρύψουν την γύμνια μου.
Το ψέμα δεν αντέχει καταρρέει, το σκοτάδι φεύγει, δεν μπορεί να δώσει ζωή, αργά η γρήγορα θα φανερωθεί η αλήθεια που δεν λέγαμε ή δεν βλέπαμε στο εαυτό μας και τις σχέσεις μας.
Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε; Να δούμε την κρίση που αντιμετωπίζουμε, την δοκιμασία που περνάμε ως ευλογία ζωής, δώρο Θεού, μια καταστροφή που ίσως είναι η ευκαιρία να βρούμε ξανά το χαμένο κέντρο της ζωή μας.
Γιατί εάν κάτι δεν πεθάνει πως θα αναστηθεί; Τι μας λέει ο Χριστός; «Αυτός που θα χάσει την ψυχή του θα την σώσει…».
Αυτός λοιπόν που τολμάει να χάσει το ψέμα θα βρει την αλήθεια. Αυτός που τολμάει να σκοτώσει την νεκρή ζωή του θα αναστηθεί στο φως του αύριο, στην ομορφιά της ύπαρξης που πιστέψτε με έχει τόση ευλογία και χάρη. Ο Θεός μας έπλασε υπέροχους, η ζωή είναι ένα συναρπαστικό ταξίδι δίχως τέλος.
Ζήστε το, μην πετάξετε το δώρο του Θεού, μην κρυφτείτε από φόβο.
«Διότι μια δύσκολη ημέρα για το εγώ μας, είναι μια σπουδαία ημέρα για την ψυχή μας»
π. Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος
