Ακούω πολλούς να λένε «αυτή η κατάσταση με το παιδί μου είναι ο μεγάλος σταυρός μου…», «αυτή η σχέση με τον άνδρα ή την γυναίκα μου, το συνάδελφο ή τον προϊστάμενο μου, αυτή η ασθένεια, τα χρέη και οι επαγγελματικές δυσκολίες μου, είναι ο σταυρός μου».
Θέλετε να είμαστε ειλικρινείς;
Ο μεγαλύτερος σταυρός της ζωής μας είναι ο χαρακτήρας μας.
Αυτή η ταραγμένη σχέση με τον ίδιο τον εαυτό μας.
Αυτός είναι ο Σταυρός μας. Διότι από αυτή την σχέση θα εξαρτηθούν τα πάντα.
Εάν δεν βλέπεις την ζωή ως δώρο του Θεού θα βρίσκεις δεκάδες αιτίες να είσαι μίζερος και κακόμοιρος.
Εάν δεν ξημερώνει στην καρδιά σου όλα γύρω σου θα είναι σκοτεινά.
Εάν δεν αγαπάς τα μέσα σου θα σου φταίνε τα παιδιά και η γυναίκα σου.
Εάν δεν αντέχεις αυτό που είσαι δεν θα αντέχεις τίποτα και κανέναν.
Εάν δεν αποδεχθείς τις σκιές σου δεν θα δεις ποτέ το Φως.
Εάν δεν θελήσει σαν δεις τα τραύματα σου δεν θα γίνουν ποτέ θαύματα.
Κι εάν δεν τολμήσει σαν δεις που μπορείς να φτάσεις δεν θα αντικρύσεις ποτέ τον άνθρωπο που θα μπορούσες να γίνεις και δεν έγινες.
π. Λίβυος
Κάνε το σχόλιο σου