Newsletter
Η σωτηρία δεν είναι αποτέλεσμα κάποιων δικών μας ατομικών ασκητικών κατορθωμάτων. Αλλά είναι το δώρο, το θέλημα του Θεού. «Πάντες ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αλήθειας ελθείν».
Τότε θα ρωτήσει κάποιος, γιατί χρειάζεται να ασκηθώ; Να ζήσω τον ενάρετο βίο;
Μα ακριβώς διότι μέσα από την τήρηση των εντολών του Θεού, δείχνουμε την ελεύθερη συγκατάθεσή μας στην πρόθεση του Θεού να μας σώσει. Είναι η θετική ανταπόκρισή μας στην πρόσκληση του Θεού. Γι’ αυτό και ο απ. Παύλος λέγει «ζω δε ουκέτι εγώ, ζωή δε εν εμοί Χριστός».
Δηλαδή, έχω πάψει να ζω εγωιστικά, έχω πάψει να ζω αυτονομημένος από τον Χριστό και πλέον ζω αποκαλύπτοντας το βίωμα του Χριστού μέσα στην καθημερινότητά μου. Ζω ως μια κατάφαση στο δώρο του Θεού που μου εμπιστεύτηκε. Ζω ως χριστιανός, μέσα στο σώμα του Χριστού, το οποίο είναι η Εκκλησία Του, διότι πιστεύω ότι ο Χριστός με αγαπά. Την αγάπη Του μας την απέδειξε.
Τώρα καλούμαστε να Του δείξουμε την δική μας αφοσίωση και αγάπη, ώστε να λειτουργήσει αυτή η σχέση.
Ο Θεός δηλαδή δεν βιάζει την σωτηρία μας. Θέλει να δει, να διαπιστώσει εάν όντως Του επιτρέπουμε να μας σώσει, εάν όντως θέλουμε σχέση μαζί Του!
Σέβεται την ελευθερία μας. Σέβεται το θέλημά μας. Σέβεται την επιλογή μας.
Η τήρηση των εντολών δεν πρέπει να προσεγγίζεται ως πράξεις ηθικής εξέλιξης ή πράξεις εξαγνισμού μας, αλλά ως ο συντονισμός του τρόπου ζωής μας, με την πρόταση ζωής του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού.
Το δώρο της σωτηρίας δεν είναι ατομική υπόθεση, αλλά υπόθεση σχέσης. Σχέσης μας με τον συνάνθρωπο, σχέσης μας με τον Χριστό.
Αρχιμανδρίτης Παύλος Παπαδόπουλος
